Πλοία "πολλαπλών ρόλων" στη δύναμη του ΠΝ. Αξίζει τελικά;

Σκοπός

Σκοπός του άρθρου είναι να εξετάσει τις δυνατότητες ενός μελλοντικού ΠΝ το οποίο θα είναι εξοπλισμένο με λιγότερα πλοία, τα οποία σύμφωνα με τις εταιρίες κατασκευής τους, είναι πολλαπλών ρόλων. Μέσα από την απλή λογική αλλά και από τις προσωπικές απόψεις του γράφοντα, θα εξαχθεί ένα συμπέρασμα πάνω στο οποίο θα γίνει και πρόταση για την μελλοντική δομή του ΠΝ.

Εισαγωγή

Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο άρθρα περί "φρεγατών που κάνουν τα πάντα", περί πλοίων που εκτελούν "άριστα" όλες τις αποστολές της κλάσης τους (ASW, ASuW, AAW, γενικών καθηκόντων-συνοδείας, περιπολίας κοκ), και γενικά περί πλοίων που μπορούν να αντικαταστήσουν πολλαπλάσιες κλάσεις σκαφών (δλδ φρεγάτες να αντικαθιστούν και Αντιτορπιλικά και κορβέτες). 

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις τέτοιων προσπαθειών είναι οι αναβαθμισμένες φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ του Αυστραλιανού Ναυτικού, οι νέες φρεγάτες του Τουρκικού Ναυτικού, καθώς και οι μελλοντικές κορβέτες Saar 6 του Ισραηλινού Ναυτικού. Πρόκειται δηλαδή για πλοία που έχουν οπλισμό κι εξοπλισμό υπεράνω της αρχικής σχεδίασης τους. Δηλαδή μιλάμε για κορβετες οι οποίες είναι "φρεγάτες τσέπης" και φρεγάτες που είναι "αντιτορπιλικά τσέπης".

Επί παραδείγματι, τα νέα υπό ναυπήγηση πλοία της κλάσης TF-100 του Τουρκικού Ναυτικού θα είναι ελαφρές φρεγάτες εκτοπίσματος 3.000 τόνων, και θα διαθέτουν λίγο απ'όλα, συγκεκριμένα:

• Κύριο πυροβόλο 76mm.
• 16 αντιπλοϊκούς πυραύλους.
• 16 κελιά VLS για 32-64 Α/Α πυραύλους μέσου βεληνεκούς ESSM, καθώς και αριθμό Α/Υ πυραύλων ASROC.
• 21 Α/Β πυραύλους RIM-116 RAM (CIWS).
• 2x2 τορπιλοσωλήνες 324χιλ.
• Σόναρ τρόπιδος.
• Ραντάρ AESA.

Αυτή η τακτική ακολουθείται κυρίως από ναυτικά τα οποία είτε είναι μικρά (π.χ. Ισραηλινό Ναυτικό), είτε δεν διαθέτουν μεγαλύτερες κλάσεις καταλληλότερων πλοίων (Αντιτορπιλικά, Καταδρομικά) και θα πρέπει να δράσουν σε ανοικτές ή/και εχθρικές θάλασσες.

Πλοία πολλαπλών ρόλων για το ΠΝ

Όλα καλά συνεπώς. Με τέτοιου τύπου πλοία (π.χ. multi-role frigates), το ΠΝ θα μπορεί να αντικαταστήσει όλα τα πλοία του με αναλογία σχεδόν 2:1, και ταυτόχρονα να μειώσει τις ανάγκες επάνδρωσης του προσωπικού του κατά 60-70% (αφού το κάθε νέο πλοίο θα χρειάζεται λιγότερο πλήρωμα από ένα παλαιό). Επί παραδείγματι, το ΠΝ θα μπορεί να αντικαταστήσει τις 13 Φ/Γ που διαθέτει με νεότερα πλοία όπου το καθένα θα διαθέτει 16 βλήματα ASuW, 64 Α/Α βλήματα μέσου βεληνεκούς, οργανικό ελικόπτερο, συρόμενο σόναρ, σόναρ τρόπιδος, ASW τορπίλες, CIWS RAM, κι όλα αυτά με 100 άτομα πλήρωμα. Δηλαδή θα εισάγει πλοία που θα μπορούν θεωρητικά να κάνουν και ASW και AAW και ASuW αποστολές καθώς και περιπολία, συνοδεία κοκ.

