ΑΡΘΡΟ ΚΟΛΑΦΟΣ ΑΠΟ DAILY SABAH: Οι Έλληνες έκλεισαν άλλα 5 "Τουρκικά" σχολεία της "Τουρκικής" μειονότητας στην Δ.Θράκη.

Μείναμε άναυδοι μετά το προκλητικότατο άρθρο της Daily Sabah, η οποία ξεκάθαρα και χωρίς καμία αναστολή εμπλέκεται στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας. Μάλιστα, χαρακτηρίζει σκοπίμως την Ελληνική Μουσουλμανική Μειονότητα ως "Τουρκική" πάνω από 5 φορές, προπασθώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις.

 Αυτά να τα βλέπουν μερικοί από τη Δυτική πλευρά του Αγαίου, που ακόμα ελπίζουν πως μαζί τους μπορούμε να "τα βρούμε".

Σημείωση - Ερώτηση: Τον επικεφαλής του Συλλόγου Καθηγητών της Μουσουλμανικής Μειονότητας, Σαλίχ Αχμέτ, ποιός είπαμε ότι τον πληρώνει;;  

Από Daily Sabah, μετάφραση Ahvalnews.com


Το υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας έκλεισε πέντε ακόμη σχολεία από την "τουρκική" μειονότητα της χώρας, αναφέροντας τη χαμηλή προσέλευση.

Η απόφαση, που ανακοινώθηκε τον περασμένο μήνα, περιλαμβάνει τα σχολεία της Ροδόπης και της İskeçe (Ξάνθη), δύο περιοχές της δυτικής Θράκης όπου συγκεντρώνεται η τουρκική μειονότητα, ανέφερε η εφημερίδα.

Με το τελευταίο κλείσιμο, ο αριθμός των μειονοτικών σχολείων που έκλεισαν στη χώρα από το 2011 ανήλθε σε 65.

Η μουσουλμανική-"τουρκική" μειονότητα της Δυτικής Θράκης, που ανέρχεται σε περίπου 150.000 ανθρώπους, αποτελεί από καιρό ζήτημα διαμάχης μεταξύ της Άγκυρας και της Αθήνας, με την Τουρκία να εγκαλεί την Ελλάδα για αυτό που η ίδια αποκαλεί αδυναμία της τελευταίας να παραχωρήσει πλήρη δικαιώματα στη μειονότητα, συμπεριλαμβανομένης μιας εθνοτικής ταυτότητας και άρση των περιορισμών στην ελευθερία της θρησκείας.

Κλείνοντας τα σχολεία ή τη συγχώνευσή τους με το πρόσχημα της έλλειψης σπουδαστών είναι λάθος και δεν συμβάλλει στην εκπαίδευση των μειονοτήτων, δήλωσε ο Σαλίχ Αχμέτ, επικεφαλής του Συλλόγου Καθηγητών για τη μειονοτική ομάδα, δήλωσε στην Daily Sabah.

"Αυτά τα σχολεία έχουν διαφορετικό καθεστώς από τα άλλα σχολεία και η απόφαση για το κλείσιμο τους πρέπει να βασίζεται σε υπάρχοντες νόμους", δήλωσε ο Αχμέτ.

Η Ελλάδα άρχισε να κλείνει τα σχολεία στα οποία φοιτούν μαθητές της "τουρκικής μειονότητας" το 2011, στο πλαίσιο μιας εκπαιδευτικής προσπάθειας για τη μείωση του κόστους. Συνολικά, 14 σχολές έκλεισαν εκείνο το έτος και ο συνολικός αριθμός τους έπεσε στα 877 από το 1933.

Τι μας αποκαλύπτει έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ σχετικά με το Κυπριακό, πριν την επιχείρηση "Αττίλας ΙΙ"

Από Liberal


45 χρόνια μετά την δεύτερη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, όπου ο δεύτερος Αττίλας έφθασε μέχρι την διαχωριστική γραμμή που παραμένει ακόμη και σήμερα σύμβολο μιας Εθνικής τραγωδίας και μιας πρωτοφανούς παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι όλο και πιο ξεκάθαρο ότι η Διεθνής Κοινότητα και κυρίως η Ουάσιγκτον, με  ευθύνη του τότε ΥΠΕΞ Χένρι Κίσινγκερ δεν εξάντλησαν τις δυνατότητες που είχαν προκειμένου να αποφευχθεί η τραγωδία.

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ για το LIBERAL

Στις 28 Ιουλίου 1974 οι ΗΠΑ αναγνωρίζοντας ότι οι ίδιες δεν έχουν ειδικό ενδιαφέρον  στην Κύπρο, αντί να επιδιώξουν να αποτρέψουν την δεύτερη εισβολή και την κατ επέκταση ολοκλήρωση της τουρκικής κατοχής στο νησί, κάνουν ασκήσεις επί χάρτου.

Όπως φαίνεται και στο έγγραφο που παρουσίασε στον Χ. Κίσινγκερ η Cyprus Task Force, κανείς δεν ασχολείται στην Ουάσιγκτον με την προσπάθεια αποτροπής κλιμάκωσης της στρατιωτικής παρέμβασης της Τουρκίας, αλλά αποτυπώνονται στο χαρτί τα διαφορετικά σενάρια για την διαχείριση της κατάστασης με την παγιοποίηση των αποτελεσμάτων της τουρκικής εισβολής … Και είναι αποκαλυπτικό του τρόπου που ερμήνευαν τα γεγονότα και τους «παίκτες» στο Κυπριακό, οι Αμερικανοί.

Διαβάστε το ενημερωτικό υπόμνημα προς τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ:

«Ενημερωτικό υπόμνημα από την Κυπριακή ομάδα εργασίας στο Υπουργό Εξωτερικών, Κίσινγκερ

Ουάσιγκτον, 28 Ιουλίου, 1974.

Τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Κυπριακή κρίση: Θέματα και επιλογές

Το πρόβλημα

Παρά την Ελληνική αντίσταση, οι Τούρκοι στη Γενεύη προσπαθούν να πιέσουν τις συζητήσεις κατάπαυσης του πυρός σε προκαταρκτικές διαπραγματεύσεις για μια πολιτική διευθέτηση. Καθώς οι συνομιλίες προσεγγίζουν τις ουσιαστικές πτυχές της διευθέτησης, ο κίνδυνος ενός αδιεξόδου αυξάνεται. Εν αναμονή αυτού του ενδεχομένου, το έγγραφο αυτό αναλύει τις διάφορες ρυθμίσεις που μπορεί να προταθούν για τον καθορισμό του τρόπου με τον οποίο επηρεάζονται τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

II. H Κατασταση

Στρατιωτικά η κατάσταση  στο νησί είναι σχετικά ήρεμη. Οι Τούρκοι έχουν εδραιώσει και διευρύνει τον θύλακα βόρεια της Λευκωσίας αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των Τουρκοκυπριακών θυλάκων έξω από το τρίγωνο Λευκωσίας – Κυρήνειας έχουν περιορισθεί η εξαλειφθεί με εξαίρεση την Αμμόχωστο και την περιοχή των Κόκκινων που συνεχίζει να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Τουρκοκυπριακής πολιτοφυλακής.

