Αεροσκάφος Tupolev Tu-204: Ένα ρωσικό πολιτικό αεροσκάφος για όλες τις δουλειές, ακόμα και ως ναυτικής συνεργασίας(!)

Σύμφωνα με το Navy Recognition, το Ρωσικό ΠΝ βρίσκεται στο τελικό στάδιο θέσπισης των τεχνικών προδιαγραφών του νέου αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας του, το οποίο θα βασίζεται στο αεροσκάφος Τu-204, ένα πολιτικό αεροσκάφος πολιτικών αερογραμμών!

Σϋμφωνα με όσα έχει διαρεύσει το Ρωσικό ΠΝ, το νέο ΑΦΝΣ θα είναι εξοπλισμένο τόσο με όπλα και αισθητήρες που φέρουν τα σημερινά ΑΦΝΣ, όσο και με άλλες καινοτομίες, μεταξύ των οποίων η δυνατότητα άφεσης USV (μη επανδρωμένου πλοιαρίου) και ο ταυτόχρονος έλεγχος αρκετών UAVs.

Με την παραπάνω επιλογή, το Ρωσικό ΠΝ ευελπιστεί να αντικαταστήσει και να μεγενθύνει τον στόλο ΑΦΝΣ που διαθέτει, προκειμένου να αντιμετωπίσει την ολοένα και αυξανόμενη υποβρυχιακή απειλή των ΗΠΑ (και της Κίνας).

Το συγκεκριμένο πολιτικό αεροσκάφος εξάλλου, υπηρετεί σε πολλές εκδόσεις με τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις, μεταξύ των οποίων ως φωτοαναγνωριστικό (-ON), Διοίκησης κι Ελέγχου (-PU), αναμεταδότης επικοινωνιών-KEK (SR/SUS),  πλατφόρμα ELINT (R), εναέριο εργαστήριο δοκιμών (LMK), και δορυφορικών επικοινωνιών (PU-SBUS).

Tu-214R, το οποίο είναι ειδική έκδοση ELINT των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Η αξιοποίηση πολιτικών αεροσκαφών είναι κάτι που πρέπει  να μας διδάξει πολλά, ιδιαίτερα όταν γίνεται από χώρες τέτοιου μεγέθους. Πόσο μάλλον τη χρονική στιγμή που η χώρα μας έχει τεράστιες ανάγκες από τέτοιου είδους πλατφόρμες-πολλαπλασιαστές ισχύος.

   
 

ΑΠΟΨΗ: Τα κέρδη και οι "δεύτερες σκέψεις" από την αποστολή MIM-104 Patriot στη Σ.Αραβία.

Εισαγωγή

Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό, ότι η Ελλάδα θα στείλει τμήματα του Α/Α συστήματος Patriot στη Σαουδική Αραβία, προκειμένου η τελευταία να καλύψει επαρκώς τις εγκαταστάσεις παραγωγής αποθήκευσης κι επεξεργασίας υδρογονανθράκων που διαθέτει. Πέραν της Ελλάδας, Α/Α συστήματα θα στείλουν κι άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, προκειμένου να δώσουν ένα σαφές μήνυμα στο Ιράν.

Εξάλλου είναι νωπό το περιστατικό της επίθεσης των ανταρτών Χούτις της Υεμένης, οι οποίοι χρησιμοποιώντας UAVs Ιρανικής προέλευσης, χτύπησαν πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας (της κρατικής εταιρείας ARAMCO).

Αυτές οι επιθέσεις, έχουν εκμεταλλευτεί το αχανές έδαφος της Σαουδικής Αραβίας, η οποία αν κι έχει διαθέσει αστρονομικά ποσά για την άμυνα, είναι σχεδόν αδύνατο να καλύψει απόλυτα όλη την επικράτεια της. Διότι ας μην ξεχνάμε πως η έκταση της Σαουδικής Αραβίας είναι 2,15 εκατομύρια τετρ.χιλιόμετρα, δηλαδή 16 φορές η χερσαία έκταση της Ελλάδας, ή περίπου 8 φορές μεγαλύτερη της Ελλάδας αν στην τελευταία προσμετρηθεί και η νόμιμη ΑΟΖ της.

Για παράδειγμα, η κάλυψη των 6 Eλληνικών Πυροβολαρχιών ΜΙΜ-104D Patriot είναι 141.000 τ.χλμ, δηλαδή το 110% της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας. Η αντίστοιχη κάλυψη των 6 Σαουδαραβικών Πυροβολαρχιών MIM-104E* είναι 282.000 τ.χλμ, διπλάσια σε σχέση με την έκταση της Ελλάδας, αλλά μόλις το 13% της Σαουδαραβικής επικράτειας.

* Οι MIM-104 Patriot της Σ.Αραβίας είναι αναβαθμισμένοι με το νεότερο ραντάρ ΑΝ/ΜPQ-65, το οποίο παρέχει διπλάσιο τόξο ερεύνης σε σχέση με το AN/MPQ-53 που χρησιμοποιούν τα Ελληνικά MIM-104 Patriot.

Επιπλέον, η Σαουδική Αραβία απειλείται άμεσα από δυο αντίθετες κατευθύνσεις - βορειοανατολικά (ΒΑ) από το Ιράν, και νοτιοδυτικά (ΝΔ) από την Υεμένη. Το παραπάνω γεγονός κάνει τα πράγματα εξαιρετικά επικίνδυνα τόσο για την χώρα του Σαούντ, οσο και για την σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας. Σταθερότητα που σαν χώρα έχουμε τεράστια ανάγκη, προκειμένου να επιτύχουμε μια εθνικά σταθερή και ακμαία οικονομική ανάπτυξη.

Η μέγιστη Α/Α κάλυψη των Α/Α συστημάτων ΜΙΜ-104 Patriot της Σαουδικής Αραβίας. Εϊναι φυσικό μια έκταση 2,15 εκ. τ.χλμ. να μην μπορεί να καλυφθεί απόλυτα, όσα Α/Α συστήματα κι αν αγοραστούν. Το παραπάνω γίνεται εντονότερο, αν αναλογιστούμε ότι οι αναμενόμενες απειλές προέρχονται από 2 αντίθετες κατευθύνσεις (ΒΑ-ΝΔ).

Από την άλλη μεριά, η αποστολή εκ μέρους μας μιας Πυροβολαρχίας(-) ΜΙΜ-104 Patriot PAC-2GEM, πιθανώς θα στερήσει από τη χώρα ένα κρίσιμο οπλικό σύστημα, το οποίο και συμμετέχει ενεργά στη δημιουργία της Ελληνικής Α/Α ομπρέλας. Λέμε πιθανώς, διότι το παραπάνω θα τεθεί υπό εξέταση στο παρόν άρθρο.

Τι πρόκεται να στείλουμε - Τί έχουμε

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το πιθανότερο είναι η Ελλάδα να αποστείλει τα κάτωθι:

• Ένα ραντάρ ερεύνης-πρόσκτησης  στόχων (Radar Set) AN/MPQ-53.
• Ένα Σταθμό Ελέγχου-Εμπλοκής και Διοίκησης (ECS) AN/MSQ-104.
• 2-6 Σταθμούς εκτόξευσης (LS) Μ901.

Tεχνικά Χαρακτηριστικά και στοιχεία σύνθεσης μιας Πυροβολαρχίας MIM-104C/D Patriot.
Πηγή φωτό: ΑrmyRecognition.

Οπότε, η Ελλάδα θα στείλει μια Πυροβολαρχία(-) που θα μπορεί να δρα ανεξάρτητα, με το μόνο που τίθεται εν αμφιβόλω να είναι ο αριθμός των σταθμών εκτόιξευσης που θα αναπτυχθούν.

Θυμίζουμε πως η Ελλάδα σήμερα, διαθέτει 6 Πυροβολαρχίες των 6 σταθμών εκτόξευσης η κάθε μια (σύνολο 36 LS, 6 ECS, 6 ραντάρ), εκ των οποίων οι 2 βρίσκονται στο νομό Θεσσαλονίκης, οι 2 στο νομό Αττικής, μια στη Χρυσούπολη Καβάλας, και άλλη μία στη νήσο Σκύρο.