Το συνολικό θεωρητικό αποτέλεσμα θα είναι το ΠΝ να διαθέτει συνολικά τα ίδια όπλα, και όλα αυτά με το 1/2 των αναγκών σε προσωπικό. Θα είναι σύμφωνα με "τις τελευταίες τάσεις", ένα ευέλικτο, και συνάμα ισχυρό ΠΝ. Μόνο που το δεύτερο χαρακτηριστικό θα ισχύει στα χαρτιά. Οι λόγοι που συνηγορούν σε αυτό, θα εξηγηθούν παρακάτω.

Η υπερφόρτωση πλοίων με όπλα κι αισθητήρες που δεν τους αναλογούν ως σχεδίαση, δημιουργεί εν τέλει πλατφόρμες οι οποίες είναι μέτριες σε όλα, "βαριές", και λόγω του κόστους του εξοπλισμού τους, υπερπολύτιμες. 

Η ορθολογική προσέγγιση

Πολλά ναυτικά, υιοθετούν μια διαφορετική προσέγγιση, αυτόν της αγοράς πολυ εξειδικευμένων πλοίων, διαφορετικού εκτοπίσματος για κάθε κατηγορία. Για παράδειγμα, τα μεγάλα Ευρωπαϊκά Ναυτικά διαθέτουν 2-6 Αντιτορπιλικά AAW, 5-10 φρεγάτες (ή κορβέτες) γενικών καθηκόντων, καθώς και 10-12 αντιτορπιλικά/φρεγάτες ASW. Επιπλέον, τα παραπάνω πλοία είναι εξοπλισμένα ειδικά για την αποστολή που πρόκειται να αναλάβουν, εις βάρος των υπόλοιπων ευρύτερων αποστολών που δύναται να εκτελέσουν ως κλάση.

Για παράδειγμα, τα "Αντιτορπιλικά" ASW FREMM του Ναυτικού της Γαλλίας, παρά το εκτόπισμα των 6000+ τόνων, διαθέτουν ως Α/Α ομπρέλα μόνο 16 πυραύλους Aster-15 των 30χλμ. και καθόλου CIWS. Δηλαδή, ακόμα κι ορισμένες κορβέτες διαθέτουν καλύτερη Α/Β και Α/Α προστασία!

Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι φρεγάτες ASW Type 23 του Βασιλικού Ναυτικού των 5.000 τόνων, οι οποίες διαθέτουν για Α/Β και Α/Α προστασία μόλις 32 πυραύλους βραχέως βεληνεκούς Sea Ceptor.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό

Το αμέσως επόμενο εύλογο ερώτημα είναι οι λόγοι που τόσο ισχυρά ναυτικά προμηθεύονται τόσο υποεξοπλισμένα πλοία στους υπόλοιπους ρόλους πέραν του πρωτεύοντα.

Οι λόγοι είναι οι εξής:

- Διατήρηση περισσότερων πλοίων εν ενεργεία. Είναι γνωστό πως ο εξοπλισμός ενός σύγχρονου πλοίου είναι κατά πολύ υψηλότερος σε κόστος σε σχέση με την κατασκευή του σκάφους. Συνεπώς, με την εξοικονόμηση πόρων από "περιττά" όπλα κι εξοπλισμό, μπορούν να παραχθούν πλοία σε μεγαλύτερους αριθμούς.

- Καλύτερη εκπαίδευση.

- Ύπαρξη κατάλληλων πλοίων για κάθε τύπο αποστολής. Τα σοβαρά Ευρωπαϊκά ναυτικά, προμηθεύονται αντιτορπιλικά για ΑAW, ευμεγέθεις φρεγάτες για  ASW, και μικρότερα σκάφη για εκτέλεση γενικών καθηκόντων - συνοδεία. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι διότι αναμένεται επιχειρήσουν σε ωκεάνια εχθρικά ύδατα, όπου η ταχύτητα και το εκτόπισμα 'μετράνε" (τα αντιτορπιλικά είναι πολύ γρήγορα, κι έχουν μεγάλη αυτονομία).

- Τα πλοία δρουν ΠΑΝΤΑ συνδυασμένα σε Ομάδες Μάχης κι όχι μεμονωμένα. Τα μόνα πλοία που δρουν απομονωμένα είναι τα Καταδρομικά (πχ cruiser Ticonderoga), τα θωρακισμένα καταδρομικά (πχ Battlecruiser Kirov, το θρυλικό Αβέρωφ), και τα θωρηκτά (πχ Battleship Iowa). Συνεπώς το να εξοπλίσεις ένα μικρό πλοίο με "τα πάντα" είναι τουλάχιστον "ακραίο".