Η νέα κυβέρνηση   στην Αθήνα έχει απειλήσει με Ελληνοτουρκικό πόλεμο εάν οι Τούρκοι συνεχίσουν να προωθούνται κατά παράβαση της εκεχειρίας αλλά οι διεθνείς προσπάθειες τις τελευταίες 24 ώρες έχουν περιορίσει τις  τουρκικές παραβιάσεις. Από πολιτική άποψη η κατάσταση στην Ελλάδα και στην ελληνοκυπριακή κοινότητα είναι ασταθής .Ο Κληρίδης παγιδευμένος μεταξύ των εξτρεμιστών της Δεξιάς και της Αριστεράς κινείται προσεκτικά από τον φόβο μιας κίνησης εναντίον του . Στην Ελλάδα υπάρχουν αναφορές  για πραξικόπημα εναντίον του Καραμανλή από στρατιωτικούς υποστηρικτές του Ιωαννίδη.

Ο Ελληνικός Στρατός πιθανόν να αφήσει στον Καραμανλή σημαντικό περιθώριο για την προσπάθεια αναζήτησης λύσης του Κυπριακού υπό την προϋπόθεση  ότι η Τουρκία δεν θα επιδιώξει να διευρύνει τα πλεονεκτήματα της στην Κύπρο ακόμη περισσότερο. Οι Τούρκοι φαίνονται ενωμένοι γύρω από τον Ετσεβίτ, αλλά η αντιπολίτευση και ο Στρατός θα τον παρακολουθούν προσεκτικά για να είναι σίγουροι ότι δεν θα διαπραγματευθεί τα κέρδη της Τουρκίας..

Διπλωματικά  με την εισβολή στην Κύπρο συνεχίζοντας την προέλαση μετά την  κατάπαυση του πυρός και δηλώνοντας ότι η Τουρκία προτίθεται να παραμείνει με τις δυνάμεις της  στην Κύπρο οι Τούρκοι βρίσκονται υπό αυξανόμενη διεθνή κριτική. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ανήσυχο για  τους στόχους της Τουρκίας και οι Τούρκοι από την πλευρά τους θεωρούν ότι οι Βρετανοί είναι υπέρ της Ελλάδας. Υπό αυτές τις συνθήκες η μοναδική σημαντική υποστήριξη προς την Τουρκία φαίνεται να προέρχεται από τις ΗΠΑ

ΙΙΙ Αμερικανικά Συμφέροντα

Τα θεμελιώδη συμφέροντα  μας στην περιοχή είναι :1)να διατηρηθεί η ικανότητα άμυνας και αποτροπής  της Δύσης η οποία απαιτεί την συνοχή του ΝΑΤΟ, την διατήρηση των εγκαταστάσεων  των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και την Ελληνο-τουρκική αρμονία.2)την αναχαίτιση της Σοβιετικής επιρροής.

Μια  ασταθής Κύπρος απειλεί και τα δυο αυτά συμφέροντα μας. O ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός   αποδυναμώνει την αμυντική ικανότητα της Συμμαχίας και οι ελληνοτουρκικές εχθροπραξίες θα επέφεραν σοβαρό πλήγμα.

Περαιτέρω  αν χειροτέρευε η κατάσταση, η κρίση  εύκολα θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερη Σοβιετική τοποθέτηση στην Κύπρο  και είτε στην Ελλάδα είτε στην Τουρκία ,είτε και στις δύο. Έτσι οι ΗΠΑ δεν έχουν  θεμελιώδεις στόχους σχετικά με την ίδια την Κύπρο εκτός από το πλαίσιο των επιπτώσεων του Κυπριακού σε άλλα συμφέροντα  των ΗΠΑ.

IV Προθέσεις και στόχοι των Μερών

ΤΟΥΡΚΙΑ: Οι Τούρκοι είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν την ισχυρή θέση τους στην Κύπρο για να λύσουν το Κυπριακό μιας και δια παντός σύμφωνα με τη γραμμή για de facto κυβερνητικό διαχωρισμό  των δυο κοινοτήτων εντός του πλαισίου μιας ανεξάρτητης Κύπρου. Αυτό περιγράφεται από την Τουρκία σαν η «αποκατάσταση των δυο αυτόνομων  διοικήσεων» που συντονίζονται μόνο σε επίπεδο Κορυφής από τον Ελληνοκύπριο πρόεδρο και τον Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο.

Η ρύθμιση αυτή πρέπει να αναγνωρισθεί από τους Έλληνες σε επίσημο έγγραφο.

Οι Τούρκοι είναι  αντίθετοι στην επιστροφή στο συνταγματικό σύστημα του 1960 το οποίο θεωρούν μη λειτουργικό. Είναι   επίσης αντίθετοι στην επιστροφή του Μακαρίου. Δεν μιλούν για διχοτόμηση (διπλή Ένωση) προφανώς επειδή δεν πιστεύουν  ότι η Ελλάδα, οι ΗΠΑ και οι Σοβιετικοί και η Διεθνής Κοινότητα, θα ανεχθούν την εξαφάνιση του ανεξάρτητου κράτους της Κύπρου.

Επιπλέον η Τουρκία   μπορεί να προσπαθήσει  να χρησιμοποιήσει τα κέρδη της στην Κύπρο για να πιέσει την Ελλάδα να επιλύσουν τα άλλα Ελληνοτουρκικά θέματα, πρωταρχικά  την διαφορά για το πετρέλαιο του Αιγαίου και την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων. Η Τουρκία ίσως υπολογίζει ότι, με τον Καραμανλή στην εξουσία στην Αθήνα υπάρχει μια καλή ευκαιρία για την επίλυση των εκκρεμών προβλημάτων. Τελικά η Τουρκία πιστεύει ότι διαπραγματεύεται από θέση ισχύος και δεν θα προσεγγίσει την διαπραγματευτική διαδικασία με θετική διάθεση.

ΕΛΛΑΔΑ: Ο Καραμανλής  όπως και ο Ετσεβίτ θέλει να επιλύσει  τα εκκρεμή Ελληνοτουρκικά προβλήματα. Ωστόσο   θα βρεθεί υπό πίεση από τον Στρατό να μην παραδοθεί στις τουρκικές απαιτήσεις . Οι Έλληνες  θα προτιμούσαν μια ανεξάρτητη ενιαία Κύπρο με τις ελάχιστες Εγγυήσεις για τα δικαιώματα της Τουρκικής κοινότητας. Γνωρίζουν ότι η Ένωση  είναι μη αποδεκτή από την Τουρκία. Στο ενδιάμεσο θα ήθελαν πιθανόν, το status quo ante, χωρίς τον Μακάριο και χωρίς τα πρόσθετα τουρκικά στρατεύματα.

Το ελάχιστο που θα δέχονταν θα ήταν η συνέχιση της Ανεξαρτησίας. Οι Έλληνες θα μπορούσαν να δεχθούν μια ομοσπονδιακή λύση  εάν ο τουρκικός Στρατός μειώνονταν σε μια συμβολική παρουσία και εάν οι ομοσπονδιακές ρυθμίσεις δεν θα ήταν απλώς ένα πρόσχημα για τον τουρκικό έλεγχο επί εδαφών. Αν οι Έλληνες κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει βάση στην τουρκική θέση (π.χ. δηλαδή ότι οι Τούρκοι έχουν αποτελεσματικά συνδέσει τον αυτόνομο θύλακα με την Τουρκία) θα μπορούσαν να κινηθούν για  να κάνουν το ίδιο στην Ελληνική πλευρά και να προσεγγίσουν τους Τούρκους στην βάση της de facto Ένωσης και των δυο τομέων.