Ως εκ τούτου, η Ελλάδα θα στείλει το πολύ το 1/6 των MIM-104 Patriot που διαθέτει, ή το 1/8 των Α/Α συστημάτων μακρού βελημνεκούς.

Oι θέσεις ειρηνικής περιόδου με τους πιθανότερους τομείς ευθύνης των Α/Α συστημάτων μακρού βεληνεκούς της χώρας μας. Οι ΜΙΜ-104 Patriot είναι αυτοί με τα τόξα 120 μοιρών. 

Κέρδη από την παραπάνω ανάπτυξη των ΜΙΜ-104 Patriot στη Σαουδική Αραβία.

• Απόκτηση γνώσεων κι εμπειριών. Σε κάθε περίπτωση, η αποστολή ενός τμήματος για μακράς διαρκείας επιχείρηση στο εξωτερικό, αποτελεί από μόνο του μια πρόκληση. Επίσης, η αναμενόμενη συνεργασία με τις υπόλοιπες Σαουδαραβικές και Νατοϊκές δυνάμεις, θα δώσει στο προσωπικό αρκετές γνώσεις κι εμπειρίες κύριως όσον αφορά στον τρόπο λειτουργίας και στην οργάνωση.
• Υψηλοί ρυθμοί ετοιμότητας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν και στη χώρα μας τηρούνται υψηλά επίπεδα ετοιμότητας λόγω του μεγέθους της τουρκικής απειλής, εντούτοις εδώ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά καθώς ανά πάσα στιγμή, μπορεί να συμβεί το αναπόφευκτο. Κι από τη στιγμή που αυτά τα επίπεδα ετοιμότητας θα πρέπει να τηρηθούν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε η παραπάνω αποστολή θα είναι μια πρόκληση για το προσωπικό.
• Εξοπλισμοί. Με την παραπάνω αποστολή, η Ελλάδα θα δείξει στις ΗΠΑ ότι βοηθά τη συμμαχία εμπράκτως κι όχι θεωρητικά, κι ότι είναι προς το συμφέρον της η διάθεση επιπλέον πλεονάζοντος υλικού στην Ελλάδα. Ήδη αρκετες αξιόπιστες ιστοσελίδες και ΜΜΕ κάνουν λόγο για Ελληνικό αίτημα προμήθειας μεταχειρισμένων ΜΙΜ-104 και αναβάθμιση των υπαρχόντων.
• Πολλαπλά οφέλη. Επιπλέον, είναι πολύ πιθανό η χώρα μας να αποκομίσει σημαντικά οφέλη, τόσο οικονομικά, όσο και γεωπολιτικά. Ας μην ξεχνάμε το οικονομικό μέγεθος και την περιφερειακή σπουδαιότητα της Σαουδικής Αραβίας, η οποία μπορεί να μας βοηθήσει πικοιλοτρόπως, είτε άμεσα, είτε έμμεσα (το πιθανότερο).
• Αύξηση της στρατιωτικής αξίας μας. Όπως προελέχθη, η στρατιωτική αξία μιας χώρας μέσα στο διεθνές στερέωμα δεν μετριέται (πρωτίστως) από το πόσα άρματα και μαχητικά διαθέτει, αλλά από το "ποσό" που διαθέτει υπέρ των σκοπών μιας ευρύτερης συμμαχίας. Και με βάση αυτό σε υπολογίζουν όταν έρθει η στιγμή να το ζητήσεις. Ας μην μας διαφεύγει το γεγονός πως μπορεί η Ελλάδα να είναι ένας στρατιωτικός "γίγαντας" εντός ΝΑΤΟ όσον αφορά τις δυνατότητες των ΕΔ της, ωστόσο είναι ένας "νάνος" όσον αφορά το ρόλο της και τη συμμετοχή της - μικρότερη συμμετοχή ακόμα κι από χώρες με αναιμικές ΕΔ (Γεωργία, Αλβανία κοκ)

Τα μειονεκτήματα

Τα μειονεκτήματα που συνηγορούν κατά της αποστολής είναι κυρίως τρία, τα οποία συνοχίζονται ως εξής:

• Αποστολή οπλικών συστημάτων κρίσιμων για την ελληνική αποτροπή και άμυνα - τη στιγμή μάλιστα όπου η χώρα μας περνά μια κρίση στις σχέσεις της με την Τουρκία.
• Κίνδυνος ύπαρξης απωλειών.
• Κίνδυνος διατάραξης των Ελληνοιρανικών σχέσεων.

Όσον αφορά την αποδυνάμωση της Ελληνικής (αερ)άμυνας, είναι κάτι που ισχύει επί της αρχής. Όπως και να'χει, οι έξι (6) Πυροβολαρχίες είναι πιο ισχυρές από τις πέντε (5).

Ωστόσο, αυτοί που έχουν γνώση επί θεμάτων αεράμυνας, γνωρίζουν πως η Α/Α κάλυψη μιας περιοχής, σχεδιάζεται, αναπτύσσεται και ενεργεί με γνώμονα την εύρυθμη λειτουργία της ακόμα και με λιγότερα μέσα απ'ότι ξεκίνησε. Όπως θα δούμε δηλαδή, η απουσία μιας Πυρχιας, δεν θα επηρεάσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα της Ελληνικής αεράμυνας. Ορισμένες από τις αρχές με τις οποίες λειτουργεί μια αεράμυνα, έχουν ως εξής:

• Αλληλοκάλυψη: Σε περίπτωση που απενεργοποιηθεί/καταστραφεί κάποια Μονάδα πυρός, οι διπλανές της (οφείλουν να) καλύπτουν μεγάλο μέρος του τομέα της.
• Ανθεκτικότητα σε απώλειες: Ένα σύσττημα αεράμυνας είναι  σχεδιασμένο έτσι ώστε να λειτουργεί απρόσκοπτα ακόμα και με ορισμένο ποσοστό απωλειών .
• Εναλλαξιμότητα-Κινητικότητα: Σε περίπτωση που οι διπλανές Μονάδες από το δημιουργηθέν ρήγμα δεν καταφέρουν να καλύψουν μεγάλο μέρος του τομέα, τότε μπορούν να μετακινηθούν σε κατάλληλες ανταλλακτικές θέσεις, προκειμένου να το επιτύχουν.

1ο Παράδειγμα: Υποθετική διάταξη των Ελληνικών Α/Α συστημάτων μακρού βεληνεκούς, μετά την αποστολή μιας Πυρχιας Patriot στη Σαουδική Αραβία. Ως αποστέλλουσα Πυρχια επιλέξαμε τυχαία μια εκ των Πυρχιων που βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη.

2ο Παράδειγμα: Υποθετική διάταξη των Ελληνικών Α/Α συστημάτων μακρού βεληνεκούς, μετά την αποστολή μιας Πυρχιας Patriot στη Σαουδική Αραβία και μετά από την απώλεια της ΜΚΒ της Σκύρου (του ραντάρ). Όπως βλέπουμε, μετά από την κατάλληλη τυχαία μετακίνηση των Α/Α Μονάδων ένεκα της υψηλής τους κινητικότητας, το ρηγμα έχει μειωθεί στο ελάχιστο.

3ο Παράδειγμα: Υποθετική διάταξη των Ελληνικών Α/Α συστημάτων μακρού βεληνεκούς, μετά την αποστολή μιας Πυρχιας Patriot στη Σαουδική Αραβία και μετά από την απώλεια του 60% της αεράμυνας μακρού βεληνεκούς της Ελλάδας. Όπως βλέπουμε, η Ελληνική αεράμυνα είναι ακόμα λειτουργική και καλύπτει έστω κι οριακά το κεντρικό Αιγαίο.

Πέραν των ανωτέρω, η αποστολή έχει ως σκοπό την αεράμυνα πολιτικών εγκαταστάσεων. Δηλαδή πρόκειται για επιχείρηση καθαρά αμυντικού χαρακτήρα, κι ως εκ τούτου δεν είναι ούτε εξαιρετικά επικίνδυνη για το προσωπικό, ούτε και θα επηρεάσει σημαντικά τη σχέση μας με το Ιράν.

