12 Αυγούστου 2019

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΗΡΟ:Στην ατζέντα της Ισλαμικής Διάσκεψης η «Tουρκική μειονότητα» της Θράκης.




Από Liberal & Ινφογνώμων.

Όλη την ακραία ατζέντα της τουρκικής πολιτικής στην Θράκη και των διεκδικήσεων των ακραίων ριζοσπαστικών κύκλων της μειονότητας έχει υιοθετήσει σε ψήφισμα του ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης (OIC) με τίτλο «Η Κατάσταση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στην Δυτική Θράκη και του Μουσουλμανικού πληθυσμού στα Δωδεκάνησα».
Το ψήφισμα εκδόθηκε στην Υπουργική Συνάντηση του OIC τον Μάρτιο και επιβεβαιώνεται σε κάθε συνάντηση του σημαντικού αυτού οργανισμού, και αναθέτει μάλιστα στον Γ.Γ. του να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να υποβάλει τακτικές Εκθέσεις.





Εντύπωση προκαλεί ότι δεν έχει υπάρξει αποτελεσματική αντίδραση της Αθήνας ώστε στις επαφές που έχουν υπάρξει με τον OIC να δοθούν απαντήσεις και να συμπεριληφθούν έστω και ως παράρτημα οι ελληνικές θέσεις για τα ζητήματα που εγείρονται και αποτελούν απλή αντιγραφή και αναπαραγωγή των τουρκικών θέσεων.
Στο ψήφισμα επισημαίνεται ότι οι « Μουσουλμάνοι στην Ελλάδα γενικώς και ειδικά η Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα στην Θράκη και ο μουσουλμανικός πληθυσμός στα Δωδεκάνησα είναι αναπόσπαστο μέρος του Μουσουλμανικού κόσμου» και γίνεται επίκληση του καταστατικού χάρτη του OIC των διεθνών συμφωνιών για ανθρώπινα δικαιώματα και «κυρίως της Συνθήκης της Λοζάνης, η οποία εγγυάται τα δικαιώματα της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη της Ελλάδας, βάσει της οποίας έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν μητρική τους γλώσσα, δηλαδή Τουρκικά, και να εξασκήσουν τις θρησκευτικές τους λειτουργίες».





Με την επίκληση και των πολυμερών συμφωνιών και συμβάσεων που η Ελλάδα είναι μέρος η OIC:

- καλεί την Ελλάδα να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την προάσπιση των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και της ταυτότητας της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας που απορρέει από τις διμερείς και διεθνείς συμφωνίες
- ζητεί ξανά από την Ελλάδα να αναγνωρίσει τον αιρετό Μουφτή της Ξάνθης και της Κομοτηνή ως τον επίσημο Μουφτή·
- καλεί την Ελλάδα να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την εκλογή των διοικητικών συμβουλίων των Βακουφίων από την τουρκική μουσουλμανική μειονότητα, με στόχο τη διασφάλιση της αυτοκυβέρνησής τους.
- τονίζει την ανησυχία του για την πρακτική της Ελλάδας όσον αφορά τον διορισμό 240 ιεροδιδασκάλων παρά τις αντιδράσεις της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας.
- προτρέπει την Ελλάδα να εφαρμόσει τις αποφάσεις που εκδίδονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) σχετικά με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας
- παροτρύνει για άλλη μια φορά την Ελλάδα να αποκαταστήσει τα δικαιώματα της ιθαγένειας δεκάδων χιλιάδων μελών της τουρκικής μειονότητας, τα οποία αφαιρέθηκαν από την ιθαγένεια του άρθρου 19 του νόμου περί ελληνικής ιθαγένειας αριθ. 3370/1955
- επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Ελλάδα να λάβει τα απαραίτητα και επείγοντα μέτρα, σε συνεννόηση με την τουρκική μουσουλμανική μειονότητα, για να αντιμετωπίσει τα εκπαιδευτικά τους ζητήματα τα οποία συνδέονται επίσης άμεσα με την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της περιοχής στην οποία ζουν
- χαιρετίζει τη συνάντηση μεταξύ του Γενικού Γραμματέα και του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών στη Νέα Υόρκη τον Οκτώβριο του 2015 και ενθαρρύνει τις πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης με στόχο την ενίσχυση της ευημερίας και της ευμάρειας της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα
- χαιρετίζει το άνοιγμα για το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017 ενός «προγράμματος ισλαμικών μελετών» στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
- λαμβάνει υπόψη τη στήριξη που παρέχεται από το Πανεπιστήμιο Al-Azhar σε θρησκευτικά θέματα και θρησκευτικές σχολές μουσουλμάνων στην Ελλάδα.
- καλεί τον Γενικό Γραμματέα να επαναλάβει το διάλογο και τη συνεργασία με την κυβέρνηση της Ελλάδας, με στόχο την ενίσχυση της ευημερίας των μουσουλμάνων στην Ελλάδα, ιδίως της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας και του μουσουλμανικού πληθυσμού στα Δωδεκάνησα
- ζητεί από τον Γενικό Γραμματέα να παρακολουθήσει την εφαρμογή του παρόντος ψηφίσματος και να υποβάλει σχετική έκθεση στην 47 η σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών.






