Σε μια πολύ αποκαλυπτική ομιλία προχώρησε ο γ.γ. του Αμερικανικού Στρατού στο Brooking Institution της Ουάσινγκτον, Ryan McCarthy, ο οποίος μίλησε για το βραχυπρόθεσμο μέλλον του Αμερικανικού Στρατού, αλλά και για την στρατηγική που θα ακοολουθήσει τα επόμενα χρόνια.
Τα κύρια σημεία της συνέντευξής του ήταν τα κάτωθι:
- Ανάγκη αύξησης της παρουσίας του Αμερικανικού Στρατού στον Ειρηνικό λόγω Κίνας.
- Αντικατάσταση της συμβατικής παρουσίας του Αμερ.Στρατού στην Ευρώπη, με στρατηγικά όπλα (π.χ. MLRS), παραχώρηση υλικού για ενδυνάμωση των Ευρωπαϊκών στρατών, και την παροχή βοήθειας σε θέματα εκπαίδευσης και υλικοτεχνικής υποδομής.
- Αύξηση των συνεκπαιδεύσεων και των κοινών ασκήσεων με τις συμμαχικές χώρες, τόσο εντός ΝΑΤΟ, όσο κι εκτός.
Με απλά λόγια, ο Αμερ.Στρατός αναμένεται να "δώσει χώρο" στη Ρωσία στην Ευρώπη κι απλά να εξοπλίσει τους Ευρωπαίους με μεταχειρισμένο υλικό, και να επικεντρωθεί στον Ειρηνικό λόγω της αύξησης της ισχύος της στην περιοχής της ν.Κινεζικής θάλασσας.
Είναι ευκαιρία για εμάς αυτό το γεγονός, αν και φαίνεται πως το έχουμε αντιληφθεί, να πάρουμε όσα περισσότερα μπορουμε από αυτό, προκειμένου να ανανεώσουμε κρίσιμους τομείς των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Τέτοια ευκαιρία εξάλλου πιστεύουμε πως θα παρουσιαστεί μετά από πολλά χρόνια.
Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό, είμαστε πολύ τυχεροί που η "γαλαντομία" των Αμερικανών έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία η Τουρκία προτιμάει την εγχώρια παραγωγή και που οι Αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο ναδίρ. Διαφορετικά θα βρισκόμασταν σε δεύτερη μοίρα στις παραχωρήσεις υλικού, καθώς η Τουρκία αποτελεί το Νο1 ανάχωμα κατά της Ρωσίας σύμφωνα με τον Αμερικανικό γεωπολιτικό τρόπο σκέψης.
Ακολουθεί η συνέντευξή του, σε ελεύθερη μετάφραση.
"Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να διατηρήσουν την υπερχρέωση που έχουν - να είναι ισχυρότερες, καλύτερα οπλισμένες αλλά και πιο επιδέξιες από τους αντιπάλους τους. Η εστίασή μας στον εκσυγχρονισμό του πώς αγωνιζόμαστε(1ος πυλώνας), με τι μέσα αγωνιζόμαστε(2ος πυλώνας) και ποιοι είμαστε(3ος πυλώνας), οδηγείται εν μέρει από τις νέες προκλήσεις που έχουμε να αντιμεγωπίσουμε, καθώς κι από τους δυνητικούς αντιπάλους μας".
Πέραν τούτου, ο στρατός πρέπει να συνεχίσει να είναι σταθερός στις προτεραιότητες του, οι οποίες είναι οι εξής:
- Αυξημένη ετοιμότητα.
- Συνεχής εκσυγχρονισμος και αναδιοργάνωση.
- Πλήρης εκμετάλλευση του προϋπολογισμού.
- Επενδύσεις (Έρευνα κι ανάπτυξη) προϊόντων και "μεθόδων".
Σε αυτήν την εποχή του έντονου ανταγωνισμού, της οικονομικής αστάθειας και της επίδειξης ισχύος, η Κίνα θα προκύψει ως στρατηγική απειλή της Αμερικής. Πάνω από το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ διέρχεται των στενών της Σιγκαπούρης (Μάλακκα), και η Κίνα συνεχίζει να στρατιωτικοποιεί την νότια Κινεζική Θάλασσα.