Συμπέρασμα

Συμπερασματικά, πιστεύουμε ότι η αποστολή μιας Πυροβολαρχίας(-) ΜΙΜ-104D Patriot στη Σαουδική Αραβία, μόνο ως θετικό γεγονός μπορεί  να μεταφραστεί, κάτι μάλιστα που τα τελευταία χρόνια εκλείπει από τη "φαρέτρα" της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Πιστεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις, ότι η επιπλέον συνεισφορά της χώρας μας σε αποστολές της συμμαχίας, μόνο οφέλη μπορεί να επιφέρει στη χώρα μας.

Είναι καιρός, οι Ένοπλες Δυνάμεις να προσφέρουν αυτό που πρέπει στην πατρίδα τους, που είναι γεωπολιτική δύναμη, επίδειξη ισχύος, και έμμεσα οικονομικά οφέλη.

Πρώτη δοκιμή για τον Gokdogan, τον πρώτο "τουρκικό" BVR πύραυλο.

Η εταιρία Tubitak δημοσίευσε βίντεο μέσω ανάρτησής της στο Twitter όπου φαίνεται η εκτέλεση της πρώτης δοκιμαστικής βολής του πυραύλου αέρος-αέρος πέραν του οπτικού ορίζοντα (BVR) Gokdogan. Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε από μια εικονική πτέρυγα ενός F-16, με τον πύραυλο να βρίσκεται αναρτημένος στο άκρο της.

Θυμίζουμε ότι ο πύραυλος Gokdogan είναι ένας "κυρίως" Τουρκικός πύραυλος BVR, ο οποίος πρόκειται να αντικαταστήσει τους ΑΙΜ-120 που βρίσκονται στις τάξεις της ΤΗΚ. Και λέμε κυρίως, διότι δεν θα είναι αμιγώς Τουρκικός, αλλά θα βασίζεται σε ξένα υποσυστήματα. Σύμφωνα με τους Τούρκους, ο πύρυαλος αναμένεται να μπει σε υπηρεσία με την ΤΗΚ το 2021.

Εν ολίγοις, ο πύραυλος Gokdogan θα είναι ένας κυρίως Τουρκικός πύραυλος BVR, ο οποίος αναμένεται να έχει παρόμοιες δυνατότητες με κάποια έκδοση του ΑΙΜ-120 Αmraam της προηγούμενης δεκαετίας (εκτιμούμε κάτι ανάμεσα σε ΑΙΜ-120Β - ΑΙΜ120C5).

Gökdoğan görüş ötesi füzelerinin atış testleri başarıyla gerçekleştirildi. Füze, havadan havaya hedefleri vurma kabiliyetine sahip.https://t.co/207LsSzFd2 pic.twitter.com/8l59M97Syr

— TRT HABER (@trthaber) January 10, 2020

50 C-130J για τις ΗΠΑ έναντι $3 δισ., και απόσυρση νεότερων C-130H (της δεκαετίας του '90)

Η Lockheed Martin. ανακοίνωσε σήμερα, την έναρξη σύμβασης ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων  για την παράδοση 50 μεταγωγικών αεροσκαφών C-130J Super Hercules στις ΗΠΑ.

Εκ του συνόλου, η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία (USAF) θα λάβει 24 αεροσκάφη (εκδόσεις τακτικών μεταφορών, ειδικών αποστολών, έρευνας και διάσωσης) , η Ακτοφυλακή (USCG) θα λάβει έξι HC-130Js (έρευνας και διάσωσης), και οι Πεζοναύτες θα λάβουν 20 KC-130Js (εναέριου ανεφοδιασμού-τακτικών μεταφορών). Οι παραδόσεις παραδόσεις των αεροσκαφών αναμένονται μεταξύ 2021 και 2025.

Να τονιστεί, πως μόνο η Αμερικανική ΠΑ (USAF) διαθέτει ενεργά περίπου 400 C-130Η/J, εκ των οποίων τα 190 είναι της έκδοσης -J (συν 118 σε παραγγελία) . Σημειωτέον πως σε αυτούς τους αριθμούς δεν συμπεριλαμβάνονται τα αεροσκάφη που τελούν σε καθεστώς αποθήκευσης, ή τα αεροσκάφη που χρησιμοποιεί η Αεροπορία της Αμερικανικής Εθνοφρουράς (ANG).

Επίσης, με την παραπάνω προμήθεια των " Υπερ-Ηρακλειδών" βλέπουμε πως θα ελευθερωθούν περισσότεροι "απλοί" Ηρακλήδες νεότερης κατασκευής (δεκαετίας του'90), κάτι το οποίο αξίζει τουλάχιστον μια διερευνητική κρούση στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Θυμίζουμε ότι η προμήθεια ενός νεότερου μεταφορικού αεροσκάφους βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα με τις επιθυμίες της ΠΑ, προς αντικατάσταση των C-130B/H, τα οποία μετρούν σχεδόν μισό αιώνα ζωής (τα -Β ίσως και παραπάνω).

Οπότε οι παραπάνω αποσύρσεις ίσως μας δώσουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ανανεώσουμε το υλικό μας στα μεταφορικά αεροσκάφη, και να εστιάσουμε σε άλλα πιο πιεστικά ζητήματα (π.χ. προμήθεια ΝΜΑ, φρεγατών, κοκ).

Τουρκία: Το 2029 αναμένεται να πραγματοποιηθεί η πρώτη πτήση του TF-X με εγχώριους κινητήρες.

Την πληροφορία ότι το 2029 θα πραγματοποιηθεί η πρώτη δοκιμαστική πτήση του νέου τουρκικού μαχητικού TF-X, και μάλιστα με εγχώριας κατασκευής κινητήρες, έκανε γνωστή η τουρκική εφημερίδα DailySabah.

Η πληροφορία προήλθε από τον γενικό διευθυντή του τουρκικού κέντρου έρευνας και ανάπτυξης για κινητήρες και στροβιλοσυμπιεστές (TR Engine), Osman Dur, ο οποίος είπε σε συνέντευξή του . "Οι εργασίες για την ανάπτυξη του κινητήρα συνεχίζονται σε πλήρη ταχύτητα, και σε απόλυτη συνεργασία με τους λοιπούς συμμετέχοντες. Οι δοκιμές του νέου τουρκικού κινητήρα πρόκειται να ολοκληρωθούν μέχρι το 2026-2027."

"Η πρώτη πτήση του TF-X με εγχώριας κατασκευής κινητήρα αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2029", συμπλήρωσε.

Να υπενθυμίσουμε στους φίλους μας ότι η ανάπτυξη και κατασκευή κινητήρα, ειδικά μαχητικού αεροσκάφους, δεν είναι απλή υπόθεση, ακόμα κι αν κρατήσει 10 ολόκληρα χρόνια. Πόσο μάλλον, όταν μετά από 12 χρόνια ανάπτυξης του Τουρκικού άρματος "Altay", δεν έχουν καταφέρει να αναπτύξουν κινητήρα της τάξης των 1.200-1.500 ίππων, ο οποίος είναι ένα βήμα που πρέπει να έχεις κάνει προκειμένου να προσπαθήσεις για κινητήρα αεροσκάφους.

Σήμερα άλλωστε, οι μόνοι που μπορούν να κατασκευάσουν εξ'ολοκλήρου αξιόπιστους κινητήρες αεροσκαφών, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Υπάρχουν χώρες που βρίσκονται εκτός λίστας, που είναι κυριολεκτικά "γίγαντες" μπροστά στην Τουρκία. Συνεπώς πιστεύουμε πως οι παραπάνω δηλώσεις γίνονται για σκοπούς εσωτερικής κατανάλωσης.