- Υπάρχει σοβαρή Αεροπορική και Υποβρυχιακή Υποστήριξη. Τα αεροπλανοφόρα, τα Καταδρομικά, και τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια προστατεύουν τα υπόλοιπα σκάφη από τις αντίστοιχες απειλές. Όσον αφορά το ΠΝ, το παραπάνω αντιστοιχεί σε ΠΑ και χερσαία αεράμυνα, "καθαρόαιμα πλοία AAW", και Υποβρύχια αναερόβιας πρόωσης AIP (U-214).

Ως εκ τούτου, θα ήταν "ηλίθιο" να παράξει κάποιος φρεγάτες που κάνουν λίγο απ'όλα, αλλά τίποτα καλά, και με κόστος άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Πραγματικά τραγικό.

 

Η ύπαρξη του αεροπλανοφόρου CdG, Αντιτορπιλικών AAW τύπου Horizon, καθώς και πυρηνοκίνητων υποβρυχίων είναι αρκετός για την κάλυψη της Ομάδας Μάχης στο Αεροπορικό και "Ναυτικό" σκέλος. Έτσι, είναι δυνατή η παραγωγή περισσότερων πλοίων κατάλληλων για εκτέλεση ASW αποστολών. 

 

Εξειδικευμένα Πλοία

Όταν λέμε εξειδικευμένο πλοίο εννοούμε ένα πλοίο το οποίο θα διαθέτει οπλισμό και εξοπλισμό το οποίο θα το μετατρέπει σε "ειδικό" πάνω σε έναν συγκεκριμένο τύπο επιχειρήσεων. Όπως γράψαμε και προηγουμένως, οι κύριοι τύποι επιχειρήσεων που μπορούν να εκτελέσουν οι κύριες μονάδες επιφανείας είναι οι ΑSW, ASuW, AAW, περιπολία (Patrol). Συνεπώς, αυτό που θεωρούμε ως εξειδικευμένο πλοίο σε κάθε κατηγορία είναι τα κάτωθι:

-- Πλοίο Ανθυποβρυχιακών Επιχειρήσεων (A/Y - ASW): Σε αυτή την κατηγορία, το πλοίο πρέπει να διαθέτει πολύ καλό σόναρ τρόπιδος, συρόμενο σόναρ, ενεργά και παθητικά αντίμετρα έναντι τορπιλών, Α/Υ τορπίλες, καθώς και τουλάχιστον οργανικό Α/Υ ελικόπτερο. 

-- Πλοίο Επιχειρήσεων Επιφανείας-Επιφανείας (E-E, AsuW): Εδώ, ένα τέτοιο πλοίο θα πρέπει να διαθέτει καταρχήν παραπάνω από ένα κύρια πυροβόλα, και αρκετά μεγάλου διαμετρήματος. Επιπλέον θα πρέπει να διαθέτει παραπάνω από 8 βλήματα επιφανείας-επιφανείας. Τέλος, θα πρέπει να διαθέτει χαμηλό Η/Μ ίχνος, μεγάλη ταχύτητα καθώς και ισχυρή σημειακή - αντιβληματική (Α/Β) άμυνα.

-- Πλοίο Αντιαεροπορικού Πολέμου (A/A - AAW): Ο συγκεκριμένος τύπος πλοίου θα πρέπει  να διαθέτει σύστημα κάθετης εκτόξευσης πυραύλων πολλών θέσεων (VLS) και "state of the art" ραντάρ, προκειμένου να δύναται να χρησιμοποιήσει βλήματα αεράμυνας περιοχής (Standard Missile 2, Aster 30, κοκ). Επιπλέον θα πρέπει να διαθέτει εξαιρετική Α/Β άμυνα. 

-- Πλοίο Γενικών καθηκόντων. Είναι πλοία τα οποία διαθέτουν τον βασικό εξοπλισμό (δες παρακάτω) και ο κύριος ρόλος τους είναι η συνοδεία νηοπομπών, η διατήρηση των γραμμών συγκοινωνιών, η περιπολία και η υποβοήθηση των εξειδικευμένων πλοίων στην εκτέλεση της αποστολής τους. Δηλαδή είναι πλοία οικονομικά, που μπορούν θα εκτελέσουν βοηθητικές και δευτερεύουσες αποστολές.

