Πριν λίγα λεπτά, δημοσιεύθηκε βίντεο από χρήστη στο Twitter, όπου μας δείχνει ένα βίντεο του Τουρκικού Στρατού κατά τη διαρκεία των επιχειρήσεων στη Συρία, να πραγματοποιεί βολές. Βολές όμως όχι στα πλαίσια κάποιας άσκησης, αλλά σε αληθινούς στόχους στη Συρία.
Νιώσαμε λοιπόν την ανάγκη να πούμε τις απόψεις μας σχετικά την τεχνική με την οποία ο Τουρκικός Στρατός χρησιμοποιεί τις συγκεκριμένες σκευές.
Παρακάτω ακολουθεί το βίντεο στο οποίο αναφερόμαστε, και στη συνέχεια οι παρατηρήσεις μας σχετικά με ο,τι είδαμε.
התומ"ת הטורקי T-155 Firtina, המבוסס על ה-K9 הדרום קוריאני, מפגיז עמדות כורדיות pic.twitter.com/RPX7fhGdmh— Felix Gartsman (@FelixGartsman) October 19, 2019
1. Δεν χρησιμοποιούν το σύστημα αυτόματης γέμισης.
Στο βίντεο φαίνεται ξεκάθαρα, πως τοποθετούν τα βλήματα και τα γεμίσματα με τα χέρια, κάτι που εκτιμούμε δεν θα έκαναν, αν λειτουργούσε το σύστημα αυτόματης γέμισης. Και για λόγους κόπωσης, και για λόγους δημοσιογραφικής κάλυψης.
2. Δεν χρησιμοποιούν τις ενσωματωμένες ασύρματες επικοινωνίες του πυροβόλου.
Παρά την ύπαρξη δύο κεραιών εξωτερικά του πύργου του πυροβόλου, ο Αρχηγός Στοιχείου βρίσκεται έξω από το όχημα, κι επικοινωνεί με το ΚΔΠ με στρατιωτικό φορητό ασύρματο χαμηλότερης ισχύος. Είναι πολύ πιθανό βέβαια ο φορητός ασύρματος να είναι διασυνδεδεμένος με τον ασύρματο του πυροβόλου, που είναι και μεγαλύτερης ισχύος.
3. Δεν πραγματοποιούν βολές με τη μέθοδο "βάλλω και μετακινούμαι".
Αντιθέτως, έχουν μεταπέσει σε κανονική ανάπτυξη Πυροβολαρχίας, δηλαδή παραμένουν στο ίδιο σημείο και μετά από την εκτέλεση ενός παραγγέλματος βολής. Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή δεν υπάρχει αντίπαλη απειλή από εχθρικό Πυροβολικό, αλλά είναι γνωστό πως οι Κούρδοι διαθέτουν όλμους, με τους οποίους θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές με την εκτέλεση βολών αντιπυροβολικού.
4. Δεν χρησιμοποιούν όπως θα έπρεπε το ΣΤΤΕΠ BAIKS 2000.
Παρά την ύπαρξη τερματικού υπολογιστή εντός του σκάφους, φαίνεται πως ο χειριστής του δεν του δίνει καμία σημασία. Κι αυτό το συμπεραίνουμε, διότι κανονικά θα έπρεπε να ανταλάσσει ψηφιακά μηνύματα τόσο πριν όσο και μετά τη βολή του πυροβόλου. Έτσι, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, πως το τερματικό ήταν ανοικτό μόνο και μόνο λόγω της δημοσιογραφικής κάλυψης.
5. Υπάρχουν παντού ανοικτές θυρίδες.
Το ότι οι θυρίδες είναι ανοικτές οφείλεται στις καιρικές συνθήκες, αλλά κάτι τέτοιο σε πραγματικές συνθήκες είναι λάθος. Έστω κι αν οι πραγματικές συνθήκες είναι χαμηλής έντασης.