Το πιο πιθανό είναι η Τουρκία να πλησιάσει κάποια μεγάλη δύναμη του χώρου, και να παράξει έναν αριθμό κινητήρων κατόπιν αδείας. Μόνο που τότε το μαχητικό δεν θα είναι ένα "τουρκικό" μαχητικό "κορυφαίων" δυνατοτήτων, αλλά μάλλον ένα πολυεθνικό μαχητικό "μετριότατων" δυνατοτήτων.

Τα νέα όπλα αέρος-εδάφους που αιτήθηκε η ΠΑ για τον εξοπλισμό των F-16V.

Σύμφωνα με ανάρτηση στο Τουιτερ του εγυρότατου ιστότοπου "Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος" που ανήκει στο E-amyna, καθώς και με παλαιότερη ανάρτηση αποκάλυψη του φιλικου΄ιστότοπου DefenceReview,  η Πολεμική Αεροπορία αιτήθηκε τα παρακάτω όπλα άερος-εδάφους προκειμένου να ενσωματωθούν στα 84 μαχητικά F-16V που θα προκύψουν μετά την αναβάθμιση των 30 F-16 B52+ Adv και 54 F-16 B52+:

Αεροπορία Εθνοφρουράς ΗΠΑ (ΑNG): Ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση των ραντάρ APG-83 στα F-16 της.

Η Αμερικανική Αεροπορία(USAF) ολοκλήρωσε την εγκατάσταση των ραντάρ AN/APG-83 SABR της εταιρείας Northrop Grumman στα μαχητικά αεροσκάφη F-16 της Αεροπορίας Εθνοφρουράς.. Αυτό το γεγονός-σταθμός σηματοδοτεί και την ολοκλήρωση των παραδόσεων των ραντάρ ενεργής διάταξης ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA) AN/APG-83 SABR στα Αμερικανικά F-16.

Η αναβάθμιση των ραντάρ των F-16 της Αεροπορίας Εθνοφρουράς (Air National Guarg - ANG) επεκτείνει την επιχειρησιακή λειτουργικότητα και αξιοπιστία του εν λόγω μαχητικού, ενώ παρέχει στους πιλότους του ικανότητες ραντάρ πέμπτης γενιάς για την προστασία του εναερίου χώρου των ΗΠΑ.

Eνδεικτικές εμβέλειες αποκάλυψης των παλαιών ραντάρ μηχανικής σάρωσης των F-16 (APG-68V9), του νέου AESA (ΑPG-83), καθώς και του APG-80 των F-35. ΠΗΓΗ.

“Το ραντάρ APG-83 παρέχει πρωτοφανείς ικανότητες σκόπευσης και ελέγχου πυρός στον στόλο F-16 για να διασφαλιστεί η ανώτερη αποτελεσματικότητα των απόστολων της ANG”, δήλωσε ο Μαρκ Ρόσσι, διευθυντής προγραμμάτων SABR της Northrop Grumman. “Το APG-83 σχεδιάστηκε ειδικά για την μεγιστοποίηση της απόδοσης του F-16 με μια οικονομικά προσιτή και κλιμακούμενη αρχιτεκτονική, βασισμένη πάνω στην πρόοδο που πραγματοποιήθηκε κατά την εισαγωγή του APG-77 AESA για το F-22 Raptor και του APG-81 AESA για το F-35 Lightning II”.

Το μεγαλύτερο εύρος ζώνης, η ταχύτητα και η ευελιξία επεξεργασίας δεδομένων του APG-83 επιτρέπουν στο F-16 να εντοπίζει, παρακολουθεί και ταυτοποιεί μεγαλύτερο αριθμό στόχων, ταχύτερα και σε μεγαλύτερες αποστάσεις.

Επιπλέον, διαθέτει παντός καιρού, υψηλού επιπέδου ανάλυσης χαρτογράφηση  SAR, ώστε να παρουσιάζεται στον πιλότο εικόνα μεγαλύτερης επιφάνειας με ακριβέστερη ταυτοποίηση στόχου και προσβολή του σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις σε σύγκριση με παλιότερα συστήματα.

Airrecognition.com.

Ελλείψεις προσωπικού στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία: Τελικά τα πράγματα είναι χειρότερα απ'ότι υπολογίζαμε....

Σε δημοσίευση στοιχείων σοκ για την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία προχώρηε ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος Aμπντουλάχ Μποζκούρτ, τα οποία στοιχεία δείχνουν πως ακόμα και πριν το πραξικόπημα η κατάσταση της επάνδρωσης των μαχητικών (κυρίως) αεροσκαφών ήταν προβληματική, και πως μετά το πραξικόπημα, η κατάσταση έγινε "τραγική".

Σϋμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία, τα οποία λογικά θα πλησιάζουν αρκετά την πραγματικότητα, ο αριθμός των τουρκων πιλότων ανά αεροσκάφος ήδη άρχισε να πέφτει από το 2012, όταν αρκετοί από αυτούς αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τις τάξεις της THΚ, για να εργαστούν σε ιδιωτικές αερογραμμές, οι οποίες παρέχουν και καλύτερες αποδοχές. Αιτία γι'αυτό ήταν ο νέος νόμος που ψηφίστηκε τότε από την Τουρκιή κυβέρνηση, η οποία προέβλεπε μόλις 13 χρόνια υποχρεωτικής υπηρεσίας για τους ιπτάμενους. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ήδη από το 2014, ο αριθμός ιπταμένων ανά αεροσκάφος να φτάσει στο "κάκικστο" 0,7. Το οποίο "0,7" σημαίνει σε απλά Ελληνικά, ότι για κάθε ιπτάμενο μέσο αντιστοιχεί λιγότερο από ένας πιλότος. Κι αυτό χωρίς να συνυπολογιστεί πως μερικά ιπτάμενα μέσα έχουν απαιτήσεις σε πιλότους μεγαλύτερες του ενός.


Η κατάσταση το 2016 - Πριν το πραξικόπημα

Η κατάσταση χειροτέρευε όλο και πιο πολύ, με αποτέλεσμα στις αρχες του 2016, λίγο πριν το πραξικόπημα η ΤΗΚ να διαθέτει 1.275 πιλότους έναντι απαιτήσεων για 1.829. Ειδικά δε για τα μαχητικά αεροσκάφη (197 F-16C/D B50+Adv, 37 F-16C/D B30+ & 30 F-4T 2020), οι διαθέσιμοι πιλότοι ήταν 378 οι οποίοι κι έπρεπε να επανδρώσουν 261 μαχητικά. Mπορεί σε ορισμένους η κατάσταση στα μαχητικά να μοιάζει καλή, αλλά εντούτοις δεν είναι και τόσο, μιας και τα F-4Τ καθώς και τα F-16D είναι διθέσια, συνεπώς έχουν διπλάσιες ανάγκες.

Μετά το πραξικόπημα

Τα παραπάνω άσχημα στοιχεία της ΤΗΚ πραγματοποίησαν κάθετη βουτιά μετά το πραξικόπημα σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες του, το καθεστώς Ερνοτγάν καρατόμησε πάνω από 600 πιλότους (άλλοι λένε για 700+). Αποτέλεσμα αυτού ήταν η αναλογία πιλότων ανά αεροσκάφος να πέσει στο 0,3-0,4, το οποίο μεταφράζεται σε έλλειψη περίπου 1.200  πιλότων σε σύνολο 1.829 (δηλαδή η ΤΗΚ είχε μόλις έναν πιλότο έναντι αναγκών για 3). Ενδεικτικό είναι ότι η αντίστοιχη αναλογία πιλότων ανά αεροσκάφος στην ελληνική Πολεμική Aεροπορία κυμαίνεται τα τελευταία χρόνια από 1,2 έως 1,3, που δεν είναι σε καμία περίπτωση άριστη (το άριστο είναι 1,7-1,8 ή τουλάχιστον πάνω από το 1,5), αλλά εντούτοις είναι απείρως καλύτερη της Τουρκικής ΠΑ (THK).

