Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τουρκικη αεροπορια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τουρκικη αεροπορια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

9 Ιανουαρίου 2020

Ελλείψεις προσωπικού στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία: Τελικά τα πράγματα είναι χειρότερα απ'ότι υπολογίζαμε....



Σε δημοσίευση στοιχείων σοκ για την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία προχώρηε ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος Aμπντουλάχ Μποζκούρτ, τα οποία στοιχεία δείχνουν πως ακόμα και πριν το πραξικόπημα η κατάσταση της επάνδρωσης των μαχητικών (κυρίως) αεροσκαφών ήταν προβληματική, και πως μετά το πραξικόπημα, η κατάσταση έγινε "τραγική".

Σϋμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία, τα οποία λογικά θα πλησιάζουν αρκετά την πραγματικότητα, ο αριθμός των τουρκων πιλότων ανά αεροσκάφος ήδη άρχισε να πέφτει από το 2012, όταν αρκετοί από αυτούς αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τις τάξεις της THΚ, για να εργαστούν σε ιδιωτικές αερογραμμές, οι οποίες παρέχουν και καλύτερες αποδοχές. Αιτία γι'αυτό ήταν ο νέος νόμος που ψηφίστηκε τότε από την Τουρκιή κυβέρνηση, η οποία προέβλεπε μόλις 13 χρόνια υποχρεωτικής υπηρεσίας για τους ιπτάμενους. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ήδη από το 2014, ο αριθμός ιπταμένων ανά αεροσκάφος να φτάσει στο "κάκικστο" 0,7. Το οποίο "0,7" σημαίνει σε απλά Ελληνικά, ότι για κάθε ιπτάμενο μέσο αντιστοιχεί λιγότερο από ένας πιλότος. Κι αυτό χωρίς να συνυπολογιστεί πως μερικά ιπτάμενα μέσα έχουν απαιτήσεις σε πιλότους μεγαλύτερες του ενός.


Η κατάσταση το 2016 - Πριν το πραξικόπημα

Η κατάσταση χειροτέρευε όλο και πιο πολύ, με αποτέλεσμα στις αρχες του 2016, λίγο πριν το πραξικόπημα η ΤΗΚ να διαθέτει 1.275 πιλότους έναντι απαιτήσεων για 1.829. Ειδικά δε για τα μαχητικά αεροσκάφη (197 F-16C/D B50+Adv, 37 F-16C/D B30+ & 30 F-4T 2020), οι διαθέσιμοι πιλότοι ήταν 378 οι οποίοι κι έπρεπε να επανδρώσουν 261 μαχητικά. Mπορεί σε ορισμένους η κατάσταση στα μαχητικά να μοιάζει καλή, αλλά εντούτοις δεν είναι και τόσο, μιας και τα F-4Τ καθώς και τα F-16D είναι διθέσια, συνεπώς έχουν διπλάσιες ανάγκες.

Μετά το πραξικόπημα

Τα παραπάνω άσχημα στοιχεία της ΤΗΚ πραγματοποίησαν κάθετη βουτιά μετά το πραξικόπημα σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες του, το καθεστώς Ερνοτγάν καρατόμησε πάνω από 600 πιλότους (άλλοι λένε για 700+). Αποτέλεσμα αυτού ήταν η αναλογία πιλότων ανά αεροσκάφος να πέσει στο 0,3-0,4, το οποίο μεταφράζεται σε έλλειψη περίπου 1.200  πιλότων σε σύνολο 1.829 (δηλαδή η ΤΗΚ είχε μόλις έναν πιλότο έναντι αναγκών για 3). Ενδεικτικό είναι ότι η αντίστοιχη αναλογία πιλότων ανά αεροσκάφος στην ελληνική Πολεμική Aεροπορία κυμαίνεται τα τελευταία χρόνια από 1,2 έως 1,3, που δεν είναι σε καμία περίπτωση άριστη (το άριστο είναι 1,7-1,8 ή τουλάχιστον πάνω από το 1,5), αλλά εντούτοις είναι απείρως καλύτερη της Τουρκικής ΠΑ (THK).