-- Πλοίο Παράκτιου/χερσαίου Βομβαρδισμού. Είναι πλοία που έχουν μεγάλο αριθμό βαρέων πυροβόλων και που έχουν ως πρωτεύουσα αποστολή τον βομβαρδισμό  ακτών και παράκτιων περιοχών. Είναι κυρίως επιθετικά πλοία που έχουν προς ώρας εγκαταληφθεί από τη δυτική ναυτική φιλοσοφία. Πλοία τα οποία υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να εκτελέσουν τέτοιες αποστολές είναι τα Καταδρομικά κλάσης Ticonderoga (2 πυροβόλα 5in, κελιά για Tomahawk), και πιθανώς τα "Αντιτορπιλικά"  κλάσης Type 26 του B.N. (1 πυροβόλο 5in και 24 κελιά σχεδόν αποκλειστικά για προσβολές επιφανείας-επιφανείας).

Το Αμερικανικό θωρηκτό New Jersey της κλάσης Iowa, εκτοπίσματος 60.000 τόνων. Μόνο του είναι πιο βαρύ από όλες τις φρεγάτες και ΤΠΚ του ΠΝ μαζί. Μετά την αναβάθμισή του διέθετε 9 πυροβόλα 16in/406mm, 12 πυροβόλα 5in/127mm, 32 πυραύλους Tomahawk, 16 Α/Π πυραύλους Harpoon, καθώς και 4 CIWS τύπου Phalanx. 

Διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε εξειδικευμένα πλοία

Το αμέσως επόμενο λογικό ερώτημα είναι: "Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε ένα εξειδικευμένο πλοίο και σε ένα πλοίο πολλαπλών ρόλων;"

Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι πως ένα πλοίο είναι εξειδικευμένο, όταν μπορεί να διεξάγει ένα τύπο επιχειρήσεων με άριστο-υποδειγματικό τρόπο, και στους υπόλοιπους τομείς διαθέτει απλά τα αναγκαία για την αυτοάμυνά του.

Ως στάνταρ εξοπλισμός για κάθε πλοίο συνεπώς, θα μπορούσε να ειπωθεί:

• Στον Α/Υ τομέα, να διαθέτουν όλα τα πλοία (πλην ASW), ένα οικονομικό σόναρ. 
• Στον ASuW, όλα τα πλοία να διαθέτουν ένα κύριο πυροβόλο 76mm, καθώς και 4-8 αντιπλοϊκούς πυραύλους
• Στον Α/Α τομέα, όλα τα πλοία να διαθέτουν CIWS, με τα μεγαλύτερου εκτοπίσματος να διαθέτουν πυραυλικό  CIWS (RAM), και τα ακόμα μεγαλύτερα περισσότερα των 2 συστημάτων.
• 1-2 USVs ή/και 1-2 Τακτικά VTOL UAVs.
• Κατά τα λοιπά, τα πλοία να διαθέτουν τον εξοπλισμό που τους αρμόζει τόσο για την αποστολή τους, όσο και ως προς την κλάση τους.

Πλεονεκτήματα ενός ΠΝ εξειδικευμένων πλοίων

1. Καλύτερος σχεδιασμός. 
2. Οι Αριθμοί πάντα θα μετράνε. Λόγω του μικρότερου κόστους σε σύγκριση με ένα πλοίο πολλαπλού ρόλου, θα μπορεί να παραχθεί σε μεγαλύτερους αριθμούς
3. Μεγαλύτερη αντοχή σε απώλειες. Ας αναλογιστούμε εδώ, πως σε περίπτωση επιτυχούς προσβολής ενός πλοίου πολλαπλού ρόλου, δεν χάνεται μόνο ένα πλοίο ASW ή AAW, αλλά ΚΑΙ ένα πλοίο ASW KAI ένα πλοίο AAW.
4. "Περισσότεροι Στόχοι" για τον αντίπαλο. Δεν χρειάζεται ανάλυση εδώ.
5. Καλύτερη εκπαίδευση. Είναι φυσικό και λογικό πως όταν ένα πλοίο κάνει 4 (π.χ.) ασκήσεις το έτος πάνω σε ένα κύριο αντικείμενο, να αποδώσει πολύ καλύτερα όταν απαιτηθεί σε σύγκριση με ένα πλοίο που ασκείται μεν σε 4 ασκήσεις, αλλά σε διαφορετικό αντικείμενο κάθε φορά. 
6. Δυνατότητα μεγαλύτερης συμμετοχής σε συμμαχικές υποχρεώσεις. Αν και αδιάφορο τακτικά και επιχειρησιακά, αυτό το πλεονέκτημα ενδυναμώνει τη χώρα σε διεθνές - στρατηγικό επίπεδο.