Σήμερα

Σήμερα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η Τουρκική πλευρά για να ισορροπήσει την κατάσταση, αυτή παραμένει (και θα παραμείνει για πολύ ακόμη) προβληματική καθώς αντιμετωπίζει τα παρακάτω προβλήματα στις λύσεις που υιοθετεί για να αμβλύνει το πρόβλημα:

• Δεν αποδίδει τα αναμενόμενα η "σουλτανική απειλή" προς τους εν αποστρατεία ιπταμένους των ιδιωτικών αερογραμμών, με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα να είναι μόλις 50 επιστροφές πιλότων στις τάξεις της ΤΗΚ.
• Η προσπάθεια της ΤΗΚ να "ενοικιάσει" ιπτάμενους από φίλιες χώρες χρήστες των F-16 (βλέπε Πακιστάν), δεν απέδωσε καθώς οι ΗΠΑ αρνήθηκαν αυτή την "μετάβαση",  διότι τα τουρκικά μαχητικά είναι Νατοϊκά, και σύμφωνα με τις ΗΠΑ, απαγορεύεται ιπτάμενος τρίτης χώρας εκτός ΝΑΤΟ να επιχειρεί με Νατοϊκά αεροσκάφη.
• Η εκπαίδευση νέων πιλότων και η είσοδός τους στις τάξεις της ΤΗΚ είναι εκτός από χρονοβόρα (50-70 ιπτάμενοι το έτος), κι εξαιρετικά κοστοβόρα, καθώς σύμφωνα με τον Aμπντουλάχ Μποζκούρτ, ένας πλήρης κύκλος εκπαίδευσης ενός πιλότου της ΤΗΚ κοστίζει 710.000 δολάρια.

Περί προμήθειας (ή μη) F-35 το ανάγνωσμα...Μέρος Πρώτο - Ο αντίλογος.

Μετά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, αλλά και την σαφή δήλωση του Έλληνα ΥΕΘΑ σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ πως το F-35 θα είναι το επόμενο μαχητικό αεροσκάφος της ΠΑ "αργά ή γρήγορα νομοτελειακά", γίνεται σαφές πως το F-35 βρίσκεται "προ των πυλών". Αποτελεί πλέον γεγονός.

Αμέσως μόλις έγινε αυτό όμως αντιληπτό, σοβαροί κι αξιόπιστοι ελληνικοί ιστότοποι, όπως για παράδειγμα το "Defencereview" και ο "Δούρειος Ίππος" δημοσίευσαν την άποψη ενός στελέχους της ΠΑ, σύμφωνα με την οποία το F-35 αποτελεί πλεονασμό στην παρούσα φάση, μιας και η ΠΑ έχει σοβαρά προβλήματα διαθεσιμοτήτων σε αρκετούς τύπους αεροσκαφών και ελικοπτέρων της.

Επίσης, αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως η προμήθεια των F-35 είναι αδύνατη, μιας και τα παρόντα εξοπλιστικά κονδύλια είναι περιορισμένα.

Καταρχάς, η άποψή μας σε όλα τα παραπάνω "γεγονότα", είναι πως η προμήθεια ΝΜΑ και η επίλυση ζητημάτων συντήρησης είναι θέματα τουλάχιστον ασύνδετα μεταξύ τους.

Δηλαδή, τα όποια προβλήματα διαθεσιμοτήτων κι έλλειψης προσωπικού αντιμετωπίζει η ΠΑ, δεν πρέπει να συγχέονται με την ανάγκη προμήθειας ΝΜΑ. Οι λόγοι που βασιζόμαστε προκειμένου να σχηματίσουμε την εν λόγω άποψη είναι πολλοί, με τους πιο κύριους να είναι οι κάτωθι:

Όλες οι αναφορές Τραμπ και Μητσοτάκη στο ενδεχόμενο της συμμετοχής της Ελλάδας στο F-35 JSF (ΒΙΝΤΕΟ).

Σε κοινές δηλώσεις όσον αφορά την προοπτική της Ελλάδας να συμμετάσχει στο πρόγραμμα του F-35 JSF (κι όχι απλά στην προμήθειά του), προχώρησαν οι ηγέτες της Ελλάδας και ΗΠΑ, Κυριάκος Μητσοτάκης και Ντ.Τραμπ αντίστοιχα.

Πιο συγκεκριμένα, ο Τραμπ αναφέρθηκε πρώτος στο θέμα όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο συμφωνίας με την Ελλάδα για το F-35, στο οποίο και απάντησε

“Θα γίνουν συναντήσεις, θα μιλήσουμε, θα διαπραγματευτούμε και θα κάνουμε πολλές συμφωνίες“.

Σε αυτό το σημείο παρενέβη ο κ. Μητσοτάκης και σημείωσε:

“Επιτρέψτε μου να προσθέσω κάτι: Η Ελλάδα ενδιαφέρεται, κύριε Πρόεδρε, για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα F-35. Όπως γνωρίζετε, αναβαθμίζουμε ήδη τα F-16 μας. Και αυτό το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί το 2023, το 2024. Επομένως, μας ενδιαφέρει πολύ να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα F-35 μετά από αυτό. Και είμαι βέβαιος ότι οι Η.Π.Α. θα λάβουν υπόψη το γεγονός ότι η χώρα μας εξέρχεται από μια οικονομική κρίση, όσον αφορά τη δόμηση του προγράμματος (για το F-35) με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη χώρα μου“.

Η παραπάνω απάντηση έρχεται αμέσως μετά την προηγούμενη παρόμοια δήλωση του Π/Θ στο Atlantic Council όπου είπε:

“Υπογράψαμε μια νέα συμφωνία αμυντικής συνεργασίας, που βελτιώνει την αμερικανική παρουσία στο έδαφος. Η αμυντική μας συνεργασία ξεκάθαρα κινείται στη σωστή κατεύθυνση, με ένα μεγάλο πρόγραμμα να αναβαθμίσουμε τα F-16. Κοιτάμε και θα ξεκινήσουμε συζητήσεις να εξερευνήσουμε την πιθανότητα η Ελλάδα να συμμετέχει στο πρόγραμμα F-35. Αυτή είναι μια σημαντική προτεραιότητα για μένα και η κυβέρνηση θέλει το πρόγραμμα των F-16 να ολοκληρωθεί το 2024. Αισθανόμαστε θα έχουμε το δημοσιονομικό περιθώριο και ευελπιστούμε οι Αμερικάνοι φίλοι μας μπορούν να βοηθήσουν, παίρνοντας υπόψη το γεγονός ότι δεν είμαστε ακόμα σε μια κατάσταση όπου μπορούμε να δαπανήσουμε τόσα όσα θα μας άρεσε στην άμυνά μας”.

Στ.Πέτσας: Το F-35 βρίσκεται στην ατζέντα Μητσοτάκη-Τραμπ.!

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, επιβεβαίωσε σήμερα το πρωί σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ότι το θέμα της απόκτησης μαχητικών F-35 από την Ελλάδα θα συζητηθεί μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Ο κος Πέτσας ήταν σαφής, καθώς επιβεβαίωσε πως υπάρχουν συζητήσεις για την προμήθεια F-35 από την ΠΑ, και εκτός αυτού, ακούστηκε πολλές φορές ο όρος “συνεργασία”, που σημαίνει πως πιθανότατα υπάρχουν συζητήσεις και για βιομηχανική συνεργασία. Μην ξεχνάμε πως η ΕΑΒ κατασκευάζει κομμάτια της ατράκτου των C-130 αλλά και των F-16, και δεν θα είχε κανένα μα κανένα πρόβλημα να αντικαταστήσει την Τουρκία στην παραγωγή του κεντρικού κομματικού της ατράκτου του F-35.

Πέραν τούτου, όταν ρωτηθηκε για το ενδεχόμενο απόκτησης μεταχειρισμένων πλοίων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απέφυγε να σχολιάσει.περισσότερα.

Με πληροφορίες από ΕΡΤ, Πτήση & Διάστημα.