Η παραπάνω εισαγωγή έγινε για να καταδείξει το γεγονός πως η αύξηση της παρουσίας του Αμερικανικού στρατού στην περιοχή με εκσυγχρονισμένα όπλα θα αλλάζει τον τρόπο σκέψης όλων και θα δημιουργήσει επιφυλάξεις στους όποιους δυνητικούς αντιπάλους (σ.σ. δηλαδή στην Κίνα).
Επιπλέον, η ύπαρξη του Αμερικανικού στρατού στην περιοχή θα ενισχύσει τη θέση της Αμερικής η οποία είναι υπέρ της διεξαγωγής του παγκόσμιου εμπορίου αγαθών κι υπηρεσιών, την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων, καθώς και τον υγιή οικονομικό ανταγωνισμό.
"Επτά δεκαετίες εταιρικής σχέσης στην Ευρώπη έχουν θέσει τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία ισχυρών στρατών. Ισχυρών ευρωπαϊκών στρατών που είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν τις όποιες απειλές από το εξωτερικό. Αν και η συνεργασία μας με τις ευρωπαϊκές χώρες θα συνεχιστεί, αυτό θα γίνει με άλλους τρόπους - διότι ο στρατός είναι πολλά περισσότερα από άρματα και M2 Bradleys"
Η παρουσία μας στην Ευρώπη στο μέλλον μπορεί να είναι η συνδρομή μας σε θέματα διοίκησης και ελέγχου, οι συμβουλές μας σε πλήθος ζητημάτων, η συνέχιση της παρουσίας μας με οπλικά συστήματα μεγάλης ισχύος κι ακριβείας (σ.σ. MLRS π.χ.), καθώς και η παροχή υλικοτεχκικής υποδομής. Δηλαδή ο στρατός θα συνεχίζει να εμπλέκεται στην Ευρώπη, απλά με άλλα μέσα και μεθόδους".
 |
| Αμερικανικές βάσεις στην Ευρώπη. |
Μέρος τρίτο: Το μέλλον. Ο νέος τρόπος αντιμετώπισης του "ανταγωνισμού, τα μέτρα της αναδιοργάνωσης και οι χρόνοι περάτωσής τους.
Είναι προφανές λοιπόν, ότι όπως συνέβη και στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αμερικανικός Στρατός θα πρέπει να δρα ταυτόχρονα σε δύο μέτωπα - δηλαδή και στην Ευρώπη και στον Ειρηνικό. Κι αυτό θα γίνει δυνατό μόνο μέσω:
- της συνεργασίας μας με άλλες χερσαίες δυνάμεις, καθώς και με
- την παραχώρηση μεταχειρισμένου υλικού, με το οποίο θα επιτύχουμε οικονομίες κλίμακας, ενίσχυση της Αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας, καθώς και περαιτέρω ισχυροποίηση της δύναμής μας,
Ως εκ τούτου, στον νέο χώρο που διαμορφώνεται, οι δυνάμεις των ΗΠΑ θα πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορά και να επενδύσουν στην υπομονή, την επιμονή και την εγρήγορση. Διότι ένα μελλοντικό πιθανό επεισόδιο με κάποιον εκ των δυνητικών μας αντιπάλων, όπως η Ρωσία και η Κίνα, αναμένεται να είναι περισσότερο σαν αγώνας ποδοσφαίρου διάρκειας 90 λεπτών, παρά σαν ένας γύρος πυγμαχίας διάρκειας λίγων λεπτών.
Η αντοχή, οι ισχυρές συνεργασίες και η υπομονή λοιπόν είναι ο απαραίτητος συνδυασμός. Διότι η παρουσία μας πρέπει να δημιουργεί αποτροπή κι οχι να οδηγεί σε συγκρούσεις. Διότι αν φθάσουμε εκεί, είναι ήδη πολύ αργά.
Συνεπώς, τα μέτρα που θα υιοθετηθούν με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2021 είναι τα κάτωθι:
- Δημιουργία τμημάτων πολλαπλών τομέων, ικανά να επιχειρούν οπουδήποτε απαιτηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.
- Εμπλουτισμό των συνεκπαιδεύσεων και των κοινών ασκήσεων με τους συμμάχους μας, τόσο σε ποσότητα, όσο και σε ποιότητα, προκειμένου να δημιουργηθούν κοινές τακτικές.
- Παραχώρηση μεταχειρισμένου αχρείαστου υλικού του στρατού μας σε συμμάχους που το χρειάζονται, προκειμένου να επιτευχθεί ομογενοποίηση του υλικού ανάμεσα σε αυτούς και σε εμάς.