6. Χρησιμοποιούν συμβατικά βλήματα Μ107 της Τουρκικής ΜΚΕ, μέγιστου βεληνεκούς 30 χλμ από κάννη 52 cal.
Είναι κάτι απολύτως λογικό, μιας και το απόθεμά τους σε αυτά τα βλήματα είναι και το μεγαλύτερο.
7. Όλο το πλήρωμα φέρει κάσκες ενδοεπικοινωνίας και στολή αρματιστή.
Στον τομέα της ατομικής εμφάνισης, παίρνουν πολύ καλό βαθμό, μιας και όλοι τους έχουν την ενδεδειγμένη στολή.
8. Το πυροβόλο βρίσκεται εντός χωμάτινης τομής, που παρέχει κάλυψη σκάφους.
Αυτή την τακτική την ακολουθούν σε όλες τις επιχειρήσεις που διεξάγουν στη Συρία, μιας και είναι η προσφορότερη για την αντιμετώπιση του μεγαλύτερου κινδύνου που έχουν να αντιμετωπίσουν, δηλαδή τα Κουρδικά Α-Τ όπλα.
9. Δεν υπάρχουν πουθενά δίχτυα παραλλαγής.
Το ότι δεν υπάρχει αναπτυγμένο δίχτυ παραλλαγής, θα δικαιολογούνταν λόγω της μη ύπαρξης αεροπορικής απειλής όπως προαναφέραμε. Το ότι δεν είδαμε πουθενά όμως την ύπαρξη της συλλογής (έστω και τυλιγμένης πάνω ή και πλάγια του πύργου) είναι δείγμα των λανθασμένων εμπειριών που αποκομίζουν, παρά το ότι πολεμούν.
Συμπέρασμα.
Η τελική μας άποψη σχετικά με την οργάνωση και το αξιόμαχο του Τουρκικού Πυροβολικού θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ανάμεικτη. Από τη μία βλέπουμε πως υπάρχει μια οργάνωση σε ορισμένα θέματα, όπως αυτό της ύπαρξης κατάλληλων τομών, την ατομική εμφάνιση, και την επάρκεια του εξοπλισμού, αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ορισμένες βασικές ελλείψεις, όπως η απουσία διχτυών παραλλαγής, η μη εκμετάλλευση του ασύρματου δικτύου επικοινωνιών, η ύπαρξη ανοικτών θυρίδων, καθώς και η μη λειτουργικότητα του αυτόματου συστήματος γέμισης.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, πως το παραπάνω βίντεο δεν ήταν από κάποια άσκηση, αλλά από πραγματικές επιχειρήσεις, όπου εκεί δεν συγχωρούνται ακόμα και τα πιο μικρά λάθη.
Συνεπώς, μπορούμε να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα, πως μπορεί το T-155 Firtina να έχει μέγιστο ρυθμό βολής 6 βλήματα το λεπτό, αλλά η χρήση του από τον Τουρκικό Στρατό το μετατρέπει σε ένα "κακό" αντίγραφο του Μ-109, με μέγιστο ρυθμό βολής τα 4 βλήματα το λεπτό.
Επίσης, το Τουρκικό Πυροβολικό μπορεί να πολεμά και να αποκτά εμπειρίες, αλλά στην περίπτωση μιας Ελληνοτουρκικής αναμέτρησης, η τακτική που θα ακολουθήσει δεν θα έχει απολύτως καμία σχέση με την παρούσα. Συνεπώς, η αποκτηθείσα εμπειρία, μάλλον παρέχει λάθος εικόνες κι αντιλήψεις στο προσωπικό, παρά το βοηθά.
Κλείνοντας, εκτιμούμε πως ο Ελληνικός Στρατός θα πρέπει να μελετάει ενδελεχώς τέτοια βίντεο, και να εξάγει τα συμπερασματά του, τόσο για την καλύτερη γνώση του εχθρού, όσο και για να αποφεύγει τα ίδια λάθη.