Τούρκοι πιλότοι έχασαν πάλι ο ένας τον άλλον σε αερομαχία, λόγω της "πίεσης" από τα ελληνικά F-16

Στατιστικά την εβδομάδα της Πρωτοχρονιάς τα τουρκικά αεροσκάφη εξυπηρετούνται από τους μηχανικούς, οι πιλότοι περνούν γιορτινές ημέρες με τις οικογένειές τους και η τεχνητή ένταση, που βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες πριν το ζενίθ, πέφτει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Όμως όλα αυτά ίσχυαν ορισμένες χρονιές του παρελθόντος. Η παρατεταμένη ένταση στο Αρχιπέλαγος κάνει την ελληνική Πολεμική Αεροπορία να διατηρεί αυξημένες επιφυλακές σε όλα τα νησιά, αλλά και τις πτέρυγες μάχης.

Όλες οι «εγγυήσεις» από την Τουρκία έχουν δοθεί για ένα μοτίβο που θ’ ακολουθεί πιστά όλες τις προηγούμενες ημέρες. Στο Ελληνικό Επιτελείο και ειδικά στην Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό, είναι πεπεισμένοι, ότι οι γείτονές μας θα θελήσουν να «τεντώσουν ξανά το σχοινί» της έντασης, μέχρι να πετύχουν τους σκοπούς που έχουν.

Στα στοιχεία που αναλύονται μετά τις αποστολές αναχαίτισης, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, τις προηγούμενες ημέρες υπήρξαν και πάλι φαινόμενα να «χαθούν» οι Τούρκοι πιλότοι και να μην ξέρει ο ένας που βρίσκεται ο άλλος. Έψαχνε ο ένας τον άλλο μάλλον απεγνωσμένα κυρίως επειδή στην ουρά του είχε Ελληνικό F-16 που δεν τον άφησε ούτε δευτερόλεπτο να πάρει ανάσα.

Έμπειροι ιπτάμενοι εξηγούν ότι κατά τη διάρκεια μιας αερομαχίας μπορεί για ελάχιστα δευτερόλεπτα να χάσεις το ζευγάρι σου, αλλά η εκπαίδευση είναι τέτοια που το εντοπίζεις πολύ γρήγορα. Αυτό το περιστατικό έχει συμβεί σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις στο κεντρικό ανατολικό Αιγαίο κατά τη διάρκεια υπερπτήσεων όπου οι Τούρκοι πιλότοι έψαχναν με αγωνία ο ένας τον άλλον.

Και αυτό είναι κάτι που αν δεν υπήρχαν οι επιδέξιοι χειρισμοί των Ελλήνων αεροπόρων θα μπορούσε να εξελιχθεί ενδεχομένως σε ατύχημα. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κάποιος και για την άφεση φωτοβολίδων από τουρκικά αεροσκάφη όταν εγκατέλειπαν κυνηγημένα τον Εθνικό Εναέριο Χώρο περίπου τρεις εβδομάδες πριν. Κίνηση απερίσκεπτη και εντελώς αψυχολόγητη έλεγαν Έλληνες αεροπόροι.

Πλέον οι Επιτελείς δεν αναρωτιούνται αν είναι μέσα στα τουρκικά σχέδια κάτι τέτοιο, το θεωρούν απολύτως σίγουρο και σ’ αυτό ίσως να υπάρχουν οι ανάλογες πληροφορίες εκτός των αναλύσεων.

Πηγή: hellasjournal.com.

Περισσότερα F-35 για την Αυστραλιανή ΠΑ, και οριστική απόσυρση για τα "απλά" F/A-18A/B Hornet;

Η Αυστραλία ενέκρινε την προμήθεια 24 ακόμα αεροσκαφών F-35A Lightning II JSF, ανακοίνωσε στις 12 Δεκεμβρίου το Αυστραλιανό Υπουργείο Άμυνας (DoD).

Η έγκριση από την υπουργό Άμυνας Linda Reynolds ήρθε την ίδια ημέρα που έφτασαν επτά F-35 στη βάση RAAF Williamtown στη Νέα Νότια Ουαλία, και μια μέρα μετά την άφιξη τους, αποσύρθηκαν και  τα τελευταία Αυστραλιανά F/A-18Α/Β Hornet όπου εκτελούσαν χρέη "μεταβατικού αεροσκάφους".

Με τα πρόσθετα F-35 που εγκρίθηκαν, η Αυστραλία έχει παραγγείλει συνολικά 72 αεροσκάφη F-35 (αν και έχει δηλωμένη απαίτηση για 100 αεροσκάφη). Συμπεριλαμβανομένων και των πιο πρόσφατων αφίξεων στο Williamtown, η RAAF έχει λάβει προς ώρας 18 αεροσκάφη (πέντε από αυτά παραμένουν στη βάση αεροπορικών δυνάμεων Luke στις Ηνωμένες Πολιτείες για την αρχική εκπαίδευση των Αυστραλιανών πιλότων).

F-16B52+ της ΠΑ πάνω από την Κύπρο στα πλαίσια της Global Thunder 20

Δύο ελληνικά F-16 από την 115 Πτέρυγα Μάχης (Ακρωτήρι Σούδας) συνόδευσαν αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-52 που κάνει αποστολή στη Συρία και πέταξαν πάνω από την Κύπρο, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αμερικανικής άσκησης με την ονομασία «Global Thunder 20». 

Αν και το ακριβές δρομολόγιο δεν είναι ακόμα γνωστό, τα τρία αεροσκάφη κινήθηκαν εντός του FIR Λευκωσίας, το B-52 συνεχίζει για τη Συρία, ενώ τα F-16 βρίσκονται ήδη στο δρομολόγιο της επιστροφής. 

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικανοί ζητούν την συνοδεία ελληνικών αεροσκαφών προς την περιοχή.

Στην αποστολή συμμετέχουν εκτός από τα ελληνικά F-16 και αμερικανικά F-35. Το B-52 απογειώθηκε από την αμερικανική αεροπορική βάση του Φέρφορντ (Fairford) στην Αγγλία και τα δύο ελληνικά F-16 το παρέλαβαν στα δυτικά όρια του ελληνικού FIR στο Ιόνιο.

Πρόκειται για επίδειξη προβολής ισχύος στη Συρία. 

Η αμερικανική διοίκηση αεροπορίας Ευρώπης έχει ήδη ανακοινώσει ότι στη «Global Thunder 20» θα συμμετάσχουν B-52, B-2 και 4ης και 5ης γενιάς μαχητικά αεροσκάφη.

ΥΕΘΑ: «H Ελλάδα μπορεί να πάρει τη θέση της Τουρκίας στο F-35. Είναι ένα ενδεχόμενο που συζητείται»

«Φαίνεται ότι κάτι γίνεται από τη διεθνή κοινότητα» σε σχέση με την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία και την επιχείρησή της στην κυπριακή ΑΟΖ, εκτίμησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, σε συνέντευξη του, στο ραδιοφωνικό σταθμό Real FM.

«Η Ευρώπη αποφασίζει μέτρα για τη συμπεριφορά του Ερντογάν. Το εμπάργκο όπλων βέβαια δεν θα σταματήσει την εισβολή των Τούρκων στη Συρία, αλλά θα τους κάνει να καταλάβουν ότι η συμπεριφορά τους έχει συνέπειες. Στη συνέχεια θα φανεί αν θα έχουν κάποιο αποτέλεσμα οι κυρώσεις. Σε συνδυασμό με τις κυρώσεις από τις ΗΠΑ φαίνεται ότι κάτι γίνεται από τη διεθνή κοινότητα», ανέφερε χαρακτηριστικά.


Ο κ. Παναγιωτόπουλος επανέλαβε ότι είναι παράνομη η κίνηση των Τούρκων στην κυπριακή ΑΟΖ, ωστόσο, πλέον υπάρχει αντίδραση, σχολιάζοντας ωστόσο ότι «η αντίδραση της Ευρώπης δεν είναι αυτό που περιμέναμε, είναι αργή και διστακτική». «Υπήρξαν απειλές εκ μέρους της Ευρώπης, αλλά η απόφαση της δεν έγινε πράξη. Τώρα όμως, κάτι γίνεται. Η Τουρκία λειτουργεί με γνώμονα του στρατιωτικού ισχυρού. Πρέπει να υπάρχει ένα όριο. Θεωρώ ότι η Τουρκία θα σταματήσει κάπου, αν η Ευρώπη δεν γυρίσει την πλάτη της και ασχοληθεί με το θέμα» επισήμανε.

