Σε δημοσίευση στοιχείων σοκ για την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία προχώρηε ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος Aμπντουλάχ Μποζκούρτ, τα οποία στοιχεία δείχνουν πως ακόμα και πριν το πραξικόπημα η κατάσταση της επάνδρωσης των μαχητικών (κυρίως) αεροσκαφών ήταν προβληματική, και πως μετά το πραξικόπημα, η κατάσταση έγινε "τραγική".
Σϋμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία, τα οποία λογικά θα πλησιάζουν αρκετά την πραγματικότητα, ο αριθμός των τουρκων πιλότων ανά αεροσκάφος ήδη άρχισε να πέφτει από το 2012, όταν αρκετοί από αυτούς αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τις τάξεις της THΚ, για να εργαστούν σε ιδιωτικές αερογραμμές, οι οποίες παρέχουν και καλύτερες αποδοχές. Αιτία γι'αυτό ήταν ο νέος νόμος που ψηφίστηκε τότε από την Τουρκιή κυβέρνηση, η οποία προέβλεπε μόλις 13 χρόνια υποχρεωτικής υπηρεσίας για τους ιπτάμενους. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ήδη από το 2014, ο αριθμός ιπταμένων ανά αεροσκάφος να φτάσει στο "κάκικστο" 0,7. Το οποίο "0,7" σημαίνει σε απλά Ελληνικά, ότι για κάθε ιπτάμενο μέσο αντιστοιχεί λιγότερο από ένας πιλότος. Κι αυτό χωρίς να συνυπολογιστεί πως μερικά ιπτάμενα μέσα έχουν απαιτήσεις σε πιλότους μεγαλύτερες του ενός.
Η κατάσταση το 2016 - Πριν το πραξικόπημα
Η κατάσταση χειροτέρευε όλο και πιο πολύ, με αποτέλεσμα στις αρχες του 2016, λίγο πριν το πραξικόπημα η ΤΗΚ να διαθέτει 1.275 πιλότους έναντι απαιτήσεων για 1.829. Ειδικά δε για τα μαχητικά αεροσκάφη (197 F-16C/D B50+Adv, 37 F-16C/D B30+ & 30 F-4T 2020), οι διαθέσιμοι πιλότοι ήταν 378 οι οποίοι κι έπρεπε να επανδρώσουν 261 μαχητικά. Mπορεί σε ορισμένους η κατάσταση στα μαχητικά να μοιάζει καλή, αλλά εντούτοις δεν είναι και τόσο, μιας και τα F-4Τ καθώς και τα F-16D είναι διθέσια, συνεπώς έχουν διπλάσιες ανάγκες.
Μετά το πραξικόπημα
Τα παραπάνω άσχημα στοιχεία της ΤΗΚ πραγματοποίησαν κάθετη βουτιά μετά το πραξικόπημα σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες του, το καθεστώς Ερνοτγάν καρατόμησε πάνω από 600 πιλότους (άλλοι λένε για 700+). Αποτέλεσμα αυτού ήταν η αναλογία πιλότων ανά αεροσκάφος να πέσει στο 0,3-0,4, το οποίο μεταφράζεται σε έλλειψη περίπου 1.200 πιλότων σε σύνολο 1.829 (δηλαδή η ΤΗΚ είχε μόλις έναν πιλότο έναντι αναγκών για 3). Ενδεικτικό είναι ότι η αντίστοιχη αναλογία πιλότων ανά αεροσκάφος στην ελληνική Πολεμική Aεροπορία κυμαίνεται τα τελευταία χρόνια από 1,2 έως 1,3, που δεν είναι σε καμία περίπτωση άριστη (το άριστο είναι 1,7-1,8 ή τουλάχιστον πάνω από το 1,5), αλλά εντούτοις είναι απείρως καλύτερη της Τουρκικής ΠΑ (THK).
Σήμερα
Σήμερα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η Τουρκική πλευρά για να ισορροπήσει την κατάσταση, αυτή παραμένει (και θα παραμείνει για πολύ ακόμη) προβληματική καθώς αντιμετωπίζει τα παρακάτω προβλήματα στις λύσεις που υιοθετεί για να αμβλύνει το πρόβλημα:
- Δεν αποδίδει τα αναμενόμενα η "σουλτανική απειλή" προς τους εν αποστρατεία ιπταμένους των ιδιωτικών αερογραμμών, με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα να είναι μόλις 50 επιστροφές πιλότων στις τάξεις της ΤΗΚ.
- Η προσπάθεια της ΤΗΚ να "ενοικιάσει" ιπτάμενους από φίλιες χώρες χρήστες των F-16 (βλέπε Πακιστάν), δεν απέδωσε καθώς οι ΗΠΑ αρνήθηκαν αυτή την "μετάβαση", διότι τα τουρκικά μαχητικά είναι Νατοϊκά, και σύμφωνα με τις ΗΠΑ, απαγορεύεται ιπτάμενος τρίτης χώρας εκτός ΝΑΤΟ να επιχειρεί με Νατοϊκά αεροσκάφη.
- Η εκπαίδευση νέων πιλότων και η είσοδός τους στις τάξεις της ΤΗΚ είναι εκτός από χρονοβόρα (50-70 ιπτάμενοι το έτος), κι εξαιρετικά κοστοβόρα, καθώς σύμφωνα με τον Aμπντουλάχ Μποζκούρτ, ένας πλήρης κύκλος εκπαίδευσης ενός πιλότου της ΤΗΚ κοστίζει 710.000 δολάρια.
