"Μια επικίνδυνη συμφωνία: Η θυσία του Μεραρχιακού Ιππικού" , ή πως το νέο δεν είναι πάντα καλύτερο.

Εισαγωγή

Μετά την επαναφορά του Μεραρχιακού ΠΒ από τον Αμερικανικό Στρατό ("DIVARTY"), πληθαίνουν οι φωνές για την επαναφορά των Τεθωρακισμένων  Συνταγμάτων Αναγνωρίσεως (Τ.Σ.Α.) στα Σώματα Στρατού, και στις Μεραρχίες (DIVCAV), και την αντίστοιχη κατάργηση των σημερινών Επιλαρχιών Αναγνώρισης - Επιτήρησης - Στοχοποίησης (RSTA) των Ταξιαρχιών, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τις κλασικές Επιλαρχίες Αναγνώρισης (ΕΑΝ), όπως θα δούμε παρακάτω. Μια από αυτές τις φωνές αυτές, με την οποία μάλιστα συμφωνούμε στα περισσότερα, είναι και η μελέτη του Ταγματάρχη Frank A. Dolberry II. Συντάχθηκε το 2018, στα πλαίσια της φοίτησης του στο Σχολείο Προκεχωρημένων Στρατιωτικών Μελετών (SoAMS), κι έχει τον τίτλο: "A Dangerous Bargain. The Sacrifice of Divisional Cavalry"[1]. 

Πρόταση αναδιοργάνωσης των τμημάτων Αναγνωρίσεως του Δ΄ΣΣ.

Είναι γνωστό στον Ελληνικό τύπο εδώ κι αρκετό καιρό, ότι ο Ελληνικός Στρατός σχεδιάζει μια νέα αναδιοργάνωση, με αναδιάταξη  Σχηματισμων, στα πλαίσια της Νέας Δομής Δυνάμεων (η οποία εκτιμούμε ότι αργά ή γρήγορα θα συμβεί). Ανάμεσα στις αλλαγές που πιθανώς θα προβεί, είναι:

• Η κατάργηση των Στρατηγείων της 16ης και 12ης Μεραρχίας Πεζικού,
• Η δημιουργία Ταξιαρχιών τετράγωνης δομής.
• Η κατάργηση μιας Μ/Κ Ταξιαρχίας του Δ'ΣΣ, κι ενός ακόμα Σχηματισμού - Συγκροτήματος της 1ης Στρατιάς. Σημειώνεται ότι με την κατάργηση των 4 Στρατηγείων, θα μειωθούν οι ανάγκες σε προσωπικό κατά 800-1.000 περίπου άτομα.