Η Ελλάδα παρουσιάζεται έτσι με μελανά χρώματα σε επίσημα κείμενα ενός σημαντικού οργανισμού με 57 κράτη μέλη και είναι χαρακτηριστικό ότι το ψήφισμα για την Ελλάδα είναι στην ίδια ενότητα με τα ψηφίσματα για την κατάσταση των μουσουλμανικών κοινοτήτων σε Νότιες Φιλιππίνες και Μυανμάρ και των Τατάρων στην Κριμαία…


Σχόλιο AmynaGR.

Είναι κάτι πρωτοφανές κι εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός για την Ελλάδα, καθώς και μια τεράστια ήττα για την Ελληνική διπλωματία "εν συνόλω". Απαιτείται να ληφθούν άμεσα μέτρα, πριν είναι πολύ αργα (για να μην πουμε ότι είναι).




ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αναπροσαρμογή της Ελληνικής Στρατηγικής με την Τουρκία.



Σε περίοδο αναπροσαρμογής της στρατηγικής της έναντι της Αγκυρας βρίσκεται η Αθήνα, προκειμένου να αντιμετωπίσει την πρακτική εκδίπλωση της τουρκικής πολιτικής για την Ανατολική Μεσόγειο, όπως αυτή έχει σχεδιαστεί και υλοποιείται με πλέον εμφανές θύμα την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία βρίσκεται ουσιαστικά περικυκλωμένη.




Τα μηνύματα που έστειλαν από τη διάσκεψη των πρέσβεων στην Τουρκία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου –ο οποίος μίλησε μπροστά από έναν χάρτη που αποτύπωνε τις πάγιες τουρκικές διεκδικήσεις ανάμεσα στον 28ο (νότια Ρόδου) και στον 32ο μεσημβρινό– ήταν εύγλωττα. Για την Αθήνα είναι, επίσης, σαφές ότι μια επαμφοτερίζουσα στάση χαρακτηρίζει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, που κινούνται όμως εντός προσωρινού πλαισίου όπως αυτό ορίζεται μετά τη συμφωνία για την ουδέτερη ζώνη στη βόρεια Συρία, αλλά και την άτυπη –ωστόσο, πολύ ουσιαστική– περίοδο χάριτος που έχει αφήσει η Ουάσιγκτον στην Αγκυρα έως τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο του 2020, όταν αναμένεται να ενεργοποιηθούν οι πύραυλοι S-400. Επιπλέον, τον Σεπτέμβριο αναμένεται να συζητηθεί στις Βρυξέλλες η μελλοντική σχέση της Ε.Ε. με την Τουρκία, χρονικό σημείο κρίσιμο για τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Προφανώς, στην εξίσωση προστίθεται και το Κυπριακό, το οποίο παρουσιάζει κινητικότητα.

Με βάση αυτές τις συνισταμένες, εξετάζεται και η επίδραση που θα έχει πιθανή αποστολή τέταρτου πλοίου της Τουρκίας εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Δεδομένου ότι αυτό έχει συμβεί ξανά στο πρόσφατο παρελθόν, με το «Μπαρμπαρός» να πραγματοποιεί σεισμικές έρευνες στο ανατολικό άκρο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας τον περασμένο Οκτώβριο, στην ελληνική πρωτεύουσα υπάρχει ένα σχετικά ασφαλές σχέδιο δράσης. Στην Αθήνα (και βεβαίως στην Αγκυρα), γνωρίζουν καλά ότι σημείο καμπής θα είναι η αποστολή πλωτού γεωτρύπανου. Και γι’ αυτή την περίπτωση υπάρχει σχέδιο, ωστόσο είναι καταφανώς απευκταίο. Στην προσπάθεια για την εξυπηρέτηση των γεωτρήσεων που πραγματοποιεί αυτή τη στιγμή στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα η Αγκυρα δεν φείδεται πόρων. Δεδομένου ότι τα κυπριακά εντάλματα φαίνεται να έχουν κάποια επιτυχία (στα τουρκικά γεωτρύπανα παραμένουν μόνο μέλη μιας εταιρείας με έδρα την Κροατία), η Αγκυρα δίνει πολύ υψηλά ατομικά συμβόλαια προκειμένου να προσελκύσει προσωπικό. Τις τελευταίες ημέρες, κυρίως μέσω της έκδοσης NAVTEX, οι οποίες αφορούν τη θαλάσσια έκταση από τα δυτικά της Κύπρου μέχρι τα νότια Καστελλόριζου, η Τουρκία εμφανίζεται να δεσμεύει περιοχές για ναυτικά γυμνάσια ή ασκήσεις με πυρά, κρατώντας την Αθήνα σε επιφυλακή. Προς το παρόν, πάντως, το τουρκικό ναυτικό είναι μάλλον απασχολημένο ώστε να παρέχει μέτρα ασφαλείας στον όρμο της Μαρμαρίδας, στον οποίο παραθερίζει ο κ. Ερντογάν, με την ισχυρή παρουσία ειδικών δυνάμεων αλλά και της αεροπορίας στρατού της γείτονος.