ΚΥΠΡΟΣ (Ελληνοκύπριοι): Οι Τουρκοκύπριοι  είναι υπό τον έλεγχο της Άγκυρας, αλλά η Αθήνα θα πρέπει να λάβει υπόψη της  τις απόψεις των Ελληνοκυπρίων. Ότι κι αν συμφωνήσει η Αθήνα με τους Τούρκους θα πρέπει να «πουληθεί» στους Ελληνοκυπρίους (παρά την πλήρη παρερμηνεία της Άγκυρας ότι η Ελλάδα μπορεί να επιβάλλει την θέληση της στους Ελληνοκυπρίους). Στο παρελθόν, η Αθήνα είχε προβλήματα με τον Μακάριο, μα όταν τα κατάφερε, αυτός θα μπορούσε να περάσει στους Ελληνοκύπριους την Συμφωνία.



Ο Κληρίδης είναι πιο δεκτικός στην κατεύθυνση της Αθήνας  και πιο ελκυστικός στους Τούρκους, αλλά μάλλον δεν θα είναι σε θέση να διασφαλίσει την αποδοχή των Ελληνο-τουρκικών συμβιβασμών. Οι Αριστεροί θέλουν να συνεχισθεί η Ανεξαρτησία υπό τον Μακάριο. Οι Δεξιοί θέλουν Ένωση χωρίς τον Μακάριο .Οι Ελληνοκύπριοι έχουν την δυνατότητα να σαμποτάρουν μια Συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας. Όπως και οι Έλληνες της Ελλάδας, η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων θα μπορούσε πιθανόν να αποδεχθεί μια ομοσπονδιακή  λύση εάν αυτή δεν ενέπλεκε μια μαζική τουρκική στρατιωτική παρουσία η κάθε άλλου είδους τουρκική , πέραν των συνόρων της δικαιοδοσία.

V. Εναλλακτικά μοντέλα  για νέες διευθετήσεις για την Κύπρο

Α. Μια ανεξάρτητη Κύπρος με Τουρκικές περιοχές (extraterritorial)  θα συνεπάγονταν:

-Μια ανεξάρτητη κυρίαρχη Κύπρο, πλην των τουρκικών περιοχών.

-Αναγνωρισμένη   ή de facto υπό τουρκικό έλεγχο περιοχή  στο τρίγωνο Λευκωσία- Κερύνεια .

-Η Τουρκία διατηρεί μεγάλο αριθμό  τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στον θύλακα της Κερύνειας.

-Μερική Ελευθερία Κίνησης.

Β. Διχοτόμηση: Θα περιλαμβάνει:

-Αναγνώριση της τουρκικής κυριαρχίας γύρω από τον θύλακα της Κερύνειας ή σε κάποια άλλη περιοχή

-Η Διακήρυξη , ίσως μετά το δημοψήφισμα, της Ένωσης του υπολοίπου της Κύπρου με την Ελλάδα.

-Την προαιρετική  μεταφορά των Τουρκοκυπρίων  στον τουρκικό θύλακα και των Ελληνοκυπρίων έξω από αυτόν.

C. Ομοσπονδία και  Αποστρατιωτικοποίηση, θα περιλαμβάνουν:

-Μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη Κύπρο

-Την δημιουργία  δυο κοινοτικών δομών -μιας ελληνικής  και μιας τουρκικής, αυτόνομων σε τοπικό επιπεδο  και συγχωνευμένων σε εθνικό επίπεδο .

-Την σταδιακή μείωση  ,υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων  ,σε μια συμβολική παρουσία μερικών εκατοντάδων στρατιωτών εκάστη.

-Αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου-όχι τοπικοί στρατοί.

Συζήτηση

Αναλύοντας αυτά τα τρία μοντέλα  από την άποψη των αμερικάνικων συμφερόντων και επιδιώξεων οδηγούμεθα στα ακόλουθα συμπεράσματα:

Το Μοντέλο Α θα είναι ασταθές και γρήγορα θα οδηγήσει στο Μοντέλο Β. Το Μοντέλο αυτό διατρέχει  επίσης τον κίνδυνο αναζωπύρωσης των μαχών εάν οι Τούρκοι αποφασίσουν να επεκτείνουν τον θύλακα  της Κερύνειας, η αν η Ελλάδα επιχειρήσει να φέρει ελληνικά στρατεύματα στο νησί. Εάν οι Ελληνοκύπριοι  είναι υποχρεωμένοι να παραχωρήσουν σημαντικό έδαφος στην Τουρκία ,δεν θα είχαν κανένα κίνητρο να εγκαταλείψουν  τον ιστορικό στόχο της Ένωσης για την διατήρηση ενός ανεξάρτητου κράτους και η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να αρνηθεί.

-Τα Μοντέλα Α και Β  έχουν το πλεονέκτημα ότι διαχωρίζουν την Ελληνική και Τουρκική κοινότητα, αλλά το μειονέκτημα είναι   ότι δημιουργούν ένα ακόμη σύνορο.

-Το Μοντέλο Β θα συνεπάγονταν ενδεχομένως την μεταφορά ελληνικών στρατιωτικών  δυνάμεων στην Κύπρο για εξισορρόπηση των δυνάμεων που ήδη βρίσκονται εκεί.

Συμπερασματικές παρατηρήσεις:

Μοντέλο Α (extraterriotoriality) είναι  εγγενώς ασταθές  και ως εκ τούτου   είναι το λιγότερο επιθυμητό  Μοντέλο από την άποψη των ΗΠΑ. Το Μοντέλο Β (διχοτόμηση) είναι  πιθανόν απαράδεκτο για τους Έλληνες  και μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη και όχι μικρότερη  αντιπαράθεση μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το Μοντέλο C (ομοσπονδία) θέτει ένα δυνητικό σοβαρό πολιτικό πρόβλημα: Ακόμη κι αν η Ελλάδα και η Τουρκία συμφωνήσουν  σε ένα ομοσπονδιακό σύστημα, οι Ελληνοκύπριοι θα μπορούσαν να συμπεράνουν ότι η συμφωνία έδωσε παρά πολλά στους Τούρκους και έχουν την δυνατότητα να υποσκάψουν μια Ελληνοτουρκική Συμφωνία.

Από  την άλλη πλευρά το Μοντέλο C (Ομοσπονδία) συστήνεται γιατί θα ελαχιστοποιήσει την Ελληνική και Τουρκική παρουσία στο νησί…».

Η Νέα Ζηλανδία "μας έβαλε τα γυαλιά" όσον αφορά την αναβάθμιση των P-3 τους.

Πρόσφατα η εταιρεία Boeing αναβάθμισε τον στόλο των έξι αεροπλάνων P-3K2 Orion της Βασιλικής Αεροπορίας της Νέας Ζηλανδίας (RNZAF) με υψηλής τεχνολογίας συστηματα ASW και επιτηρησης.

