Κινητή Άμυνα στον Έβρο και λοιπές αμυντικές επιχειρήσεις: Μήπως είναι καιρός για δραστικές αλλαγές;

Ουλαμός Ελληνικών Pzh-2000 προσβάλλει στόχους σε ΤΑΜΣ,  με τη μέθοδο "Βάλλω και μετακινούμαι".

Είναι σαφές, πως οι Ένοπλες Δυνάμεις γενικά,  είναι ένας ολοζώντανος οργανισμός, που οφείλει να αλλάζει μορφή διαρκώς, τόσο για την καλύτερη αντιμετώπιση της απειλής, όσο και για να εκμεταλλεύεται πιο αποτελεσματικά το άψυχο υλικό κι έμψυχο δυναμικό του. Συνεπώς κι ο Ελληνικός Στρατός, οφείλει να κάνει τις "απαραίτητες τομές", προκειμένου να επιτύχει τα παραπάνω. 

Αφορμή λοιπόν για τη δημιουργία αυτού του άρθρου στάθηκαν τα εξής γεγονότα:

Από Ελληνικής πλευράς:

• Η αγορά 70 Ελαφρών Επιθετικών - Αναγνωριστικών Ελικοπτέρων ΟΗ-58 Kiowa Warrior.
• Η αναζήτηση και επιθυμία του ΓΕΣ για μεταχειρισμένα ΤΟΜΑ τύπου Μ2 Bradley.
• Οι επιβεβαιωμένες προθέσεις του ΓΕΣ για την προμήθεια νέων ρουκετών αυξημένου βεληνεκούς για τα RM-70, καθώς και επιπρόσθετων MLRS.
• Η αναζήτηση από το ΓΕΣ, τρόπων για τον εκσυγχρονισμό των 19 E/EΠ ΑΗ-64Α+ Αpache.
• Η νέα Δομή Δυνάμεων που υπογράφτηκε από τον προηγούμενο ΥΕΘΑ κ.Αποστολάκη, καθώς και η επιθυμία της τωρινής ηγεσίας για κατάργηση των Διοικήσεων Μείζονων Σχηματισμών (όπως οι 12η και η 16η Μ/Κ Μεραρχίες), κατάργηση αρκετών υποστελεχωμένων Μονάδων, και η "τετραγωνοποίηση" των εναπομείναντων.
• Η προμήθεια 2 UAV Heron, καθώς και η προσπάθεια απόκτησης επιπλέον MQ-9 από τις ΗΠΑ.

Από Τουρκικής πλευράς:

• Η μετατροπή πολλών Ταξιαρχιών "απλού" Πεζικού σε ελαφρές Ταξιαρχίες Καταδρομών, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της ισχύος τους και της επιθετικής φύσης τους.
• Η εκφρασμένη επιθυμία των Τούρκων, για την μετατροπή του Τουρκικού Στρατού σε πλήρως επαγγελματικό στρατό, την επόμενη 15ετια.
• Η Τουρκική αμυντική βιομηχανία, η οποία με την παραγωγή αρκετών οπλικών συστημάτων αυξάνει τις διαθεσιμότητες της και δημιουργεί συγχύσεις όσον αφορά τον συνολικό αριθμό οπλικών συστημάτων που διαθέτει ο Τουρκικός Στρατός.
• Η προμήθεια νέων Α/Α συστημάτων μακρού, βραχέως και εξαιρετικά βραχέως βεληνεκούς (S-400, Hisar-A & Korkut αντίστοιχα).
• Η συγχώνευση της 1ης και 4ης Στρατιάς, με συνεπακόλουθο την μείωση των Σχηματισμών.
• Η ένταξη δεκάδων UAVs & UCAVs.
• Η προγραμματισμένη προμήθεια 250 αρμάτων μάχης Altay.

Όλες οι παραπάνω αλλαγές, είτε μεσοπρόθεσμες είτε βραχυπρόθεσμες, σηματοδοτούν μια εντελώς νέα εποχή στην διεξαγωγή επιχειρήσεων, τόσο στον Έβρο, όσο και στο Αιγαίο. 

