"Μια επικίνδυνη συμφωνία: Η θυσία του Μεραρχιακού Ιππικού" , ή πως το νέο δεν είναι πάντα καλύτερο.

Εισαγωγή

Μετά την επαναφορά του Μεραρχιακού ΠΒ από τον Αμερικανικό Στρατό ("DIVARTY"), πληθαίνουν οι φωνές για την επαναφορά των Τεθωρακισμένων  Συνταγμάτων Αναγνωρίσεως (Τ.Σ.Α.) στα Σώματα Στρατού, και στις Μεραρχίες (DIVCAV), και την αντίστοιχη κατάργηση των σημερινών Επιλαρχιών Αναγνώρισης - Επιτήρησης - Στοχοποίησης (RSTA) των Ταξιαρχιών, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τις κλασικές Επιλαρχίες Αναγνώρισης (ΕΑΝ), όπως θα δούμε παρακάτω. Μια από αυτές τις φωνές αυτές, με την οποία μάλιστα συμφωνούμε στα περισσότερα, είναι και η μελέτη του Ταγματάρχη Frank A. Dolberry II. Συντάχθηκε το 2018, στα πλαίσια της φοίτησης του στο Σχολείο Προκεχωρημένων Στρατιωτικών Μελετών (SoAMS), κι έχει τον τίτλο: "A Dangerous Bargain. The Sacrifice of Divisional Cavalry"[1]. 

Αφιέρωμα στα ειδικά τεθωρακισμένα οχήματα, Μέρος Α: Περισυλλογή.

Όλες οι συγκρίσεις μεταξύ δύο στρατών επικεντρώνονται σχεδόν αποκλειστικά στο προσωπικό, στον φορητό και ομαδικό οπλισμό, καθώς και στα οχήματα τα οποία κάνουν χρήση του οπλισμού τους προκειμένου να εκτελέσουν επιτυχώς την αποστολή τους. Κι αυτό γίνεται (δικαίως), επειδή τα παραπάνω οπλικά συστήματα διαθέτουν τη μεγαλύτερη ισχύ ενός στρατού. Όμως, το περιβάλλον που θα κληθούν να δράσουν χαρακτηρίζεται ως πολυσύνθετο σε τόπο και χρόνο και άκρως μεταβαλλόμενο, με μεγάλους περιορισμούς και διαφορές όσον αφορά το έδαφος και τις καιρικές συνθήκες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα των ανωτέρω είναι η βατότητα του εδάφους, η ύπαρξη δρομολογίων, η ύπαρξη φυσικών και τεχνητών κωλυμάτων, η ορατότητα, ο άνεμος, το σκοτάδι, το χιόνι, οι έντονες βροχοπτώσεις κοκ. Για παράδειγμα, στον Έβρο τους χειμερινούς μήνες το έδαφος είναι δύσβατο και οι καιρικές συνθήκες κακές, ενώ το καλοκαίρι όχι. Αυτό όμως δεν ισχύει και για ένα άλλο μέρος, όπου ο χειμώνας μπορεί να είναι πιο εύκολος, αλλά όχι και οι υπόλοιποι μήνες.

Aφιέρωμα στην εξάρτυση Μ-71 (Γ' Μέρος): Ορθή συντήρηση & συμβουλές βελτίωσης.

Η ανάρτηση των θηκών στα πλάγια και πίσω, μας προσφέρει μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων.

 

Το παρόν άρθρο αποτελεί το Γ' Μέρος του Αφιερώματός μας στην εξάρτυση Μ-71.

Α' Μέρος - Β' Μέρος - Γ' Μέρος

Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε σε μεγαλύτερο βάθος τη χρησιμότητα των χορηγούμενων υλικών της εξάρτυσης Μ-71, θα παραθέσουμε κάποιους κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουμε για να την προσαρμόσουμε καλύτερα, καθώς και κάποιες συμβουλές που θα λύσουν αρκετά προβλήματα που πιθανώς θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε επιχειρώντας μαζί της.

Πολλά από τα παρακάτω, δεν αφορούν αποκλειστικά την εξάρτυση Μ-71, αλλά έχουν εφαρμογή σε κάθε εξάρτυση, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.  

Aφιέρωμα στην εξάρτυση Μ-71 (Β' Μέρος): Περιγραφή υλικών, ορθή προσαρμογή.

 

 

Το παρόν άρθρο αποτελεί το Β' Μέρος του Αφιερώματός μας στην εξάρτυση Μ-71.

Α' Μέρος - Β' Μέρος - Γ' Μέρος

 

 

Η Μ-1971 (Μ-71) είναι μια εξάρτυση ιμάντων – ζωστήρα, η οποία έλκει την καταγωγή της από την εξάρτυση Μ-1956(LCE) του Αμερικανικού Στρατού (1962-1987), και χρησιμοποιεί το σύστημα ανάρτησης θηκών Μ-1956(LCE ή ALICE), καθώς και το παλαιότερο Μ-1910. Υιοθετήθηκε για πρώτη φορά ως βασική εξάρτυση όλων των τμημάτων του Ελληνικού Στρατού τη δεκαετία του ΄90 (το 1983), προκειμένου να αντικατασταθούν καθολικά όλες οι παλαιότερες εξαρτύσεις του Ε.Σ., που χρονολογούνταν από την εποχή του Β' ΠΠ.