Η αναβάθμιση υλοποιήθηκε στο πλαίσιο σύμβασης αξίας ύψους $22 εκατομμυρίων για την ενίσχυση της ικανότητας επιχειρήσεων ASW του ΠΝ της Νέας Ζηλανδίας (RNZAF). 

Το έργο, που ανατέθηκε στα τέλη του 2016, περιλαμβανει αναβαθμίσεις και τροποποιήσεις στα συστήματα αποστολής και τα εξαρτήματα του αεροσκάφους, όπως επίσης και αριθμό προσομοιωτων για αεροπορική και επίγεια εκπαίδευση, ανταλλακτικά και υποστήριξη συντήρησης. 

Με την παράδοση του πρώτου αεροσκάφους να έχει ολοκληρωθεί σε 18 μήνες μετά την ανάθεση της σύμβασης, η τελευταία ολοκληρώθηκε,  παρέχοντας έτσι στον στόλο της RNZAF δραματικά βελτιωμένες ASW ικανότητες. Αυτή η αναβάθμιση θα βοηθήσει στην γεφύρωση του χάσματος μέχρι την αντικατάσταση του αεροπλάνου από το P-8A Poseidon ώστε να διατηρηθεί μια βασική ικανότητα εκτέλεσης αποστολών ASW και θαλάσσιας επιτηρησης.

Υπενθυμίζεται ότι η RNZAF έχει παραγγείλει 4 ΑΦΝΣ P-8 Poseidon, μέσω Πωλήσεων Εξωτερικού (FMS).

Από navalnews.com.

Σχόλιο AmynaGR. 

1) Αναβάθμιση P-3 με πολύ λίγα λεφτά.

2) Εκτέλεση της σύμβασης σε 3 χρόνια σε 6 αεροσκάφη. Εκκίνηση προγράμματος το 2016, και ολοκλήρωση το 2019.

3) Προμήθεια 4 P-8, ενός από τα καλύτερα ΑΦΝΣ στον κόσμο.

Βλέποντας όλα τα παραπάνω και συγκρίνοντας τα με τις δικές μας επιλογες, καλύτερα ας μην σχολιάσουμε. 

ΑΠΟΨΗ: Για ποιο λόγο ο Ζαεφ "πλησιάζει" τη Βουλγαρία;;

Άρθρο του κ. Κωνσταντίνου Χολεβα, στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Φέτος ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ επισκέφθηκε το κράτος των Σκοπίων και μαζί με τον Πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ κατέθεσαν στεφάνια σε δύο ανδριάντες.

Πρώτον τίμησαν τον Γκότσε Ντέλτσεφ, ηγετικό στέλεχος της Οργανώσεως Β.Μ.Ρ.Ο. (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση), η οποία οργάνωσε τον ένοπλο αγώνα εναντίων των ελληνικών αναταρτικών ομάδων με στόχο να φύγει η Μακεδονία από τον Οθωμανικό ζυγό και να γίνει βουλγαρική επαρχία.

Το δεύτερο πρόσωπο, το οποίο τίμησαν οι δύο ηγέτες, ήταν ο Συνταγματάρχης του Βουλγαρικού Στρατού Κονσταντίν Καβαρνάλιεφ, ο οποίος φονεύθηκε κατά τη μάχη της Δοϊράνης στις 23.6.1913, πολεμώντας εναντίον του Ελληνικού Στρατού (Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος).

Δύο σημεία χρήζουν ιδιαιτέρας προσοχής από την ελληνική πλευρά.

Πρώτον ότι, μετά από ιστορικές διενέξεις και εθνολογικές διαφωνίες, η Βουλγαρία και τα Σκόπια προβαίνουν σε στενότερη συνεργασία και τιμούν δύο προσωπικότητες, οι οποίες ουσιαστικά έδρασαν κατά του Ελληνισμού. Θυμίζω ότι από την ίδρυση του κράτους των Σκοπίων, τον Σεπτέμβριο του 1991, η Βουλγαρία ουδέποτε ανεγνώρισε «Μακεδονικό Έθνος».

Μάλιστα κάθε χρόνο στις 24 Μαΐου ο Πρέσβυς των Σκοπίων στη Ρώμη και ο Βούλγαρος ομόλογός του πραγματοποιούν ξεχωριστό τρισάγιο και προσκύνημα στον τάφο του Έλληνος Αγίου Κυρίλλου, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του Μεθόδιο επενόησε το πρώτο αλφάβητο των Σλάβων.

Οι μεν τον θεωρούν «Μακεδόνα», οι δε Βούλγαρο! Τώρα βλέπουμε μία ξαφνική προσέγγιση των δύο χωρών, χωρίς να έχουν παύσει οι διαφορετικές ερμηνείες των ιστορικών γεγονότων.

Δεύτερον. Αξίζει να αναρωτηθούμε γιατί ο Ζάεφ αποφάσισε την αναστήλωση του ανδριάντα του Βουλγάρου Συνταγματάρχη, που είχε κατεδαφισθεί από το κομμουνιστικό καθεστώς της Γιουγκοσλαβίας το 1966.

Για τον Μπορίσοφ η ερμηνεία είναι απλή: Τίμησε έναν στρατιωτικό της πατρίδας του, ο οποίος Βούλγαρος δήλωνε και για τη Βουλγαρία εργάσθηκε. Ο Ζάεφ, όμως, με ποιο σκεπτικό κατέθεσε στεφάνι στον Καβαρνάλιεφ;

Θυμίζω ότι η μάχη της Δοϊράνης ακολούθησε τη φονική μάχη Κιλκίς- Λαχανά (19-21 Ιουνίου 1913) και εντάσσεται στην προσπάθεια της Βουλγαρίας να στραφεί εναντίον των πρώην συμμάχων της Ελλήνων και Σέρβων και να διεκδικήσει τη Θεσσαλονίκη.

Πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων φοβάται την ισχυρή αλβανική μειονότητα και έχει αποφασίσει να αναζητήσει ασφάλεια κάτω από τη βουλγαρική ομπρέλα.

Το Βήμα: Προς ολοταχώς για μια νέα αμυντική συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ από το ΒΗΜΑ της Κυριακής, οι διαπραγματεύσεις αφορούν τη ριζική αναθεώρηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defense Cooperation Agreement- MDCA) του 1990, γνωστής ως «Συμφωνία για τις βάσεις», που θεωρείται σήμερα παρωχημένη λόγω των ραγδαίων εξελίξεων στην περιοχή.

Ο χρόνος υπογραφής της συμφωνίας τοποθετείται στο προσεχές φθινόπωρο και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο όπου και θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα αυτή τη φορά, ο δεύτερος γύρος των διαπραγματεύσεων ( ο πρώτος πραγματοποιήθηκε στην Ουάσινγκτον τον περασμένο Δεκέμβριο).

Επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας που θα έρθει στην Αθήνα φαίνεται πως θα είναι ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.