Σε αυτό το άρθρο θα σταθούμε στην ανάγκη του ΕΣ να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζει να επιχειρήσει στον Έβρο έναντι του Τουρκικού Στρατού, και αφού δωθούν ορισμένοι ορισμοί, αναλυθεί η παρελθούσα και παρούσα κατάσταση, θα προτείνουμε μια σειρά μέτρων σχετικά με την αλλαγή κατεύθυνσης που νομίζουμε πως πρέπει να υιοθετηθεί.

Α/Α σύστημα βραχέως βεληνεκούς HISAR-A. Προ ημερών, είχε γίνει σύγκρισή του με το Τor-M1 που διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός.

Αμυντικές επιχειρήσεις

Άμυνα - Ορισµός

Άμυνα είναι ενέργεια που συνδυάζει πυρά, κινήσεις, αντεπιθέσεις με κάθε διατιθέµενο µέσο και σκοπό έχει να διατηρήσει  έδαφος µε απόκρουση της εχθρικής επιθέσεως και καταστροφή ή φθορά των επιτιθεµένων δυνάμεων.

Συνεπώς η άμυνα στη στρατιωτική τέχνη δεν είναι η "άμυνα" με την σημασιολογική της έννοια. Κι αυτό διότι για μια στρατιωτική δύναμη, η διεξαγωγή άμυνας είναι προσωρινή, και διεξάγεται με σκοπό να την φέρει σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τον εχθρό, προκειμένου να αναλάβει την επιθετική πρωτοβουλία κινήσεων μέσω των αντεπιθέσεων.

Με πιο απλά λόγια, η άμυνα εφαρμόζεται σχεδόν αναγκαστικά (αριθμητική υστέρηση, ποιοτική ή εδαφική αδυναμία, έλλειψη ετοιμότητας για επίθεση), και μόνο για μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να μπορούν και πάλι να αναλάβουν επιθετική πρωτοβουλία.

Μορφές Άμυνας

Οι βασικές μορφές με τις οποίες μια στρατιωτική δύναμη μπορεί να διεξάγει άμυνα είναι οι εξής:

• Άμυνα Περιοχής
• Κινητή Άμυνα 

Κατά την άµυνα περιοχής, δίδεται ιδιαίτερη έµφαση στη διατήρηση των εµπρός αµυντικών τοποθεσιών µε αποτελεσµατική απόκρουση της εχθρικής επιθέσεως και µε αντεπίθεση προς αποκατάσταση της τοποθεσίας. 

Κλασικό παράδειγμα άμυνας περιοχής (γραμμικής).

Κατά την κινητή άµυνα επιδιώκεται ο "εφελκυσµός" του εχθρού σε κατάλληλους χώρους καταστροφής και η καταστροφή αυτού µε αποφασιστικές και µεγάλης κλίµακας αντεπιθέσεις. Δηλαδή, η πρώτη περίπτωση άμυνας (περιοχής) είναι για την διατήρηση εδάφους, ενώ η δεύτερη (κινητή), για την καταστροφή του εχθρού.

Παράδειγμα κινητής άμυνας.

Προϋποθέσεις και παράγοντες επιλογής

Η κάθε μορφή άμυνας, έχει ορισμένες δυνατότητες και περιορισμούς, διαφορετικά, η μία θα υπερίσχυε καθολικά της άλλης. Συνεπώς, η κάθε μορφή άμυνας επιλέγεται από τον εκάστοτε Διοικητή, βάσει συγκεκριμένων προϋποθέσεων και παραγόντων. 

Για την άμυνα περιοχής, αυτοί είναι:

• Η αποστολή επιβάλλει τη διατήρηση σειράς εδαφών τακτικής σημασίας στην περιοχή του ΠΟΤ, καθ’ όλο το εύρος της ζώνης ενεργείας και καθορίζει μέτωπο σχετικώς στενό.
• Το έδαφος παρουσιάζεται  ισχυρό από τη φύση του και περιορίζει την ικανότητα ελιγμού του αμυνομένου, δηλαδή δεν επιτρέπει πέραν των άλλων και την ταχυκινησία των εφεδρειών.
• Η τοποθεσία άμυνας στερείται ικανοποιητικού τακτικού βάθους.
• Ο επιτιθέμενος υπερτερεί σε ταχυκινησία και αρματική ισχύ έναντι του αμυνομένου.
• Η αεροπορική υπεροχή του επιτιθεμένου περιορίζει τη χρησιμοποίηση των εφεδρειών του αμυνομένου στις αντεπιθέσεις.
• Ο διατιθέμενος χρόνος είναι επαρκής για την όλη οργάνωση της αμυντικής τοποθεσίας.