 

Aφιέρωμα στην εξάρτυση Μ-71 (Α' Μέρος): Εισαγωγή-Γενικότητες.

Το παρόν άρθρο αποτελεί το Α' Μέρος του Αφιερώματός μας στην εξάρτυση Μ-71.

Α' Μέρος - Β' Μέρος - Γ' Μέρος

Η λέξη «εξάρτυση» (κι όχι εξάρτηση ή εξάρτιση) έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα, είναι ουσιαστικό του ρήματος εξαρτύω, και συνώνυμο των λέξεων εφοδιασμός,εξοπλισμός και προπαρασκευή για μάχη. Στη νέα Ελληνική γλώσσα, η λέξη χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την απόδοση της σημασίας του ατομικού στρατιωτικού εξοπλισμού που φέρει πάνω του ο μαχητής, πλην του οπλισμού. Μερικά από τα βασικά υλικά που απαρτίζουν μια πλήρη εξάρτυση στη σύγχρονη εποχή, είναι τα κάτωθι:

Δορυφορικές Επικοινωνίες (SATCOM) για τα TB2 Bayraktar. Ένας επιπλέον "πονοκέφαλος";

Πηγή: Ισοζύγιο.

Πολύ δυσάρεστα νέα, ή μάλλον επιβεβαίωση των όποιων ανησυχιών, έρχονται εξ ανατολών. Πιο συγκεκριμένα, η είδηση αφορά την επιβεβαιωμένη πλέον ικανότητα των Τουρκικών ΜΑLE UCAS TB2 Bayraktar να επιχειρούν μέσω δορυφορικής ζεύξης επικοινωνίας (SATCOM).

ΘΕΜΑ: Τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη, και οι έως τώρα επιδόσεις τους στον δέυτερο πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ

Ο πόλεμος που διεξάγεται αυτές τις μέρες στον de facto ανεξάρτητο θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ (διανύουμε την Ε+6 ημέρα), ανάμεσα στις δυνάμεις αυτοάμυνας του Αρτσάκ και τις Αζερικές ΕΔ, έχει ήδη επιβεβαιώσει πολλές υποθέσεις σχετικές με έναν (απευκταίο) Ε/Τ πόλεμο τον 21ο αιώνα, αλλά έχει δημιουργήσει και σοβαρές ανησυχίες.

Σύγκριση συστημάτων CIWS του Ελληνικού και Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού

To Σύστημα Εγγύς Α/A Άμυνας Mk-15 Phalanx Block 1B.

Αφορμή για τη δημιουργία αυτού του άρθρου αποτέλεσε η περιέργεια μας στο να "κατατάξουμε" ει δυνατόν, τα πλοία του ΠΝ και του TDK όσον αφορά τις επιδόσεις των συστημάτων CIWS που διαθέτουν.

Πλοία "πολλαπλών ρόλων" στη δύναμη του ΠΝ. Αξίζει τελικά;

Σκοπός

Σκοπός του άρθρου είναι να εξετάσει τις δυνατότητες ενός μελλοντικού ΠΝ το οποίο θα είναι εξοπλισμένο με λιγότερα πλοία, τα οποία σύμφωνα με τις εταιρίες κατασκευής τους, είναι πολλαπλών ρόλων. Μέσα από την απλή λογική αλλά και από τις προσωπικές απόψεις του γράφοντα, θα εξαχθεί ένα συμπέρασμα πάνω στο οποίο θα γίνει και πρόταση για την μελλοντική δομή του ΠΝ.

Πρόταση αναδιοργάνωσης των τμημάτων Αναγνωρίσεως του Δ΄ΣΣ.

Είναι γνωστό στον Ελληνικό τύπο εδώ κι αρκετό καιρό, ότι ο Ελληνικός Στρατός σχεδιάζει μια νέα αναδιοργάνωση, με αναδιάταξη  Σχηματισμων, στα πλαίσια της Νέας Δομής Δυνάμεων (η οποία εκτιμούμε ότι αργά ή γρήγορα θα συμβεί). Ανάμεσα στις αλλαγές που πιθανώς θα προβεί, είναι:

• Η κατάργηση των Στρατηγείων της 16ης και 12ης Μεραρχίας Πεζικού,
• Η δημιουργία Ταξιαρχιών τετράγωνης δομής.
• Η κατάργηση μιας Μ/Κ Ταξιαρχίας του Δ'ΣΣ, κι ενός ακόμα Σχηματισμού - Συγκροτήματος της 1ης Στρατιάς. Σημειώνεται ότι με την κατάργηση των 4 Στρατηγείων, θα μειωθούν οι ανάγκες σε προσωπικό κατά 800-1.000 περίπου άτομα.