Στην Αθήνα, έπειτα από ένα μήνα, προχωράει και η ανασύνθεση του διπλωματικού μηχανισμού. Εντύπωση προκάλεσε η κοινή απόφαση των υπουργών Εξωτερικών Νίκου Δένδια και Εθνικής Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου να προχωρήσουν στη σύσταση Διεύθυνσης Αμυντικής Διπλωματίας. Πρακτικά, με την παρουσία στρατιωτικών των τριών κλάδων, που θα υπάγονται απευθείας στο υπουργείο Εξωτερικών, ο κ. Δένδιας αποκτά σημαντικό έρεισμα, το οποίο δεν ήταν αυτονόητο. Επιπλέον, είναι απολύτως σαφής η απόφαση της νέας κυβέρνησης να ενισχύσει την παρουσία στην Ε.Ε. Ως μόνιμος αντιπρόσωπος στην Ε.Ε. ορίστηκε ο κ. Γιάννης Βράιλας, εμπειρότατος διπλωμάτης, με προϋπηρεσία στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ). Για τη θέση του στρατιωτικού αντιπροσώπου σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ επανέρχεται από την αποστρατεία ο τέως αρχηγός Στόλου Γιάννης Παυλόπουλος, από τους αξιωματικούς με διεθνή εμπειρία και επαφές. Ο ορισμός του κ. Μιχάλη Διάμεση ως πρέσβη στην Αγκυρα επιλύει μια εκκρεμότητα, ενώ με την Τουρκία, εκτός από τον γενικό γραμματέα Θεμιστοκλή Δεμίρη, θα ασχοληθεί και ο πολιτικός διευθυντής Κυριάκος Λουκάκης. Οι συγκεκριμένοι διπλωμάτες, όπως και η αρμόδια σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, γνωρίζουν καλά ότι στην εποχή του Ερντογάν ο υπηρεσιακός δίαυλος δεν αρκεί. Και, βεβαίως, γι’ αυτό απαιτείται απευθείας επαφή με το άμεσο περιβάλλον του κ. Ερντογάν, όπου βρίσκονται οι λίγοι άνθρωποι που πραγματικά γνωρίζουν τι σκέφτεται ο Τούρκος πρόεδρος.





Το Κυπριακό

Η επανάληψη μιας πενταμερούς διεθνούς διάσκεψης στα πρότυπα του Κραν Μοντανά για το Κυπριακό, παραμένει μια ισχυρή πιθανότητα, καθώς στη συνάντηση που είχαν την Παρασκευή ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, διασφαλίστηκε η συνέχεια των επαφών. Αυτές πιθανότατα θα συνεχιστούν υπό μορφή τριμερούς συνάντησης με τον γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες στη Νέα Υόρκη στα τέλη Σεπτεμβρίου. Για την κυπριακή πλευρά είναι απολύτως σαφές ότι οι συνθήκες μετά τον Μάρτιο του 2020, όταν θα διεξαχθούν εκλογές στα Κατεχόμενα για τη διαδοχή του κ. Ακιντζί, ίσως χειροτερέψουν. Πιθανή ανάδειξη του Κουντρέτ Οζερσάι, σημερινού «υπουργού Εξωτερικών» του ψευδοκράτους, εκλεκτού της Αγκυρας και θιασώτη των πιο ακραίων τουρκικών θέσεων, θα επιδεινώσει τις προοπτικές επίλυσης του Κυπριακού. Στη Λευκωσία εικάζεται ότι η πολιτική των γεωτρήσεων από την Αγκυρα στοχεύει ακριβώς στη μετάθεση των συζητήσεων μετά το 2020.

ΠΗΓΗ: Καθημερινή

Συμμετοχή του Πολεμικού Ναυτικού στην Ισραηλινή Πολυεθνική Άσκηση ''MIGHTY WAVES 19'' (ΦΩΤΟ).

 

Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώνεται ότι από 04 έως 08 Αυγούστου 2019, το Πολεμικό Ναυτικό συμμετείχε με τη φρεγάτα ΑΙΓΑΙΟΝ και με Ομάδα της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών στην πολυεθνική άσκηση ''MIGHTY WAVES 19''.

Πρόκειται για άσκηση τύπου “INVITEX”, η οποία διοργανώθηκε από το Ναυτικό του Ισραήλ και διεξήχθη στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και των δυτικών ακτών του Ισραήλ, ενώ περιελάμβανε και εν όρμω εκπαιδευτικές δραστηριότητες στις εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου της Χάιφα.