Σήμερα

Σήμερα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η Τουρκική πλευρά για να ισορροπήσει την κατάσταση, αυτή παραμένει (και θα παραμείνει για πολύ ακόμη) προβληματική καθώς αντιμετωπίζει τα παρακάτω προβλήματα στις λύσεις που υιοθετεί για να αμβλύνει το πρόβλημα:


  • Δεν αποδίδει τα αναμενόμενα η "σουλτανική απειλή" προς τους εν αποστρατεία ιπταμένους των ιδιωτικών αερογραμμών, με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα να είναι μόλις 50 επιστροφές πιλότων στις τάξεις της ΤΗΚ.
  • Η προσπάθεια της ΤΗΚ να "ενοικιάσει" ιπτάμενους από φίλιες χώρες χρήστες των F-16 (βλέπε Πακιστάν), δεν απέδωσε καθώς οι ΗΠΑ αρνήθηκαν αυτή την "μετάβαση",  διότι τα τουρκικά μαχητικά είναι Νατοϊκά, και σύμφωνα με τις ΗΠΑ, απαγορεύεται ιπτάμενος τρίτης χώρας εκτός ΝΑΤΟ να επιχειρεί με Νατοϊκά αεροσκάφη.
  • Η εκπαίδευση νέων πιλότων και η είσοδός τους στις τάξεις της ΤΗΚ είναι εκτός από χρονοβόρα (50-70 ιπτάμενοι το έτος), κι εξαιρετικά κοστοβόρα, καθώς σύμφωνα με τον Aμπντουλάχ Μποζκούρτ, ένας πλήρης κύκλος εκπαίδευσης ενός πιλότου της ΤΗΚ κοστίζει 710.000 δολάρια.





30 Δεκεμβρίου 2019

Τούρκοι πιλότοι έχασαν πάλι ο ένας τον άλλον σε αερομαχία, λόγω της "πίεσης" από τα ελληνικά F-16



Στατιστικά την εβδομάδα της Πρωτοχρονιάς τα τουρκικά αεροσκάφη εξυπηρετούνται από τους μηχανικούς, οι πιλότοι περνούν γιορτινές ημέρες με τις οικογένειές τους και η τεχνητή ένταση, που βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες πριν το ζενίθ, πέφτει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Όμως όλα αυτά ίσχυαν ορισμένες χρονιές του παρελθόντος. Η παρατεταμένη ένταση στο Αρχιπέλαγος κάνει την ελληνική Πολεμική Αεροπορία να διατηρεί αυξημένες επιφυλακές σε όλα τα νησιά, αλλά και τις πτέρυγες μάχης.




Όλες οι «εγγυήσεις» από την Τουρκία έχουν δοθεί για ένα μοτίβο που θ’ ακολουθεί πιστά όλες τις προηγούμενες ημέρες. Στο Ελληνικό Επιτελείο και ειδικά στην Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό, είναι πεπεισμένοι, ότι οι γείτονές μας θα θελήσουν να «τεντώσουν ξανά το σχοινί» της έντασης, μέχρι να πετύχουν τους σκοπούς που έχουν.

Στα στοιχεία που αναλύονται μετά τις αποστολές αναχαίτισης, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, τις προηγούμενες ημέρες υπήρξαν και πάλι φαινόμενα να «χαθούν» οι Τούρκοι πιλότοι και να μην ξέρει ο ένας που βρίσκεται ο άλλος. Έψαχνε ο ένας τον άλλο μάλλον απεγνωσμένα κυρίως επειδή στην ουρά του είχε Ελληνικό F-16 που δεν τον άφησε ούτε δευτερόλεπτο να πάρει ανάσα.




Έμπειροι ιπτάμενοι εξηγούν ότι κατά τη διάρκεια μιας αερομαχίας μπορεί για ελάχιστα δευτερόλεπτα να χάσεις το ζευγάρι σου, αλλά η εκπαίδευση είναι τέτοια που το εντοπίζεις πολύ γρήγορα. Αυτό το περιστατικό έχει συμβεί σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις στο κεντρικό ανατολικό Αιγαίο κατά τη διάρκεια υπερπτήσεων όπου οι Τούρκοι πιλότοι έψαχναν με αγωνία ο ένας τον άλλον.