Παρά τη δραματική πρόοδο της τεχνολογίας, ο παράγοντας άνθρωπος συνεχίζει να αποτελεί τον  μεγαλύτερο πολλαπλασιαστή ενός οπλικού συστήματος. Τον οποίο "άνθρωπο" όμως, δεν πρέπει να υπερφορτώνουμε με πληθώρα αποστολών, διότι αυτό που θα καταφέρουμε θα είναι να τον κάνουμε "μέτριο" σε όλα, με συνεπακόλουθο την μη βέλτιστη αξιοποίηση των όπλων ενός συστήματος.

Μειονεκτήματα

Ως κύριο μειονέκτημα που θα μπορούσε κάποιος να βρει σε αυτή τη σύγκριση, θα ήταν η δυνατότητα επίτευξης οικονομίας κλίμακας στην ειρηνική περίοδο (και μόνο εκεί). Διότι τόσο η αγορά, όσο και η συντήρηση ενός στόλου με 8 φρεγάτες πολλαπλού ρόλου είναι πιο οικονομικός από την αγορά και συντήρηση 14 εξειδικευμένων φρεγατών. 

Μεταφορά της συζήτησης στο Αιγαίο

Η άποψή μας είναι πως ένα ΠΝ, ειδικά το Ελληνικό ΠΝ, θα πρέπει να διαθέτει πολλά, ικανά και συνάμα οικονομικά σκάφη - πλην ίσως των πλοίων AAW, τα οποία θα είναι εξειδικευμένα σε ένα κύριο είδος αποστολών. Η ιδέα και μόνο της ύπαρξης ενός ΠΝ με πλοία ακατάλληλα σε κάθε αποστολή, και με αριθμούς που το  καθιστούν "εύθραυστο", φαντάζει ως εφιάλτης.

Πιστεύουμε λοιπόν, πως πρέπει να καταργήσουμε τον όρο "πλοίο γενικών καθηκόντων/ πολλαπλών ρόλων" ως έννοια, άμεσα. 

Διότι παρά τα όποια οικονομικά οφέλη υπάρχουν σε αυτή την προσέγγιση- που τελικά όπως θα δούμε παρακάτω γίνεται να εκμηδενιστούν, το αποτέλεσμα θα είναι το ΠΝ να διαθέτει στο τέλος της δεκαετίας ένα μικροσκοπικό ναυτικό των 12 ΚΜΕ, και που να μην κάνει τίποτα σε άριστο βαθμό, τόσο λόγω της μετριότητας των πλοίων σε σύγκριση με τα εξειδικευμένα, όσο και λόγω της λιγότερης παρεχόμενης εκπαίδευσης στα πληρώματά του.

Πρόταση: Το ΠΝ το 2030-35

Ορμώμενος και βαθύτατα επηρεασμένος από τα παραπάνω, η άποψη για το ΠΝ του μέλλοντος είναι η εξής:

1. Δεκαέξι - Δεκαοκτώ (16-18)  Κύριες Μονάδες Επιφανείας, ήτοι:
• Δύο (2) Αντιτορπιλικά (ή μεγεθυνμένες φρεγάτες) Αεράμυνας Περιοχής. (με τυχαία σειρά Ticonderoga/Arleigh Burke/ Freda/FDI AAW).
• Τέσσερις (4) Φρεγάτες συνοδείας ΜΕΚΟ.
• Οκτώ-Δέκα (10-12) κορβέτες  ASW (είτε EPC, είτε Gowind, είτε η μικρότερη Saar 72 που είναι ελαφριά κορβέτα - αλλά όχι LCS λόγω κατασκευής).
2.  Δεκαεπτά (17) Περιπολικά, εκ των οποίων:
• Δέκα (10) ελαφριές κορβέτες  ASW (Saar-72 ή αντίστοιχη).
• Επτά (7) ΤΠΚ (δηλαδή πλοία ASuW), τύπου Super Vita. 
3.  Δώδεκα-Δεκατέσσερις Κανονιοφόροι, όπως παρακάτω:
• Οκτώ Κανονιοφόροι της ευρύτερης κλάσης Osprey.
• Τέσσερις-Επτά Combandante III/B (χωρίς τους πυραύλους Ε-Ε).