Τα κύρια αντικείμενα της άσκησης ήταν η συνεκπαίδευση στον τομέα της Θαλάσσιας Ασφάλειας, η αντιμετώπιση σύγχρονων προκλήσεων και απειλών στο θαλάσσιο περιβάλλον και η παροχή βοήθειας σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, με σκοπό την προαγωγή του επιπέδου της συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης των συμμετεχόντων.

Στην εν λόγω άσκηση, εκτός από την Ελλάδα και το Ισραήλ, συμμετείχαν με προσωπικό και μονάδες η Γαλλία και οι ΗΠΑ αλλά και σημαντικός αριθμός χωρών με παρατηρητές.











11 Αυγούστου 2019

Kατά 99% έχει ολοκληρωθεί το χερσαίο τμήμα του αγωγού αερίου TAP. Από το 2020 η έναρξη λειτουργίας του.



Kατά 99% έχει ολοκληρωθεί το χερσαίο τμήμα του αγωγού φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline στην Ελλάδα, την Αλβανία και την Ιταλία, όπως μεταδίδει το balkaneu.com.

Οι συγκολλήσεις υπόκεινται αυτή την περίοδο σε αυτόματες δοκιμές προκειμένου να διασφαλιστεί ότι πληρούν τα εθνικά και διεθνή πρότυπα ασφαλείας και προστασίας του περιβάλλοντος.




Ο αγωγός TAP θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή της Κασπίας Θάλασσας στην Ευρώπη. Με αφετηρία τα σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας, όπου θα συνδέεται με τον αγωγό φυσικού αερίου Trans Anatolian Pipeline (TANAP), ο αγωγός TAP θα διασχίζει τη Βόρεια Ελλάδα, την Αλβανία και την Αδριατική Θάλασσα για να καταλήξει στη Νότια Ιταλία, όπου θα συνδέεται με το ιταλικό δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου με κατεύθυνση την Ευρώπη.

Η μετοχική σύνθεση του αγωγού TAP περιλαμβάνει τις εταιρείες BP (20%), SOCAR (20%), Snam (20%), Fluxys (19%), Enagás (16%) και Axpo (5%).

Aπό Capital.gr









Μίνι drone Black Hornet στον βασικό εξοπλισμό των Ομάδων Μάχης των Αλεξιπτωτιστών του Αμερικανικού Στρατού.




Σύμφωνα με το Defence-Blog, οι Αλεξιπτωτιστές του Αμερικανικού Στρατού χρησιμοποιούν πλέον το "μικροσκοπικό" αναγνωριστικό drone Black Hornet, ως βασικό μέρος του εξοπλισμού των Ομάδων Μάχης.

Η πληροφορία προήλθε από δημοσίευση φωτογραφιών του Αμερικανικού Στρατού, όπου φαίνεται ένα Περίπολο αναγνώρισης της 3ης Ταξιαρχίας της 82ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας,να επιχειρεί με το συγκεκριμένο μινι-drone, στα περίχωρα της Κανταχάρ στο Αφγανιστάν.


Το Black Hornet είναι ένα drone τσέπης, βάρους μόλις λίγων γραμμαρίων, το οποίο λόγω του μικροσκοπικού του μεγέθους, δύναται να επιχειρεί ακόμα και μέσα σε δωμάτια, στοές και τούνελ.


Έχει αυτονομία (διάρκεια πτήσης) 25 λεπτά, ακτίνα δράσης 2 χλμ. και μέγιστη ταχύτητα 22χλμ/ω.


Το Black Hornet λειτουργεί ως μέσο αναγνώρισης αντιαναγνώρισης και ανίχνευσης επιπέδου Ομάδας Μάχης. Με τη σωστή χρήση του, μια Ομάδα Μάχης είναι πολύ δύσκολο να "αιφνιδιαστεί" τακτικά. Επίσης, αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του Ομαδάρχη, με το οποίο μπορεί να αντικαταστήσει τον προπορευόμενο τυφεκιοφορο ανιχνευτή.


Τουρκικά ΜΜΕ: Η Τουρκία ενδιαφέρεται κι επίσημα για SU-35 !!



Η Τουρκία φέρεται να εξετάζει και επίσημα το ενδεχόμενο αγοράς ρωσικών αεροσκαφών Su-35, μετά την εκπαραθύρωσή της από το πρόγραμμα του F-35, όπως υποστηρίζει η Yeni Safak, η οποία αποτελεί όργανο του Ρ.Τ.Ερντογάν.