Και αυτό είναι κάτι που αν δεν υπήρχαν οι επιδέξιοι χειρισμοί των Ελλήνων αεροπόρων θα μπορούσε να εξελιχθεί ενδεχομένως σε ατύχημα. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κάποιος και για την άφεση φωτοβολίδων από τουρκικά αεροσκάφη όταν εγκατέλειπαν κυνηγημένα τον Εθνικό Εναέριο Χώρο περίπου τρεις εβδομάδες πριν. Κίνηση απερίσκεπτη και εντελώς αψυχολόγητη έλεγαν Έλληνες αεροπόροι.

Πλέον οι Επιτελείς δεν αναρωτιούνται αν είναι μέσα στα τουρκικά σχέδια κάτι τέτοιο, το θεωρούν απολύτως σίγουρο και σ’ αυτό ίσως να υπάρχουν οι ανάλογες πληροφορίες εκτός των αναλύσεων.

Πηγή: hellasjournal.com.

28 Δεκεμβρίου 2019

ΑΠΟΨΗ: H Αλγερία αγοράζει Su-57 & Su-35 για να αντιμετωπίσει τα Μαροκινά F16 Viper. Κι αν κάνει το ίδιο η Τουρκία;



Σύμφωνα με τον ιστόποτο MENADefence, η Αλγερία υπέγραψε σύμβαση για την αγορά 14 στέλθ μαχητικών Su-57. Με αυτή την αγορά, η βορειοαφρικανική χώρα γίνεται ο πρώτος πελάτης για τον οποίον ο κατασκευαστής Sukhoi θα εξαγάγει το εξελιγμένο ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος.

Η αλγερινή Αεροπορία υπέγραψε επίσης ακόμη δύο συμβάσεις για δεκατέσσερα βομβαρδιστικά Su-34 και δεκατέσσερα αεροσκάφη αεροπορικής υπεροχής Su-35. Επίσης, υπογράφτηκε η προαίρεση για ακόμη δύο Μοίρες των 14 αεροσκαφών με κάθε τύπο αεροσκάφους ώστε να αντισταθμιστεί στο εγγύς μέλλον η φυσιολογική απόσυρση των αεροσκαφών της αλγερινής Αεροπορίας.

Mετά τις παραπάνω προσθήκες, οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2025, ο στόλος μαχητικών της Αλγερινής ΠΑ θα αποτελείται από τα εξής αεροσκάφη:

  • 58 Su-30MKA (πολλαπλού ρόλου).
  • 14 Su-35 (πολλαπλού ρόλου-εναέριας υπεροχής).
  • 14 Su-57 (πολλαπλού ρόλου-εναέριας υπεροχής).
  • 32 ΜiG-29M2 (αναχαιτιστικά).
  • 22 Su-24+ (τακτικά βομβαρδιστικά).
  • 14 Su-34 (τακτικά βομβαρδιστικά).

Ο λόγος αυτής της μεγάλης προμήθειας οφείλεται κυρίως στην αντίστοιχη προμήθεια από το Μαρόκο 25 F-16 Block 72 Viper και την αναβάθμιση των 23 υπαρχόντων F-16 Block 52+ στο ίδιο επίπεδο. Σημειώνεται πως η Μαροκινή ΠΑ μετά την παραπάνω προμήθεια, θα διαθέτει 48 F-16 Block 72+ Viper και 22 MF2000, τα οποία στην ουσία είναι αναβαθμισμένα Mirage F1 που πλησιάζουν σε επιδόσεις τα Μirage 2000-5. Επίσης η Μαροκινή ΠΑ διαθέτει και 26 αναβαθμισμένα F-5 Tiger-III, αν και με την έλευση των 25 νέων F-16 Block 72+ λογικά θα αποσυρθούν από την πρώτη γραμμή δράσης.




ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ Η ΤΟΥΡΚΙΑ;

Το ενδιαφέρον της όλης υπόθεσης, είναι πως η Αλγερία επέλεξε ως απάντηση στο F-16 Block 72+ τον συνδυασμό Su-57 και Su-35. Στα του οίκου μας, η Τουρκία αν και εκ πρώτης είναι εξαιρετικά απίθανο να στραφεί σε παρόμοιες λύσεις, εντούτοις η εμμονή της για μεγάλη βιομηχανική συμμετοχή και μεταφορά τεχνολογίας, καθώς και η άρνηση των ΗΠΑ στην εξαγωγή των F-35, καθιστούν την επιλογή ενός αεροσκάφους από τη δύση ως "μακρινή".

Επίσης, η Τουρκία επιζητά "συμμάχους" και "αρωγούς αμυντικής τεχνολογίας" προκειμένου να αναπτύξει το δικό της μαχητικό αεροσκάφος (T FX) στα μέσα της τρέχουσας δεκαετίας. Κι εδώ, η Ρωσία φαίνεται ως η λογικότερη λύση, μιας και οι δύση θεωρείται απίθανο να διαθέσει τέτοιου είδους διαβαθμισμένη τεχνογνωσία στην Τουρκία του Ερντογάν.

Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν αβίαστα στο γεγονός πως η Τουρκία δεν είναι εντέλει καθόλου απίθανο να προμηθευτεί λίγες δεκάδες ρωσικά μαχητικά ως αντιστάθμισμα τόσο στα F-16 Viper της Ελλάδας, όσο και στα F-15I & F-35 των Ισραηλινών, ή ακόμη και στα Rafale των Αιγυπτίων.

H απάντηση για το τι πρέπει να κάνει (ή μάλλον να πάρει) η Ελλάδα προκειμένου να θωρακιστεί έναντι του Ρωσικού μαχητικού δεν είναι εύκολη, καθώς χρειάζονται περισσότερα μέτρα του ενός. Κι αυτό διότι τα τουρκικά Sukhoi θα δρουν κάτω από την ομπρέλα των S-400, με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την μεταξύ τους συνεργασία.


7 Αυγούστου 2019

Τουρκία: Παραδόθηκαν 100 κατευθυνόμενες βόμβες HGK-84 των 2000 λιβρών στην Τουρκική Αεροπορία.



Σύμφωνα με το Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας της Τουρκίας (SSB), παραδόθηκαν 100+ κατευθυνόμενες βόμβες HGK-84 στην Τουρκική Αεροπορία. 
 «Έχουμε παραδώσει 100 +  περισσότερες βόμβες HGK-84 στις Ένοπλες Δυνάμεις μας» ανέφερε η ανακοίνωση.

Τι είναι η HGK;

Αναπτύχθηκε από την TUBITAK SAGE, και είναι κιτ (συλλογή) που μετατρέπει το απόθεμα των βομβών γενικής χρήσης Mk-84 σε έξυπνες βόμβες.
Η εμβέλειά της φθάνει τα 25 χλμ όταν εκτοξεύεται από τα 40.000 πόδια. Η ακρίβειά της σύμφωνα με ανοικτές πηγές είναι 10 μέτρα (CEP), χάρη στην χρήση GPS/INS. Αυτό επιτρέπει στα αεροσκάφη να ολοκληρώνουν την αποστολή τους με ασφάλεια χωρίς να πλησιάζουν στην επικίνδυνη περιοχή.

Αν και οι παραπάνω βόμβες δεν αποτελούν κάτι το εξαιρετικά επικίνδυνο για μια σύγχρονη αεράμυνα, εντούτοις, προσφέρουν στην Τουρκική Αεροπορία ποιοτική υπεροχή όσον αφορά τις απλές βόμβες. Επίσης, της δίνουν και μερική ανεξαρτησία όσον αφορά στην απεριόριστη χρήση τους κατά του PKK στην ΝΑ Τουρκία, καθώς και στη Συρία.