Η σύμβαση υπογράφηκε με εκατέρωθεν "τυμπανοκρουσίες" νωρίτερα αυτό το μήνα. Η συμφωνία προβλέπει ότι η Ρωσική εταιρεία κατασκευής του Τ-90S UralVagonZavod θα λάβει 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια για τη μεταφορά τεχνολογίας, ενώ η Ινδική κρατική βιομηχανία Ordnance Factory θα λάβει 1,92 δισεκατομμύρια δολάρια για τοπική παραγωγή 464 δεξαμενών T-90S.
Το κόστος μεταφοράς τεχνογνωσίας θα αποπληρωθεί σε ρούβλια, κατόπιν σχετικής απαίτησης της Ρωσικής πλευράς. Η διάρκεια της σύμβασης ορίστηκε στα 4 έτη, με ετήσια παραγωγή περίπου120 μονάδων.
Αξιωματούχος του Ινδικού Υπουργείου Ανάπτυξης περιέγραψε την τιμή της μεταφοράς τεχνολογίας ως υπερβολικά υψηλή, αλλά παρά το υψηλό κόστος, η εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή στην παραγωγή των αρμάτων θα αυξηθεί στο 80% από το σημερινό επίπεδο του 40%.
Στη συνέχεια συμπλήρωσε, πως η 100% εγχώρια παραγωγή του T-90S είναι αδύνατη, καθώς μεγάλος αριθμός εξαρτημάτων πρέπει να συνεχίσει να εισάγεται. Τα μέρη που μετά την παραπάνω συμφωνία θα παράγονται τοπικά είναι μεταξύ άλλων τα πανοραμικά νυχτερινά περισκόπια, τα συστήματα θερμικής απεικόνισης, καθώς και η re-active θωράκιση.. Ωστόσο, οι μηχανή και το σύστημα μετάδοσης που αποτελούν το 45% του κόστους ενός άρματος T-90S, θα συνεχίσουν να προέρχονται από τη Ρωσία..
Ένας ανώτερος υπάλληλος του Ινδικού Στρατού δήλωσε ότι η μεγαλύτερη τοπική θέση της δεξαμενής δεν βοηθά σημαντικά, διότι δεν περιλαμβάνεται η υποστήριξη κύκλου ζωής. Εξαιτίας αυτού, υποστήριξε ο αξιωματούχος, η υπηρεσία καταλήγει να πληρώνει τρεις φορές περισσότερο από το αρχικό κόστος της δεξαμενής.
Θυμίζουμε ότι ο Ινδικός Στρατός σήμερα επιχειρεί με περίπου 1.100 άρματα μάχης T-90S, κάνοντας τον τον μεγαλύτερο χρήστη του, με αρκετά μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο (Αλγερία και Ρωσία με 570 και 550 άρματα αντίστοιχα).