Σύμφωνα με την τελευταία, η Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας (SSB), ζήτησε από την Τουρκική Αεροπορία να διερευνήσει μια πιθανή αγορά ρωσικών αεροσκαφών Su-35 και εφόσον η τελική εισήγηση είναι θετική, να ξεκινήσουν επίσημες διαπραγματεύσεις με την Rosoboronexport .
Δεν είναι μυστικό πως η Ρωσία επιθυμεί να πουλήσει αεροσκάφη στην Τουρκία, ειδικά μετά την αποπομπή των τελευταίων από το πρόγραμμα του F-35.
Ο Τσεμέζοφ έκανε δηλώσεις για τη στρατιωτική και τεχνική συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας και εν τέλει πρότεινε στην Τουρκία την αγορά των ρωσικής κατασκευής μαχητικών. «Αν το επιθυμούν οι Τούρκοι συνάδελφοι μας είμαστε έτοιμοι να δώσουμε το μαχητικό Su-35». Αντίστοιχες δηλώσεις είχε κάνει και ο υφυπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Γιούρι Μπόρισοφ.



23 χρόνια από την "άνανδρη" δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στην Πράσινη Γραμμή. Όλα τα γεγονότα


Μνημείο πεσόντων στην Αλβανία, για το πραξικόπημα της ....Τουρκίας! "Έντι Ράμα, έπιασες πάτο...."


Ένας νεκρός Παλαιστίνιος μετά από συμπλοκές με τον Ισραηλινό Στρατό.



Συγκρούσεις ξέσπασαν σήμερα ανάμεσα σε ισραηλινούς αστυνομικούς και παλαιστίνιους πιστούς στην Πλατεία των Τεμενών στην Ιερουσαλήμ, κατά την πρώτη ημέρα της μουσουλμανικής εορτής Αΐντ αλ Άντχα, σύμφωνα με δημοσιογράφο του AFP που βρίσκεται εκεί.


Λόγω των εντάσεων αυτών, η ισραηλινή αστυνομία απέκλεισε την πρόσβαση στην περιοχή των Εβραίων, οι οποίοι έχουν σήμερα επίσης μια σημαντική θρησκευτική εορτή, την Τισσά Μπεάβ.




Την ίδια ώρα, λίγο νωρίτερα σήμερα ένας Παλαιστίνιος άνοιξε πυρ εναντίον ισραηλινών στρατιωτών στη μεθόριο της Γάζας, προτού πέσει νεκρός από τα πυρά που ερρίφθησαν σε αντίποινα από τους ισραηλινούς στρατιώτες, στη δεύτερη αιματηρή ανταλλαγή πυρών που σημειώνεται τις τελευταίες ημέρες στα σύνορα με τον παλαιστινιακό θύλακα.
Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι «εξουδετέρωσε» τον Παλαιστίνιο αυτόν, ο οποίος «είχε πλησιάσει στο φράκτη ασφαλείας στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας» (το έδαφος που ελέγχει το ισλαμιστικό κίνημα της Χαμάς) και «άνοιξε πυρ» εναντίον των ισραηλινών στρατιωτών.
«Μετά το περιστατικό αυτό, ένα ισραηλινό άρμα μάχης άνοιξε πυρ σε στρατιωτική θέση της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς στην ίδια ζώνη» προσθέτει ο ισραηλινός στρατός σε ανακοίνωσή του, στην οποία σημειώνει ότι δεν υπήρξαν απώλειες από πλευράς  των ισραηλινών στρατευμάτων.
Το υπουργείο Υγείας της Χαμάς στη Γάζα επιβεβαίωσε το θάνατο του 26χρονου Παλαιστίνιου, που κατάγεται από την Μπέιτ Χανούν, η οποία βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Το περιστατικό αυτό σημειώνεται την ώρα που Εβραίοι και μουσουλμάνοι έχουν σήμερα δύο μεγάλες θρησκευτικές εορτές, το Τισσά Μπεάβ οι πρώτοι και το Αΐντ αλ Άντχα οι δεύτεροι.
Χθες, Σάββατο, ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι σκότωσε τέσσερις Παλαιστίνιους οπλισμένους με τουφέκια εφόδου, εκτοξευτήρες ρουκετών και χειροβομβίδες, οι οποίοι προσπάθησαν, σύμφωνα με τον ίδιον, να διεισδύσουν στο Ισραήλ από το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.



Την 1η Αυγούστου παράλληλα, δύο ισραηλινοί στρατιώτες τραυματίστηκαν ελαφρά και ένας αξιωματικός σοβαρότερα από τα πυρά ενός Παλαιστινίου που διέσχισε τα σύνορα, σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, και ο οποίος έπεσε στη συνέχεια νεκρός από τα πυρά ισραηλινών στρατιωτών.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, δήλωσε χθες ότι θεωρεί τη Χαμάς «υπεύθυνη για οποιαδήποτε επίθεση προέρχεται από τη Γάζα».
Νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα επίσης, ένας νεαρός ισραηλινός στρατιώτης, που δε φορούσε στολή και δεν έφερε όπλο, βρέθηκε νεκρός κοντά σε ισραηλινό οικισμό στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Αυτός έφερε τραύματα από μαχαίρι.
Οι ισραηλινές Αρχές ανακοίνωσαν χθες ότι συνέλαβαν δύο υπόπτους για τη δολοφονία του στρατιώτη Ντβιρ Σόρεκ, η οποία συγκλόνισε το Ισραήλ.