Η αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων που θα επιφέρει η υπογραφή της συμφωνίας αυτής εντάσσεται στο ευρύτερο αμερικανικό στρατηγικό σχέδιο που θέλει την Ελλάδα ως κρίκο μιας αλυσίδας «μετωπικών κρατών» (front states) με την Πολωνία, το Ισραήλ και την Ελλάδα να διαμορφώνουν ένα “νοητό τόξο ανάσχεσης” σ’ ένα γεωπολιτικό περιβάλλον επιστροφής στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων.

Στο ρεπορτάζ γίνεται εκτενής αναφορά στα «επίδικα» που είναι βέβαια η εκ νέου περιγραφή της χρήσης και των δυνατοτήτων της βάσης της Σούδας, του «διαμαντιού της Μεσογείου» όπως την αποκαλούν αμερικανικοί παράγοντες, με το ενδεχόμενο επέκτασης χρήσης της προβλήτας του Μαραθιού.

Στην εξίσωση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας μπαίνουν οι Αεροπορικές Βάσεις στρατού της Λάρισας, η βάση Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Η αμερικανική πλευρά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, επιδιώκει μια «ολιστική προσέγγιση» της παρουσίας της στην Ελλάδα και των χρήσεων που θα κάνει στους χώρους.

Εξίσου σημαντικό ζήτημα, αν όχι το σημαντικότερο, είναι τα ανταλλάγματα που θα πρέπει να ζητήσει για να λάβει η χώρα μας.

Κάποιοι, στην ελληνική πλευρά, κάνουν λόγο για μια μορφή συμφωνίας ανάλογη με αυτή που οι ΗΠΑ έχουν με το Ισραήλ. Το γεγονός όμως ότι η χώρα μας είναι μέλος της ΕΕ οι απόψεις και οι πολιτικές της οποίας δεν συμπίπτουν πάντα με αυτές των ΗΠΑ (Ιράν) επιβάλλουν μια άλλη προσέγγιση.

Είναι βέβαιο πάντως ότι η ελληνική πλευρά θα επιδιώξει τα μέγιστα τόσο στο επίπεδο των εξοπλισμών όσο και της παροχής αμυντικής ασφάλειας απέναντι στην Τουρκία.

Το πρώτο MIG-41 το 2025: Μαχητικό από "άλλον πλανήτη", αν καταφέρουν βέβαια να το φτιάξουν.

Από το Airrecognition.com

Η Ρωσία ήδη ετοιμάζεται για την ανάπτυξη ενός ακόμα αναχαιτιστικού, του PAK DP, επίσης γνωστό ως MiG-41. Το νέο αεροσκάφος αποτέλεσε αντικείμενο εξέλιξης για πολλά χρόνια, όμως πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλος της MiG, Ίλια Ταρασένκα, αποκάλυψε οτι το έργο πρόκειται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2019.

“Το μελλοντικό μας μαχητικό MiG-41 θα μπορέσει τελικά να ολοκληρωθεί και να πετάξει στον ουρανό”, δήλωσε ο Ίλια Ταρασένκα, διευθύνων σύμβουλος της Μικογιάν (MiG) κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου που κάλυψε το ειδησεογραφικό πρακτορείο το Reuters.

Ο Ταρασένκα ανακοίνωσε ότι το “αεροσκάφος θα χρησιμοποιεί νέου τύπου όπλα, θα κατασκευάστει με νέες στέλθ τεχνολογίες, θα μπορεί να μεταφέρει μεγάλη ποσότητα οπλων και θα έχει πολύ μεγάλη ακτίνα δράσης - αναχαίτισης”.

Το αεροσκάφος θα μπορεί να πετάξει ανάμεσα στην στρατόσφαιρα και την τροπόσφαιρα: δηλαδή περίπου μεταξύ 12000 και 45000 μέτρων υψόμετρου (40.000-150.000 ποδιών). Θα μπορεί επίσης να φτάσει σε ταχύτητα 3675 χιλιομέτρων ανά ώρα (Mach 3). Και πως για να επιτευχθεί αυτό, θα απαιτηθεί η τοποθέτηση νέων turboramjet κινητήρων.

Επιπρόσθετα με την πτήση σε πολύ μεγάλο υψόμετρο, το MiG-41 θα μπορεί να καταρρίψει υπερηχητικούς πυραύλους σύμφωνα με τον πρώην Αρχηγό των ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων, Βίκτωρ Μποντάρεφ. Θα είναι το ταχύτερο αεροσκάφος στην κατηγορία του, δήλωσε. Το αεροσκάφος θα μπορεί επίσης να είναι επανδρωμένο ή τηλεχειριζόμενο σαν ένα ντρόουν.

Reuters: Το Γιβραλτάρ απέρριψε το αμερικανικό αίτημα για σύλληψη του ιρανικού δεξαμενόπλοιου Grace 1

Η κυβέρνηση του Γιβραλτάρ απέρριψε σήμερα ένα αίτημα των Ηνωμένων Πολιτειών να κρατήσει το ιρανικό δεξαμενόπλοιο, που ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τα χωρικά του ύδατα, εξηγώντας πως οι αμερικανικές κυρώσεις δεν είναι εφαρμοστέες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Με βάση το ευρωπαϊκό δίκαιο, το Γιβραλτάρ δεν έχει τη δυνατότητα να παράσχει τη συνδρομή που ζητήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες», που θέλουν να συλλάβουν το πλοίο κατ΄εφαρμογήν των αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν, εξηγούν σε μια ανακοίνωση οι αρχές του «Βράχου», ο οποίος αποτελεί βρετανικό έδαφος.

Το Γιβραλτάρ είχε συλλάβει στις 4 Ιουλίου το δεξαμενόπλοιο Grace 1, με την υποψία ότι μετέφερε πετρέλαιο στη Συρία, κατ΄εφαρμογήν των ευρωπαϊκών κυρώσεων εναντίον της Συρίας. Το δεξαμενόπλοιο έλαβε την Πέμπτη την άδεια να αναχωρήσει όταν η Τεχεράνη διαβεβαίωσε πως το φορτίο των 2,1 εκατομμυρίων βαρελιών δεν θα παραδοθεί στη Συρία.

Στο μεταξύ, αναφέρεται στην ανακοίνωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέβαλαν διάφορα αιτήματα, προκειμένου το δεξαμενόπλοιο να ακινητοποιηθεί, και το υπουργείο Δικαιοσύνης εξέδωσε ένταλμα σύλληψης βάσει των αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν.

«Το καθεστώς των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο των Ηνωμένων Πολιτειών», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Επιπλέον, οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί «απαγορεύουν ειδικά την εφαρμογή ορισμένων αμερικανικών νόμων», όπως εκείνοι για τις κυρώσεις εναντίον του Ιράν.

Το δεξαμενόπλοιο, που έπλεε με σημαία Παναμά, άλλαξε το όνομά του σε Adrian Darya για τη συνέχεια του ταξιδιού του και ύψωσε σήμερα στον ιστό του την ιρανική σημαία.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters

DW: Βρισκόμαστε στα πρόθυρα παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης;

Οι κινεζικοί ρυθμοί ανάπτυξης μειώνονται, η γερμανική οικονομία ασθμαίνει - Ποιούς κινδύνους εγκυμονεί το Brexit και πόσο πιθανός είναι ένας εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας; 

Η ασθενής ανάπτυξη σε Κίνα και Γερμανία προκαλεί ανησυχία στους επενδυτές και αβεβαιότητα στις χρηματαγορές. Πανικό προκαλεί σε αρκετούς επενδυτές και το σπάνιο φαινόμενο της αντίστροφης καμπύλης αποδόσεων, που θέλει σε ΗΠΑ και Βρετανία τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια να ξεπερνούν, παροδικά, τα μακροπρόθεσμα. 

Πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι η αντίστροφη καμπύλη αποδόσεων αποτελεί προάγγελο οικονομικής ύφεσης. Ενδεικτικό είναι ότι στις ΗΠΑ πριν από κάθε ύφεση αντιστρέφονταν η καμπύλη των αποδόσεων. Υπάρχουν όμως και οικονομολόγοι που διατυπώνουν διαφορετικές εκτιμήσεις, όπως ο Πάτρικ Φράνκε από την τράπεζα των γερμανικών κρατιδίων Έσσης-Θουριγγίας. Σε έρευνά του επισημαίνει ότι το 1966 και το 1998 η αμερικανική οικονομία δεν συρρικνώθηκε, παρά την αντίστροφή της καμπύλης.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλές ενδείξεις για περαιτέρω περιορισμό των αναπτυξιακών ρυθμών, όπως για παράδειγμα οι εμπορικές διενέξεις μεταξύ Πεκίνου και Ουάσινγκτον, η αβέβαιη έκβαση του Brexit, η κυβερνητική κρίση στην Ιταλία, η διένεξη για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, καθώς και η συνεχιζόμενη ένταση στο Χονγκ Κονγκ. Οι κρίσεις αυτές επιδρούν αρνητικά στην καταναλωτική συμπεριφορά και οδηγούν τους οικονομικούς παίκτες σε ακύρωση η αναβολή προγραμματισμένων επενδύσεων.

Αδικαιολόγητη υστερία στις αγορές

Άλλοι οικονομολόγοι πάλι θεωρούν ότι η αντίστροφη καμπύλη αποδόσεων στέλνει λανθασμένα μηνύματα και δεν βλέπουν στο ορίζοντα παγκόσμια ύφεση. Εκτιμούν μάλιστα ότι η αμερικανική οικονομία είναι σταθερή και η ανεργία χαμηλή. Σε άλλες χώρες του πλανήτη ωστόσο η εικόνα είναι διαφορετική. Έτσι η κινεζική οικονομία κινείται εδώ και καιρό σε χαμηλότερες τροχιές ανάπτυξης, ενώ η η γερμανική κατέγραψε την άνοιξη μικρή ύφεση.

Δεν αποκλείεται όμως οι χρηματαγορές να κάνουν λάθος και να μην βρισκόμαστε στα πρόθυρα παγκόσμιας ύφεσης. Την άποψη αυτή εκφράζει η επικεφαλής επενδύσεων στην αμερικανική «Φράνκλιν Τέμπλετον», Σουνάλ Ντεσάι, κάνοντας μάλιστα λόγο για «υστερία». Παρόμοια άποψη έχει η πρώην επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν, η οποία δήλωσε την Τετάρτη στην αμερικανική τηλεόραση ότι ιστορικά η καμπύλη αποδόσεων είναι ένας αξιόπιστος δείκτης ύφεσης. Σήμερα ωστόσο η κατάσταση είναι διαφορετική, τόνισε η αμερικανίδα οικονομολόγος, απαριθμώντας μία σειρά παραγόντων που προκαλούν ανησυχία στις κεφαλαιαγορές.

Πηγή: dw.com, Πρώτο Θέμα.

Ο τρόπος διεξαγωγής της αναγνώρισης στις σύγχρονες επιχειρήσεις. Οι Ελληνικές Δυνατότητες. Μέρος 1ο.

Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε για πρώτη φορά στον αμυντικό τύπο, τη σημασία της αναγνώρισης, καθώς και τον τρόπο και τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται. Η βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε είναι από Αμερικανικά, Ελληνικά και Βρετανικά αδιαβάθμητα εγχειρίδια περί Αναγνώρισης και Πληροφοριών.

Ο λόγος που γίνεται η όλη ανάλυση, είναι για να δούμε στο τέλος, τις απαιτούμενες ενέργειες που πρέπει να γίνουν από Ελληνικής πλευράς, έτσι ώστε να ενισχυθεί o E.Σ. εκεί που χρειάζεται.

Εισαγωγή στην Αναγνώριση - Ορισμός.

Αναγνώριση είναι "η συλλογή πληροφοριών και η εν γένει αποκάλυψη όσο το δυνατόν περισσότερων στοιχείων ενός στόχου ή μιας δύναμης, με σκοπό την εκμετάλλευση τους για την καταστροφή των τελευταίων". Υπεύθυνοι για την διεξαγωγή αναγνώρισης είναι οι πάντες, με τα τμήματα διεξαγωγής αναγνώρισης απλά να έχουν κάποιες υπέρτερες δυνατότητες.

Ως εκ τούτου, η αναγνώριση δεν είναι απλά να  δω" τον εχθρό, αλλά να καταλάβω τι κάνει, που κατευθύνεται, τι εξοπλισμό διαθέτει, και τι δύναμης είναι.

Σημασία της Αναγνώρισης

Αν και οι περισσότεροι δίνουν σημασία στην θεωρητική ισχύ μιας ένοπλης δύναμης και στην ποσότητα των μέσων που διαθέτει, εντούτοις αυτό είναι εντελώς παραπλανητικό καθώς η αναγνώριση αποτελεί πολλαπλασιαστή ισχύος όλων των παραπάνω. Για παράδειγμα, μια Ταξιαρχία με άριστη γνώση του εχθρού, είναι πολύ ισχυρότερη "στην πράξη" έναντι μιας Μεραρχίας, ή ακόμη κι ενός Σώματος Στρατού με ανεπαρκείς πληροφορίες μάχης.

«Αν γνωρίζεις τον εχθρό σου και τον εαυτό σου, δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι το αποτέλεσµα εκατό µαχών»

SUN ZU, 500 π.Χ.

Χωροταξική διαίρεση της Αναγνώρισης

Σε αυτή την ενότητα, θα δούμε το πως το ΝΑΤΟ διαιρεί τις αρμοδιότητες της αναγνώρισης και συλλογής πληροφοριών, με βάση το μέγεθος κάθε τμήματος. Για παράδειγμα, η Ταξιαρχία οφείλει να συλλέξει πληροφορίες με οποιονδήποτε τρόπο σε αποστάσεις μέχρι και 20 χιλιομέτρων πέραν του ΠΟΤ.  Η περιοχή στην οποία ένα τμήμα είναι υπέυθυνο για την διεξαγωγή αναγνώρισης και συλλογής πληροφοριών, ονομάζεται "area of influence" (Περιοχή Επιρροής - ΠΕΠ).

Οι εκτάσεις / αποστάσεις λοιπόν, σύμφωνα με τις οποίες, κάθε τμήμα πρέπει να συλλέγει πληροφορίες, είναι οι παρακάτω:

Για τον αμυνόμενο:

• Διμοιρία - Λόχος: 1,5 χιλιόμετρο.
• Τάγμα (ή αντίστοιχα): 5 χιλιόμετρα.
• Ταξιαρχία (ή Σύνταγμα): 10 χλμ.
• Μεραρχία: 20 χλμ.
• Σώμα Στρατού: 60-80 χλμ.
• Στρατιά: 100-150 χλμ.