Σχετικά με το ενδεχόμενο η Τουρκία να ζητήσει τη βοήθεια του ΝΑΤΟ αν εμπλακεί η Συρία σε πόλεμο, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας προειδοποίησε ότι «ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα περιπλέξει την κατάσταση στην περιοχή» και προσέθεσε: «Ίσως οι Τούρκοι προσπαθήσουν να αναπτύξουν την ελεύθερη ζώνη στα σύνορα με τη Συρία. Δεν νομίζω να επιχειρήσουν επίθεση στις μεγάλες πόλεις της Συρίας, διότι θα υπάρξουν τουρκικές απώλειες».


Όσον αφορά στους εξοπλισμούς, ο κ. Παναγιωτόπουλος γνωστοποίησε ότι θα πάει τις επόμενες μέρες στη Βουλή το θέμα της αναβάθμισης των μαχητικών αεροσκαφών F-16 σε Viper, «που θα γίνει στις εγκαταστάσεις των ΕΑΒ και αποτελεί ευκαιρία για την ΕΑΒ να πατήσει στα πόδια της.

Ανακοίνωσε δε ότι η Ελλάδα θα μπει στη διαδικασία να αποκτήσει αεροσκάφος 5ης γενιάς. «Είναι ευνοϊκή συγκυρία ο αποκλεισμός της Τουρκίας επειδή αγόρασε πυραύλους από τη Ρωσία. Απομένουν, όμως, αρκετά βήματα για την απόκτησή τους από την Ελλάδα», διευκρίνισε και σημείωσε: «Μπορεί η Ελλάδα να πάρει τη θέση της Τουρκίας. Είναι ένα ενδεχόμενο που συζητείται».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Σλοβακική ΠΑ αναζητά νέο εκπαιδευτικό αεροσκάφος μετά τα 14 F-16 Block 70. ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΑ Τ-2C;;

Η Ελληνική ΠΑ των εκατοντάδων μαχητικών 3ης-4ης γενιάς κι εκπαιδεύεται με τα παλαιά πλην τίμια T-2C Buckeye, ενώ η μικροσκοπική Σλοβακική Αεροπορία,βρίσκεται σε προχωρημένη φάση αναζήτησης νέου εκπαιδευτικού αεροσκάφους προκεχωρημένης εκπαίδευσης. Και κάτι μας λέει, πως θα αποκτήσει πριν από εμάς....

Η Σλοβακική αεροπορία λοιπόν, αναζητά ένα νέο προηγμένο εκπαιδευτικό αεροσκάφος ενόψει της παραλαβής των 14 μαχητικών F-16 Block 70 που αγοράζει και τα οποία θα αρχίσουν να παραδίδονται το 2023.

Βάσει της συμφωνίας των F-16, 22 Σλοβάκοι πιλότοι θα εκπαιδευτούν σε μαχητικά F-16 Block 52 στην αεροπορική βάση της Τουσόν στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Οι εν λόγω πιλότοι έχουν εκπαιδευτεί με αεροσκάφη Aero L-39CM/L-39ZAM.

Ο επικεφαλής της σλοβακικής Αεροπορίας δήλωσε πως η Σλοβακική ΠΑ έχει αρχίσει να κατασταλάζει αναφορικά με τις προδιαγραφές που θα πρέπει να πληρεί το νέο εκπαιδευτικό αεροσκάφος της.

ΑΠΟΨΗ: Γιατί δεν αγοράζει η Ελλάδα έναν μεγαλύτερο αριθμό αεροσκαφών πυρόσβεσης;

Γιατί δεν αγοράζει η Ελλάδα έναν μεγαλύτερο αριθμό αεροσκαφών πυρόσβεσης; Πόσα χρειαζόμαστε στη μάχη με τις δασικές πυρκαγιές; Στα ερωτήματα αυτά απαντά, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» o αεροναυπηγός και επί 30 έτη διευθυντής του ειδικού περιοδικού «Πτήση και Διάστημα» Φαίδων Καραϊωσηφίδης, επισημαίνοντας πως η Ελλάδα βρίσκεται στη διεθνή πρωτοπορία, αφού «έχει μια εμπειρία αεροπυρόσβεσης που πηγαίνει πίσω στη δεκαετία του ’60».

Ο έμπειρος αεροναυπηγός περιγράφει τα δεδομένα στον συγκεκριμένο χώρο σε παγκόσμιο επίπεδο, επιχειρώντας να απαντήσει σε ενδεχόμενη απορία του γενικού κοινού για τη διάθεση τέτοιων ειδικών μέσων και για το σκοπό αυτό εκκινεί την ανάλυση από τις παγκόσμιες αναζητήσεις σε ζητήματα σχεδιασμού και δράσης αντιπυρικών μέσων. «Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα πυροσβεστικά αεροσκάφη είναι ένα εργαλείο. Δεν ισχύει το απλό θεώρημα ότι ένας εργάτης κάνει τη δουλειά σε δέκα ημέρες και εκατό εργάτες κάνουν τη δουλειά σε μια ημέρα, ενώ τα αεροσκάφη όπως και τα ελικόπτερα είναι βοηθητικά», τονίζει ο κ. Καραϊωσηφίδης.

Σημειώνει, δε, πως και να επιθυμούσαμε να αποκτήσουμε περισσότερα από αυτά τα ειδικά αεροσκάφη, αυτό δεν γίνεται εξαιτίας μιας ιδιάζουσας κατάστασης που έχει σχέση με την παύση της παραγωγής του τύπου, που έχει επιλεγεί εδώ και τρεις δεκαετίες ως ο κύριος τύπος για την αεροπυρόσβεση στην Ελλάδα από την Πολεμική Αεροπορία. 

«Από το 2015 τα γνωστά μας «Canadair» δεν παράγονται. Πρόκειται για ένα πυροσβεστικό μέσο που πωλούνταν σε δύο γενιές (σ.σ. CL-215 και CL-415), ξεκίνησε να κατασκευάζεται στη δεκαετία του ’60 με γαλλική μάλιστα πρωτοβουλία και χρηματοδότηση, αν και είναι καναδικής προέλευσης, καθώς ο στρατηγός Ντε Γκωλ ήθελε να κάνει ένα άνοιγμα στις γαλλικές επαρχίες του Καναδά για πολιτικούς λόγους. Μάλιστα, ήταν η Ελλάδα η πρώτη χώρα που απέκτησε τον ειδικό τύπο μετά την ίδια τη Γαλλία», εξηγεί ο κ. Καραϊωσηφίδης, τονίζοντας πως – και στην περίπτωση των υπολοίπων χωρών που λειτουργούν μεγάλους στόλους αεροπυρόσβεσης – η εικόνα δεν διαφέρει από αυτή της Ελλάδας.

«Αν κοιτάξουμε τους στόλους γύρω μας θα δούμε πως χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, χώρες που έχουν αντίστοιχα προβλήματα κάθε καλοκαίρι διαθέτουν περίπου αντίστοιχους στόλους με τους δικούς μας, ίσως μόνο κατά τι νεότερους, δεν διαθέτουν δηλαδή 50, 100 ή 200 αεροπλάνα», εξηγεί ο κ. Καραϊωσηφίδης και σημειώνει πως η πιο πρόσφατη εθνική απόφαση αφορούσε την τελευταία αγορά δέκα αεροσκαφών Canadair CL-415 που έγινε στις αρχές του 2000.