10 Αυγούστου 2019

Ανάλυση Stratfor: Για όλοι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ, δεν την βοηθούν.



Ολο και πιο δύσκολο γίνεται για την υπερδύναμη να πείσει τους εταίρους της να διαθέσουν στρατιωτικές δυνάμεις σε Συρία και Περσικό Κόλπο. Οι «απρόθυμοι» δυτικοευρωπαίοι και οι αδυναμίες των «προθύμων» της ανατολικής Ευρώπης. Πώς διαμορφώνονται οι ισορροπίες στην Ασία και τον Ειρηνικό.





Επανειλημμένα οι ΗΠΑ έχουν προσπαθήσει να μεταφέρουν την προσοχή και τους πόρους που διαθέτουν περισσότερο προς τον ανταγωνισμό με την Ρωσία και την Κίνα. Οι δεσμεύσεις της Ουάσιγκτον, όμως, ανά τον κόσμο συνεχίζουν να υπονομεύουν αυτή την προσπάθεια.
Από τότε που ανέλαβε ο Ντόναλντ Τραμππροσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα πιέζοντας συμμάχους να δεσμεύσουν περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις σε περιοχές όπως η Συρία (όπου οι ΗΠΑ επιδιώκουν να περιορίσουν την παρουσία στρατιωτών) και πιο πρόσφατα στον Περσικό Κόλπο (όπου τώρα αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο στρατιωτικής σύγκρουσης με το Ιραν).
Οι ανησυχίες, όμως, για την κατεύθυνση που παίρνει η αμερικανική Προεδρία έχει κάνει και τους πλέον ισχυρούς εταίρους στην Ευρώπη απρόθυμους να αναπτύξουν περισσότερους στρατιώτες σε αυτές τις «καυτές» περιοχές. Η έλλειψη εμπιστοσύνης -συνδυασμένη με το γεγονός ότι πολλοί σύμμαχοι έχουν ήδη σημαντικές δικές τους δεσμεύσεις σε ότι αφορά την ασφάλεια- πιθανότατα θα αφήσει τις ΗΠΑ με λίγες επιλογές προκειμένου να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της στη Μέση Ανατολή.







Δυτική Ευρώπη: Μπορεί, αλλά δεν είναι πρόθυμη

Στην Ευρώπη, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλίαείναι οι δυο πιο ισχυρές και στρατηγικά σημαντικές συμμαχικές χώρες. Αμφότερες έχουν ήδη εμπλακεί στην αποστολή κατά του Ισλαμικού Κράτους στην οποία ηγούνται οι ΗΠΑ. Η Μεγάλη Βρετανία, ειδικότερα, έχει μεγάλη στρατιωτική συνεισφορά στην αποστολή στο Αφγανιστάν και σχεδόν διπλασίασε τις δυνάμεις της στην χώρα τον τελευταίο χρόνο, μετά από αίτημα των ΗΠΑ.
Η Γαλλία, από την άλλη, απέσυρε τους στρατιώτες της από το Αφγανιστάν στα τέλη του 2012. Το Παρίσι, όμως, έμεινε ενεργό στις επιχειρήσεις στην υποσαχάρια Αφρική, αρκετές φορές δίπλα στις αμερικανικές δυνάμεις. Σε μια επιχείρηση το Μάιο, δυο μέλη των γαλλικών ειδικών δυνάμεων σκοτώθηκαν απελευθερώνοντας έναν αμερικανό όμηρο στην βόρεια Μπουρκίνα Φάσο. Και τον Οκτώβριο του 2017 γαλλικές δυνάμεις έσπευσαν να διασώσουν αμερικανούς στρατιώτες που έπεσαν σε ενέδρα στον Νίγηρα.
Παρά ταύτα οι ΗΠΑ παλεύουν να κινητοποιήσουν Λονδίνο και Παρίσι σε πολλές από τις περιοχές στις οποίες αναζητούν ενισχυμένες συμμαχικές δυνάμεις, ειδικότερα στη Συρία και τον Περσικό Κόλπο. Από τον Απρίλιο που ο Τραμπ απροσδόκητα ανακοίνωσε σχέδια απόσυρσης των αμερικανών στρατιωτών από την Συρία, ο Λευκός Οίκος προσπαθεί να πείσει τους συμμάχους να αυξήσουν την παρουσία τους στη χώρα για να διευκολύνουν τη μετάβαση. Ωστόσο η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία -και όλοι οι σύμμαχοι, για ότι αυτό σημαίνει- διστάζουν να διατηρήσουν δυνάμεις στη Συρία αν δεν υπάρχει αμερικανική παρουσία, εξαιτίας του φόβου ότι θα μείνουν χωρίς υποστήριξη σε ένα θέατρο επιχειρήσεων στο οποίο οι στρατιώτες τους μπορεί εύκολα να έρθουν σε επαφή με ρωσικές, τουρκικές και ιρανικές δυνάμεις. Ως μια μικρή παραχώρηση, Παρίσι και Βερολίνο πρόσφατα δεσμεύτηκαν να αυξήσουν κατά 10% τη στρατιωτική παρουσία στη χώρα. Αυτό, όμως, απέχει πολύ από τη δέσμευση που χρειάζεται ο Τραμπ για να υλοποιήσει την εξαγγελία του.