Για τον επιτηθέμενο, οι παραπάνω αποστάσεις είναι αρκετά μεγαλύτερες, διότι η αναγνώριση και συλλογή πληροφοριών εναντίον ενός εχθρού που βρίσκεται οχυρωμένος και υπό απόκρυψη, είναι αρκετά πιο δύσκολη. Επίσης, ο επιτηθεμενος είναι υποχρεωμένος να εκτελέσει ελιγμο σε εχθρική περιοχή, συνεπώς ο όγκος πληροφοριών που χρειάζεται είναι κατά πολύ μεγαλύτερος. Οι αποστάσεις εχουν ως εξής:

• Διμοιρία - Λόχος: 2 χλμ.
• Τάγμα (ή αντίστοιχα): 7 χιλιόμετρα.
• Ταξιαρχία (ή Σύνταγμα): 20 χλμ.
• Μεραρχία: 30 χλμ.
• Σώμα Στρατού: 80-100 χλμ.
• Στρατιά: 150-200 χλμ.

Σημείωση: Όλες οι παραπάνω αποστάσεις είναι ενδεικτικές, κι όσο καλύτερες αποστάσεις επιτυγχάνονται, τόσο το καλύτερο. Επίσης τη νύχτα, οι παραπάνω αποστάσεις υποδιπλασιάζονται, αλλά όποιος καταφέρνει να τις διατηρήσει στα ίδια επίπεδα, αποκτά αυτομάτως και ΤΕΡΑΣΤΙΟ πλεονέκτημα. 

Ο Ελληνικός Στρατός και οι δυνατότητες του.

Ο Ελληνικός Στρατός ανήκει στο ΝΑΤΟ, συνεπώς ακολουθεί τουλάχιστον κατά προσέγγιση τις παραπάνω επιδόσεις. Για να εξετάσουμε όμως αν τις επιτυγχάνει κιόλας, θα πρέπει να ανοίξουμε μια παρένθεση, και να δούμε τι μέσα διαθέτει σε κάθε κλιμάκιο (ο,τι είναι ευρέως γνωστό).

Στον Λόχο

Στο επίπεδο του Λόχου, ο ΕΣ διαθέτει ομολογουμένως λίγα μέσα διεξαγωγής αναγνώρισης. Μερικά από αυτά είναι:

• τα "μάτια" του προσωπικού, 
• τα κυάλια, 
• οι διόπτρες Steiner των Σκοευτών Ακριβείας της κάθε Ομάδας Πεζικού,
• οι διόπτρες Steiner των Ακροβολιστών που διατίθενται από την Διμοιρία Ε.Σ. του Λόχου Υποστηρίξεως Τάγματος.
• και το αποστασιόμετρο Πολύφημος του Παρατηρητή ΠΒ που έχει ο κάθε Λόχος. 

Κι αν την ημέρα καλύπτεται  η απόσταση αναγνώρισης των 2 χιλιομέτρων (λόγω του Α/Π Πολύφημος), αυτή καλύπτεται μόνο με καλή ορατότητα, και μόνο με ευθυτενή οπτική επαφή. Το Ελληνικό πεδίο δράσης όμως αποτελείται από πολλούς ορεινούς και ημιορεινούς όγκους, με αποτέλεσμα να διακόπτεται η "ευθυτενης αναγνωριση", κι εκεί είναι που υστερούμε δραματικά.

Όσον αφορά τον νυχτερινό αγώνα, τα πράγματα είναι ελαφρώς βελτιωμένα σε σχέση με το παρελθόν, διοτι ο ΕΣ διαθέτει ΔΝΟ σε όλα τα ΤΟΜΠ του, στα ΜΙΝΙΜΙ και στα ομαδικά όπλα. Μόνο που κι εδώ χρειάζονται αρκετές προσθήκες για να ισορροπηθεί η κατάσταση.


Στο Τάγμα

Στο επίπεδο του Τάγματος τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα, καθώς το Ελληνικό Τάγμα Πεζικού διαθέτει Διμοιρία Αναγνωρίσεως στον Λόχο Υποστήριξης, διαθέτει εξαιρετικά ΣΕΠ (αν πρόκειται για Επιλαρχία Αρμάτων),  καθώς και υπό διοίκηση ραντάρ επιτήρησης εδάφους (αν διατίθενται). Πιθανώς επίσης να υπάρχουν και φορητά θερμικά αποστασιόμετρα. 

Αλλά και πάλι, η ύπαρξη ορεινών όγκων περιορίζει δραστικά την όποια δυνατότητα ανεξάρτητης αναγνώρισης από το Τάγμα, αναγκάζοντάς το να βασίζεται στις πληροφορίες του προϊσταμένου για να σχηματίσει πλήρη εικόνα στην ΠΕΠ του. (όπως π.χ της Ταξιαρχίας).

Αποστασιόμετρο laser Πολύφημος.

Στην Ταξιαρχία - Μεραρχία

Στο επίπεδο των Σχηματισμών, η κατάσταση έχει βελτιωθεί δραματικά με την εισαγωγή σε υπηρεσία των ΟΗ-58D Kiowa, τα οποία είναι πολύ πιθανό να διατίθενται στον εκάστοτε Διοικητή Σχηματισμού, προκειμένου να διεξάγει αναγνώριση σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις, κι αν παρουσιαστεί ευκαιριακός στόχος, να τον εμπλέξει άμεσα με τα όπλα του ίδιου του ελικοπτέρου.

Ελαφρύ Επιθετικό/Αναγνωριστικό Ελικόπτερο OH-58D Kiowa Warrior.

Πέραν όμως των Ε/ΕΠ, οι Σχηματισμοί διαθέτουν πλειάδα άλλων μέσων αναγνώρισης, μεταξύ των οποίων:

• Επιλαρχίες Αναγνωρίσεως.
• Πυροβολαρχία Παρατηρήσεως με Ραντάρ Αντιπυροβολικού (TPQ-36/37, Atrhur κοκ).
• Ραντάρ επιτήρησης εδάφους.
• Υπό διοίκηση τμήματα Ηλεκτρονικού Πολέμου.
• Υπό Διοίκηση τμήματα UAV Sperwer.

Συνεπώς, τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα σε αυτό το επίπεδο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.


Στο Σώμα Στρατού

Κι εδώ, για να μην μακρυγορούμε, η κατάσταση κινείται σε ανεκτά επίπεδα, λόγω της ύπαρξης αρκετών μέσων διεξαγωγής αναγνώρισης (ίδια με τη Μεραρχία, αλλά με επιπρόθετα μέσα, όπως τμήματα Ειδικών Δυνάμεων, μέσα επικοινωνιών, κοκ). 