«Τα αεροσκάφη αυτά -αθάνατα σε μεγάλο βαθμό, εξαιρετικά σκληροτράχηλα, καθώς δεν είναι συμπιεζόμενα όπως τα γνωστά μας επιβατικά και έχουν κατασκευαστεί με στόχο την αντοχή, προστέθηκαν στον στόλο των παλαιότερων CL-215, τα οποία φέτος πετούν μετά από την ανακατασκευή των κινητήρων τους το μόνο τους «ευαίσθητο» τμήμα τεχνικά», λέει ο κ. Καραϊωσηφίδης, επισημαίνοντας πως το κύριο ζήτημα που προκύπτει σε έναν ενδεχόμενο επανασχεδιασμό μετά ενισχύσεως του στόλου των εναέριων μέσων είναι η παύση παραγωγής των αεροσκαφών. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, κατά τον κ. Καραϊωσηφίδη μια δύναμη πυροσβεστικών ενάεριων μέσων σε μια χώρα όπως η Ελλάδα «δεν μπορεί να είναι μεγάλη καθώς αυτά τα αεροσκάφη «γράφουν» πάρα πολύ λίγες ώρες, σε μια συγκεκριμένη περίοδο, ενώ η κάθε χώρα αγοράζει μικρό αριθμό και έτσι συνέβη και η προσπάθεια διατήρησης της παραγωγής κατέληξε πρόσφατα άγονη».

Πώς μπορεί να ενισχυθεί με τον βέλτιστο τρόπο η αεροπυρόσβεση στην Ελλάδα

Η σύγχρονη πραγματικότητα για τον τύπο που διαθέτουν οι ελληνικές ΕΔ είναι πως πλέον τα δικαιώματα ανήκουν σε μια νέα εταιρία, «η οποία και καταβάλει προσπάθειες να μαζέψει παραγγελίες για να βάλει ξανά σε παραγωγή το αεροσκάφος σε μια νέα, περαιτέρω εκσυγχρονισμένη μορφή*, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει αν και υπάρχει πρόθεση αγοράς από την Ινδονησία*2 και ακούγεται πως γίνεται μια προώθηση του νέου τύπου στον Καναδά», αναφέρει ο κ. Καραϊωσηφίδης, που σημειώνει πως ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να αρχίσουν να κυλούν ξανά από μια γραμμή παραγωγής αεροσκάφη θα ήταν «να δεσμευτεί μια χώρα, όπως η δική μας ή μια έτερη, ότι θα είναι πελάτες και έτσι η νέα εταιρία που διαθέτει τα δικαιώματα παραγωγής να αποκτήσει τον «μαγικό» αριθμό που ισχυρίζεται πως θέλει για να εκκινήσει την παραγωγή, να μαζέψει περίπου 25 παραγγελίες».

Στο ερώτημα της ύπαρξης ή μη εναλλακτικών λύσεων σε ό,τι αφορά αεροσκάφη πυρόσβεσης από άλλες πηγές και χώρες, ο διευθυντής του ειδικού περιοδικού τονίζει πως πρακτικά «δεν υπάρχουν και πολλές τέτοιες εναλλακτικές λύσεις», με βάση την κατάσταση στην παγκόσμια συγκεκριμένη βιομηχανία.

«Υπήρξε η σκέψη και η συζήτηση για ένα αμφίβιο αεροσκάφος ρωσικής προέλευσης, το Beriev, που όμως και οι ίδιοι οι Ρώσοι αγοράζουν με το σταγονόμετρο τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια και όλοι αναρωτιούνται ποιο είναι το πρόβλημα του αεροπλάνου που πραγματικά έχει όπως φαίνεται προβλήματα», εξηγεί ο Έλληνας αεροναυπηγός.

Απαντώντας, παράλληλα, σε σχετικό ερώτημα περιγράφει πώς πρακτικές όπως αυτές των ΗΠΑ αλλά και της Ρωσίας, όπου γίνεται χρήση πολύ διαφορετικών εναερίων μέσων «και έχουν μετατραπεί μεγάλα μεταγωγικά αεροσκάφη για να φορτώνονται σε αεροπορική βάση με νερό ή επιβραδυντικό υλικό», εκτιμάται πως δεν είναι οι ενδεδειγμένες λύσεις για χώρες όπως η Ελλάδα με τη γεωμορφολογία και τις θερμοκρασιακές συνθήκες που χαρακτηρίζουν τη χώρα.

«Τέτοια αεροσκάφη δεν μπορούν να πετάξουν μέσα σε γεωγραφικό, δασικό, ανάγλυφο, η δε χώρα μας έχει το πρόβλημα, το ότι έχει ένα συγκεκριμένο δασικό ανάγλυφο και εδώ μπορεί να εισέλθει μόνο αεροσκάφος με συγκεκριμένα πτητικά χαρακτηριστικά, η Ελλάδα δεν διαθέτει στέπες ή μεγάλους όγκου ορεινούς όπως στις δυτικές ΗΠΑ», τονίζει ο κ. Καραϊωσηφίδης που ταυτόχρονα εξηγεί πως η Ελλάδα «έχει μέσα στις τραγωδίες των πυρκαγιών και μια μεγάλη «ευλογία», που είναι όπλο για ένα αμφίβιο αεροσκάφος που μαζεύει αλμυρό ή γλυκό νερό και επιχειρεί ξανά και ξανά: το ότι οι υδάτινες περιοχές είναι κοντά στη στεριά και άρα την πυρκαγιά». Αυτό, όπως εξηγεί, «μεγιστοποιεί αυτό που ονομάζουμε ως πυροσβεστικό έργο για ένα αμφίβιο αεροπλάνο».

Η Ευρώπη και ο μηχανισμός RescEU

Σημαντική πάντως για τις μελλοντικές εξελίξεις στον τομέα της αεροπυρόσβεσης αναμένεται να είναι και η συνδρομή σήμερα αλλά και στο μέλλον του νέου μηχανισμού πολιτικής προστασίας της ΕΕ, του RescEU, ενός μηχανισμού που ενεργοποιείται όταν υπάρχει αίτημα μιας χώρας που συμμετέχει σε αυτόν.

Κατά τον κ. Καραϊωσηφίδη η ευρωπαϊκή πτυχή στον τομέα της αεροπυρόσβεσης είναι η εξαιρετικά σημαντική νέα εξέλιξη, που μπορεί να προκύψει στο άμεσο μέλλον συνδυαστικά με ευρωπαϊκή προμήθεια αεροσκαφών για τα κράτη που συμμετέχουν και συνεισφέρουν στον κοινό σχεδιασμό. «Στις -όπως θα λέγαμε ίσως- «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» αυτή είναι μια βάση και θα μπορούσαμε να έχουμε πράγματι έναν κοινό ευρωπαϊκό στόλο. Έναν στόλο που δεν θα εδρεύει κάπου κεντρικά ή σε μια χώρα αλλά θα είναι διασπαρμένος όπως σήμερα», εξηγεί ο Έλληνας αεροναυπηγός που βλέπει μόνο οφέλη για την Ελλάδα από μια τέτοια εξέλιξη.

«Το σημαντικό εδώ είναι πως η αρχική αγορά των μέσων θα γίνει με κοινή συνεισφορά, η συντήρηση, εκπαίδευση, διατήρηση του στόλου θα γίνει επίσης με μια κοινή συνεισφορά και τον στόλο θα διαχειρίζεται ένα όργανο που θα μεταφέρει αεροπλάνα όπου χρειαστεί, ενώ σε έναν τέτοιο ευρωπαϊκό στόλο θα πρέπει να υπάρχει και μια κοινή εμπιστοσύνη», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Έλληνας αεροναυπηγός.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Ωραία πλάνα από τη συμμετοχή της ΠΑ στο SIAF 2019 στη Σλοβακία (ΕΙΚΟΝΕΣ - ΒΙΝΤΕΟ)

Η Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «ΖΕΥΣ» της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), συμμετείχε στην Σλοβακική SIAF 2019, η οποία διεξήχθει το πενθήμερο 1-6 Αυγούστου.

Περιττό να αναφέρουμε τα πολύ κολακευτικά σχόλια τόσο των διοργανωτών, όσο και του κόσμου που παρακολούθησε. Παρακάτω ακολουθει το οπτικοακουστικό υλικό από την εν λόγω επίδειξη.

ΑΠΟΨΗ: Τα υδροπλάνα ως μέτρο ενίσχυσης της άμυνας της Ελλάδας.

 

Σύμβαση ανακατασκευής των κινητήρων F-100 των F-16 της ΠΑ.