Παρόμοια είναι η εικόνα στον Περσικό Κόλπο.Μετά από μια σειρά επιθέσεων σε τάνκερ τον Ιούλιο, που αποδίδονται στο Ιραν, η Ουάσιγκτον προσπάθησε να επιστρατεύσει μια συμμαχία τοπικών και μη συμμάχων ώστε να αστυνομεύσει την κίνηση των τάνκερ και να δράσει ως αποτρεπτικός παράγοντας έναντι μελλοντικής ιρανής επιθετικότητας στην περιοχή. Ωστόσο αφότου ο Τραμπ αποφάσισε πέρυσι να εγκαταλείψει τη συμφωνία για τα πυρηνικά που έγινε το 2015, γνωστής ως JCPOA, οι περισσότεροι εταίροι των ΗΠΑ είναι εξαιρετικά επιφυλακτικοί για την προσέγγισή του απέναντι στην Τεχεράνη. Ως αποτέλεσμα ακόμα και οι ισχυρότεροι σύμμαχοι αντιτίθενται στην προτεινόμενη πρωτοβουλία ασφάλειας και επιτήρησης στον Περσικό Κόλπο, γνωστής ως «πρόγραμμα Sentinel» εξαιτίας του φόβου ότι θα συρθούν σε ανοικτή σύγκρουση με το Ιραν.
Η Μεγάλη Βρετανία υπήρξε περισσότερο άμεσα αναμεμιγμένη με τις εντάσεις αυτές, καθώς η Τεχεράνη κατέλαβε βρετανικό τάνκερ στις 20 Ιουλίου ως απάντηση στο ότι το Λονδίνο νωρίτερα κατέσχεσε ιρανικό τάνκερ στα στενά του Γιβραλτάρ. Γι’ αυτό σε αντίθεση με άλλες χώρες, έχει αναγνωρίσει την ανάγκη να υπάρξει μια ναυτική δύναμη συνοδείας στην περιοχή. Αντί όμως να στηρίξει το «πρόγραμμα Sentinel», το Λονδίνο αρχικά επιδίωξε να ξεκινήσει ένα δικό του πρόγραμμα ασφάλειας και επιτήρησης για την περιοχή, το οποίο εξασφάλισε μια πρώτη στήριξη από Γαλλία, Ιταλία και Δανία. Αυτό, όμως, έχει αρχίσει να αλλάζει μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Μπόρις Τζόνσον, που έχει πιο στενή σχέση με τον Ντόναλντ Τραμπ και του οποίου η κυβέρνηση συνειδητοποιεί τα όρια της εφαρμογής ενός προγράμματος ασφαλείας στον Περσικό χωρίς τη στήριξη των ΗΠΑ.
Εκτός από τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία είναι επί μακρός πιστός στρατιωτικός εταίρος των ΗΠΑ. Η χώρα, που έχει τη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη, σήμερα προσφέρει εξαιρετικές στρατιωτικές διευκολύνσεις για αμερικανούς στρατιώτες και συνεισφέρει τον δεύτερο υψηλότερο αριθμό στρατιωτών στο Αφγανιστάν (μετά τις ΗΠΑ). Όπως όμως οι ευρωπαίοι εταίροι της, το Βερολίνο ανησυχεί για την κατεύθυνση που παίρνει η αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή. Αυτό, σε συνδυασμό με την περιορισμένη στήριξη των πολιτών σε σημαντικές στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό, είναι ο λόγος που η Γερμανία έσπευσε να απορρίψει το αίτημα να αποστείλει στρατιώτες στη Συρία ή να συμμετάσχει στο «πρόγραμμα Sentinel» στον Περσικό Κόλπο.