Στην Στρατιά

Η 1η Στρατιά, είναι το μοναδικό τμήμα που μπορεί να αντλήσει πληροφορίες μάχης, από μέσα και υπηρεσίες πέραν του Ε.Σ. Δηλαδή, πέραν των όποιων μέσων αναγνώρισης διαθέτει η ίδια, μπορεί να αντλήσει πολύτιμες πληροφορίες από ετερες υπηρεσίες όπως η ΕΥΠ, το ΥΠΕΞ, εικόνα από δορυφόρο, καθώς κι από τους λοιπούς κλάδους των ΕΔ (ΑΤΑ, ΑΣ κοκ). Επειδή όμως τα δεδομένα πλησιάζουν το όριο του διαβαθμισμένου, θα το κλείσουμε εδώ λέγοντας μόνο πως γίνεται "καλή" δουλειά.

O Eυρωπαικός κατασκοπευτικός δορυφόρος Helios-IIB.

Συμπέρασμα

Συμπερασματικά λοιπόν, μπορούμε να πούμε με σχετική ασφάλεια πως ο ΕΣ διαθέτει τα απαιτούμενα μέσα αναγνώρισης, για να εκτελέσει την αποστολή του. Η κατάσταση μάλιστα αναμένεται να βελτιωθεί κατακόρυφα με την πλήρη εκμετάλλευση των ΟΗ-58. Πολλοί βλέπουν τα ΟΗ-58D ως Επιθετικά Ελικόπτερα (και καλά κάνουν), αλλά ευτυχώς για τους έχοντες γνώση, δεν είναι μόνο τέτοια. Τυχόν διάθεση των ελικοπτέρων στο Σώμα Στρατού/Μεραρχία, θα 'ανεξαρτητοποιήσει" τα τελευταία από την ανάγκη για ροή πληροφοριών από την 1η Στρατιά, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Δηλαδή, θα τους δώσει τη δυνατότητα να δρουν απομονωμένα, έστω και για λίγο. Κάτι που στο παρελθόν ήταν σχεδόν ουτοπικό.

Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει, είναι πως στα μικρά κλιμάκια, πρέπει να γίνουν πολλά. Πάρα πολλά. Τόσα πολλά, που κανονικά θα πρέπει να δημιουργήσουμε νέο άρθρο. Επιγραμματικά προς ώρας, μερικές μόνο από τις "τομές" που πρέπει να γίνουν, είναι οι κάτωθι:

• Εισαγωγή mini-UAV (όπως το Black Hornet) στο επίπεδο του Τάγματος ή/και του Λόχου.
• Εύρεση ή προμήθεια βαρέων τυφεκίων Ε.Σ. (π.χ. Βarret) με κατάλληλη διόπτρα, για τον εξοπλισμό των Διμοιριών Ελεύθερων Σκοπευτών του Λόχου Υποστήριξης.
• Διάθεση στον κάθε Διμοιρίτη, Παρατηρητή ΠΒ και Διοικητή Λόχου τουλάχιστον, ενός φορητού αποστασιομέτρου με θερμική κάμερα, ως επιπλέον εξοπλισμό των δίοπτρων (κυαλιών).

Mini UAV Black Hornet.

Επίλογος

Η αναγνώριση και η έγκαιρη και έγκυρη συλλογή πληροφοριών, είναι τα όπλα του "μικρού". Διότι μια μικρότερου μεγέθους δύναμη, μόνο με την καλύτερη συλλογή πληροφοριών θα μπορέσει να επιτύχει τους Αντικειμενικούς Σκοπούς της.

Στο δεύτερο μέρος θα ακολουθήσει η ανάλυση των δυνατοτήτων του Τουρκικού Στρατού, καθώς και η διαδρομή που ακολουθεί μια πληροφορία, προκειμένου να γίνει εκμεταλλεύσιμη.

Τι χρήση έχουν για την 3η μεγαλύτερη στρατιωτική δλυναμη του κόσμου (Κίνα), τα Yaks;;

 

Σε ένα ελαφρώς διαφορετικό άρθρο από τα υπόλοιπα, θα εξετάσουμε την επιχειρησιακή αξία των ζώων, και συγκεκριμένα του Yak, το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται κατά χιλιάδες, από τον Κινεζικό Στρατό. 

Καταρχάς το Yak, είναι εξημερωμένο ζώο που ανήκει στα βοωειδή (όπως οι αγελάδες), και συναντάται στην Κεντρική Ασία, σε χώρες όπως το Νεπάλ, το Κασμίρ, το Ανατολικό Καζακστάν, η Μογγολία, και το Θιβέτ.

Ο Κινεζικός Στρατός από την άλλη, είναι ο μεγαλύτερος στρατός του κόσμου, με πάνω από 2 εκατομμύρια ενεργό προσωπικό, κι όσον αφορά τους εξοπλισμούς, συγκαταλέγεται 2η, με ετήσιο Π/Υ περίπου $250-350 δισ. (PPP). Aλλά παρά τα τεράστια μεγέθη του, συνεχίζει να χρησιμοποιεί το Yak για την διεξαγωγή μεταφορών στα δύσβατα μέρη, όπως στα Ιμαλάϊα, και στα σύνορα με την Μογγολία και το Καζακστάν.

Τα πλεονεκτήματα στην συγκεκριμένη περίπτωση του Yak, έναντι των υπόλοιπων μέσων, είναι τα παρακάτω:

• Έναντι των μουλαριών και των αλόγων: Σε αντίθεση με τα παραπάνω ιπποειδή, το Yak αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, και μπορεί να κινηθεί εξίσου καλά σε τραχιές διαβάσεις. Αλλά το κυριότερο του πλεονέκτημα είναι πως μπορεί να δράσει σε υψόμετρα απαγορευτικά για πολλά ζώα, της τάξης των 4-6.000 μέτρων.
• Έναντι λοιπών τροχοφόρων μέσων: Η συγκεκριμένες περιοχές στερούνται κάθε είδος διαβάσεων και οδών, συνεπώς το Yak μπορεί κυριολεκτικά να πάει παντού. Και μάλιστα, το κάνει κι εξαιρετικά γρήγορα. Επίσης, είναι κατά πολύ φθηνότερο στη χρήση απ'οτι ένα όχημα.

Καλά λοιπόν τα όποια εξελιγμένα μέσα κίνησης, όπως τα ΤΘ οχήματα αναγνώρισης και τα ελικόπτερα, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όπου μόνο με "κτήνη" μπορεί ένας στρατός να εκτελέσει την αποστολή του.

Κι ο Κινεζικός Στρατός δεν είναι ο μοναδικός. Δεκάδες στρατοί, σύγχρονοι ή μη, χρησιμοποιούν "κτήνη" για αποστολές μεταφοράς προσωπικού κι εφοδίων. Συμπεριλαμβανομένου του Ελληνικού, αν κι ο τελευταίος το κάνει πλέον σε ελάχιστη κλίμακα.

Αμερικανοί Rangers, μεταφέρουν με τη βοήθεια ενός μουλαριού ένα πολυβομβιδοβόλο Mk-47, με πλήρη φόρτο πυρομαχικών. Κάτι το οποίο ήταν αδύνατο να πραγματοποιήσουν οι 2 κύριοι της φωτογραφίας.

Τα αγαπητά μας ζώα λοιπόν, συνεχίζουν να υπηρετούν τον άνθρωπο σε αμιγώς στρατιωτικά καθήκοντα, αν και σε μικρότερη κλίμακα, παρά τις όποιες νέες αναπτύξεις ρομποτικών μηχανημάτων (UGVs).