Σημείωση: Έχουν εξαιρεθεί, όπως είναι εμφανές, τα Υποβρύχια, διότι αναφερόμαστε αποκλειστικά στον στόλο επιφανείας.

Σημείωση 2η: Ίσως ο αριθμός "18" για τις κύριες Μονάδες Επιφανείας να φαντάζει ουτοπικός, όμως είναι απόλυτα επιτεύξιμος διότι οι 10 Κορβέτες ASW θα πρέπει να έχουν κόστος προμήθειας και λειτουργίας λίγο μεγαλύτερο από αυτό ενός τωρινού ΤΠΚ τύπου SuperVita.

Αντιτορπιλικό/ Μεγεθυμένη Φρεγάτα ΑΑW: Θα πρέπει να διαθέτει μεγάλο εκτόπισμα προκειμένου να μπορεί να ηγείται μιας Ομάδας Μάχης. Επίσης, θα πρέπει να διαθέτει ικανό αριθμό βλημάτων αεράμυνας περιοχής (>=32), το καλύτερο διαθέσιμο ραντάρ Επιφανείας -Αέρος, καθώς και εξελιγμένη σουίτα Ηλεκτρονικού Πολέμου. Θα πρέπει επίσης να διαθέτει δύο CIWS (2 RAM ή ένα RAM κι ένα Strales), κι όσον αφορά τον λοιπό εξοπλισμό αποστολής, ο,τι και στην παράγραφο "Διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε εξειδικευμένα πλοία".

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ουτοπική απαίτηση για "ναυτική κρούση εις βάθος" σε μικρού εκτοπίσματος πλοία που προορίζονται για AAW, θα δημιουργήσει εν τέλει πλατφόρμες που δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα από τα δύο. 

Φρεγάτα Συνοδείας (ΜΕΚΟ): Όπως θα είναι μετά την περιορισμένης έκτασης αναβάθμισή τους. 

Ελαφριά Φρεγάτα / Κορβέτα ASW: Να είναι καταρχήν αρκετά οικονομική σχεδίαση. Κατά τα λοιπά, να διαθέτει οργανικό εξελιγμένο Ε/Π, USV κατάλληλα διαμορφωμένο ώστε να μπορεί να ποντίσει σόναρ, σύγχρονο σόναρ τρόπιδος, συρόμενο σόναρ μεταβλητού βάθους τελευταίας γενιάς, Α/Υ τορπίλες και αντίμετρα, καθώς και η κατασκευή του σκάφους να είναι μειωμένου ακουστικού ίχνους. Τέλος, η δυνατότητα ύπαρξης ενός VLS με 16 κελιά είναι θεμιτή.<16 aaw.="" font="">

Ελαφρά Κορβέτα Saar 72. Όπως παρουσιάστηκε από την ONEX πριν λίγο καιρό, με εξαίρεση τους Barak 8 (στη θέση του να μετατραπεί το πυροβόλο σε Strales), καθώς και τυχόν ακριβού εξοπλισμού πέραν του ASW τομέα (πχ ακριβό ραντάρ ΑΕSA, συστήματα ECM κοκ). Η μοναδική τους αποστολή θα είναι η αναζήτηση των οσονούπω 16(!!!!) Τουρκικών Υποβρυχίων καθώς και η συνοδεία νηοπομπών. 

Να σημειωθεί ότι επιλέξαμε αυτή την κλάση μόνο και μόνο επειδή τα Ελληνικά Ναυπηγεία του Νεωρίου έχουν λάβει άδεια ναυπήγησης τους. Ειδάλλως, τα πλοία ίσως είναι παντελώς ακατάλληλα για το ΠΝ.

Το Τουρκικό Ναυτικό επενδύει μαζικά στον Υποβρύχιο στόλο του. Το 2025 αναμένεται να διαθέτει τον 8ο αριθμητικά υποβρύχιο στόλο στον κόσμο (7ο ποιοτικά), με 16 σύγχρονα ή εκσυγχρονισμένα υποβρύχια. 