Ανατολική Ευρώπη: Πρόθυμη, αλλά δεν μπορεί

Μια σειρά από άλλες μικρότερες ευρωπαϊκές χώρες -Πολωνία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και Γεωργία- παραμένουν πολύ πιο πρόθυμες να συνεισφέρουν στις αμερικανικές στρατιωτικές προσπάθειες ανά τον κόσμο.
Τα κράτη αυτά, δεν αποτελεί σύμπτωση, ανησυχούν ιδιαίτερα για τον κίνδυνο δυνητικής σύγκρουσης με τη Ρωσία. Γι’ αυτό κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να βοηθήσουν τις ΗΠΑ στις αποστολές της στο εξωτερικό με την προσδοκία ότι η Ουάσιγκτον θα τους ανταποδώσει την «χάρη» αν χρειαστούν βοήθεια έναντι της Μόσχας. Όμως σε αντίθεση με τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία, το πρόβλημα με αυτές τις χώρες δεν είναι η επιφυλακτικότητα, αλλά οι δυνατότητες.
Σε σχέση με το μέγεθός της, η Γεωργία ήδη συνεισφέρει δυσανάλογα στις αμερικανικές προσπάθειες στο Αφγανιστάν. Συνολικά το προσωπικό που έχει αναπτύξει στη χώρα σχεδόν αντιστοιχεί με αυτό της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας. Και αυτό παρότι ο πληθυσμός της Γεωργίας είναι τέσσερα εκατομμύρια, έναντι 83 εκατομμυρίων της Γερμανίας και 66 εκατομμυρίων της Μεγάλης Βρετανίας.
Οι ίδιοι, όμως, λόγοι που αναγκάζουν τις χώρες αυτές της ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής να συμμετέχουν στις προσπάθειες των ΗΠΑ είναι και αυτοί που περιορίζουν την ικανότητά τους να αναπτύξουν περισσότερες δυνάμεις. Με άλλα λόγια, όποιες στρατιωτικές δυνάμεις δεν έχουν ήδη δεσμεύσει για να βοηθήσουν τις ΗΠΑ τις χρειάζονται εντός συνόρων για την άμυνα απέναντι στη Ρωσία.

Ασία-Ειρηνικός: Μια μικτή εικόνα

Ο κατάλογος των εταίρων των ΗΠΑ εκτείνεται πολύ πιο μακριά από την Δύση. Η Ουάσιγκτον έχει αρκετούς ισχυρούς συμμάχους στην Ασία και τον Ειρηνικό, περιλαμβανομένων της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Αυστραλίας.
Το στιβαρό πολεμικό ναυτικό της Ιαπωνίας, για παράδειγμα, θα ήταν μεγάλη βοήθεια στην απόκρουση του Ιραν στον Περσικό Κόλπο. Όπως όμως οι ευρωπαίοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, το Τόκιο είναι επιφυλακτικό ως προς τις προθέσεις και έως τώρα έχει αρνηθεί να στηρίξει το «πρόγραμμα Sentinel». Ακόμα και αν το Τόκιο ήθελε περισσότερο να βοηθήσει, ο σχετικά ειρηνικός πληθυσμός της χώρας και συνταγματικοί περιορισμοί περιορίζουν τη δυνατότητα της χώρας για εκτεταμένες στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό.
Εν τω μεταξύ οι αυξανόμενες εκστρατευτικές ικανότητες της Νότιας Κορέας την καθιστούν αυξανόμενα ελκυστικό εταίρο των ΗΠΑ σε αποστολές στη Μέση Ανατολή ή και μακρύτερα. Προς ώρας, όμως, η βασική προτεραιότητα της Σεούλ είναι οι απειλές της Βόρειας Κορέας και γι’ αυτό είναι απίθανο να εγκρίνει σημαντικές διεθνείς αποστολές, πέραν της αποστολής συμβολικών δυνάμεων.






Τέλος, η στρατιωτική συμμαχία των ΗΠΑ με την Αυστραλία έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια, με την τελευταία να συμμετέχει σημαντικά σε διάφορες αποστολές των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή. Οι συγκριτικά μικρές στρατιωτικές δυνάμεις, όμως, περιορίζουν το βαθμό στον οποίο μπορεί να ενισχύσει τις παγκόσμιες στρατιωτικές προτεραιότητες των ΗΠΑ.
Ακόμα πιο σημαντικό, πιθανότατα, είναι το ότι η Αυστραλία, όπως οι περισσότεροι από τους εταίρους της Ουάσιγκτον, έχει ήδη «γεμάτα τα χέρια» προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τις ίδιες απειλές στις οποίες θέλουν να επικεντρωθούν οι ΗΠΑ. Η αυξανόμενη στρατιωτική δύναμη της Κίνας σε συνδυασμό με την διευρυνόμενη οικονομική επιρροή στον Ειρηνικό, επιβάλλουν στην Αυστραλία και την Ιαπωνία να κρατούν την πλειονότητα των δυνάμεών τους κοντά στη χώρα. Παρομοίως, οι επιθετικές τοπικές δραστηριότητες της Ρωσίας και τα επεκτατικά της πλάνα αναγκάζουν τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης να παραμένουν εστιασμένες στις δικές τους περιοχές.
Ετσι, ενώ οι ΗΠΑ ίσως έχουν πρόβλημα να αναζητήσουν επιπλέον στήριξη αναφορικά με τις δεσμεύσεις τους στην Μέση Ανατολή, είναι πιθανό να βρουν πρόθυμους εταίρους ώστε να συνεργαστούν εναντίον της Μόσχας και του Πεκίνου.




Μετάφραση Euro2day από Stratfor.