Συμπεράσματα

Όπως διαπιστώσαμε, η πολυπόθητη οικονομία κλίμακας, μπορεί να γίνει μέσω της ύπαρξης διαφορετικών κλάσεων πλοίων. Δηλαδή, αντί για φρεγάτες, να υπάρχει μια μείξη με λίγα Αντιτορπιλικά - μεγάλες φρεγάτες και πολλές μικρότερες και φθηνές κορβέτες. Αυτή η μείξη μικρότερων και μεγαλύτερων πλοίων, σε συνδυασμό με την αγορά των απολύτως κατάλληλων όπλων κι αισθητήρων για το καθένα, κάνει τα πράγματα απολύτως ανεκτά όσον αφορά το οικονομικό σκέλος.

Επιπλέον, είναι σαφές πως συμφωνούμε με τον σχεδιασμό του ΠΝ επί της αρχής, δηλαδή την αγορά 2-4 πλοίων με δυνατότητα αεράμυνας περιοχής, κορβετών 3.000 τόνων, και ελαφρών κορβετών 800-1.200 τόνων. 

Εκεί που διαφοροποιούμαστε όμως και τοποθετούμαστε επί αυτού, είναι στο ότι τα πλοία θα πρέπει να είναι πιο λιτά, και λίγο περισσότερα, δηλαδή:

-   Τα 2-4 πλοία AAW να μην έχουν 2 ακριβά σόναρ, πυραύλους κρουζ, Α/Υ τορπίλες, ακόμα και υπόστεγο ελικοπτέρου. Όλοι οι πόροι να πήγαιναν σε όσο το δυνατόν καλύτερη δυνατότητα AAW πολέμου. 

-   Οι 8-10 κορβέτες ASW να μην διαθέτουν παραπάνω από 16 βλήματα μέσου βεληνεκούς (ίσως και καθόλου), ούτε πανάκριβο ραντάρ και λοιπό περιττό Η/Μ και Η/Ο εξοπλισμό.

Κλείνοντας, είναι επίσης φανερό ότι ο μεγαλύτερος φόβος του ΠΝ δεν πρέπει να είναι το αν η Τουρκία έχει 20 ή 24 πλοία και πόσους Α/Α πυραύλους έχει το καθένα, αλλά ο αριθμός και η ποιότητα των Υποβρυχίων της. Η Τουρκία σε 5 χρόνια από σήμερα θα διαθέτει περίπου 16 υποβρύχια σύγχρονα κι εκσυγχρονισμένα, συνεπώς το ΠΝ δεν χρειάζεται κατά κόρον ποιοτικές ASW πλατφόρμες, αλλά κυρίως ΠΟΛΛΕΣ. Εξ'ου και η ύπαρξη 10 ελαφρών κορβετών με έμφαση στον Α/Υ πόλεμο.

Κορβέτα Saar 72 στην οποία έχει εγκατασταθεί υπόστεγο ελικοπτέρου.

Επίλογος

Η αντιγραφή των επιλογών του αντιπάλου τις περισσότερες φορές δεν είναι σοφή. Εν τοιαύτη περιπτώσει, είναι φανερό πως το ΤΝ επιλέγει να γεμίσει τα πλοία του, μεγέθους φρεγάτας, με όλα τα είδη εξοπλισμού κι οπλισμού. Ο λόγος που το κάνει είναι λόγω της αδυναμίας του να προμηθευτεί κατάλληλα βαρύτερα πλοία. Διότι ας μην ξεχνάμε πως δεν θέλει απλώς να αγοράσει ή να συμπαραγάγει, αλλά να παράγει όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη εγχώρια συμμετοχή. Το τελικό αποτέλεσμα αυτών των επιλογών είναι να μην έχει καθόλου Αντιτορπιλικά AAW, και να έχει μόνο υπερφορτωμένες Φρεγάτες γενικών καθηκόντων με περιορισμένη Α/Α ομπρέλα.

Κι αυτά τα λάθη του είναι κι οι λόγοι που μας επιτρέπουν να διατηρούμε - προς ώρας- ναυτική ισορροπία...

H μεγαλομανία του Τουρκικού Ναυτικού δεν του έχει επιτρέψει την ύπαρξη μεγάλων πλοίων επιφανείας, που θα έκαναν τη διαφορά. Είναι λοιπόν καιρός το ΠΝ να περάσει στην αντεπίθεση, και να φτιάξει ένα Ναυτικό με περισσότερες και ποιοτικότερες Μονάδες, οι οποίες θα είναι "άτρωτες" μέσα από τη μεταξύ τους συνεργασία.