Ενώ για την κινητή άμυνα, είναι οι κάτωθι:

• Η αποστολή επιβάλλει την καταστροφή του εχθρού και επιτρέπει την οργάνωση και διεξαγωγή της άμυνας σε ικανό βάθος. 
• Όταν το ανατιθέμενο από την αποστολή μέτωπο είναι μεγάλο, ώστε να υπερβαίνει τις δυνατότητες του αμυνομένου να διεξάγει αποτελεσματική άμυνα στην περιοχή του ΠΟΤ.
• Το έδαφος στην περιοχή του ΠΟΤ παρουσιάζει αξιόλογη βατότητα σε ισχυρές Τεθωρακισμένες δυνάμεις και Μηχανοκίνητο Πεζικό.
• Η ταχυκινησία και η θωράκιση του αμυνομένου είναι συγκριτικά ευνοϊκή ή υπέρτερη του επιτιθεμένου. Απαιτείται ίση τουλάχιστον ταχυκινησία των ελισσομένων επιβραδυντικά δυνάμεων και της εφεδρείας του αμυνομένου, έναντι αυτής των επιτιθεμένων εχθρικών δυνάμεων στην περιοχή της σχεδιασθείσης εχθρικής εισχωρήσεως.
• Ο εχθρός έχει δυνατότητα χρησιμοποιήσεως όγκου πυρών όλων των ειδών, η οποία επιβάλλει εκτεταμένη διασπορά και ταχυκινησία εκ μέρους του αμυνομένου για τη μείωση της τρωτότητάς του.
• Η αεροπορική δυνατότητα του αμυνομένου δύναται έστω και για περιορισμένο χρόνο να καλύπτει την ελευθερία των κινήσεων του και τον επιθετικό ελιγμό των εφεδρειών του.
• Ο διατιθέμενος χρόνος δεν επαρκεί για την ανάπτυξη των δυνάμεων και τη λεπτομερή αμυντική οργάνωση.

Περιορισμοί και μειονεκτήματα

Ένα από τα μεγάλα μειονεκτήματα της Άμυνας Περιοχής είναι ότι είναι σχετικά στατική και παθητική έναντι της Κινητής. Δηλαδή με αυτήν, διεξάγεται "πόλεμος φθοράς' μεταξύ των εμπλεκομένων, με αποτέλεσμα ο αμυνόμενος να μην μπορεί να αναλάβει επιθετική πρωτοβουλία σε καμία περίπτωση, αν έχει σοβαρό αριθμητικό μειονέκτημα έναντι του επιτηθέμενου.

Από την άλλη, η Κινητή Άμυνα απαιτεί τεράστιο όγκο παρεχόμενων πληροφοριών, άριστα εκπαιδευμένα τμήματα, αδιάκοπες επικοινωνίες, και ισχύρης θωράκισης και ταχυκινησίας δυνάμεις. Ένα άλλος επίσης σημαντικός περιορισμός της Κινητής Άμυνας, είναι ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί από όλους τους Σχηματισμούς κι από καμία δύναμη επιπέδου Μονάδας/Υπομονάδας. Η μικρότερη δύναμη που δύναται να εκτελέσει Κινητή Άμυνα, είναι η ΤΘ και Μ/Κ Μεραρχία (όχι η  Μεραρχία "απλού" ΠΖ).

Αντεπιθέσεις

Η αντεπίθεση αποτελεί βασικό και ουσιώδες στοιχείο του αµυντικού αγώνα. Τα σχέδια των αντεπιθέσεων καταρτίζονται παράλληλα µε τα λοιπά σχέδια της άµυνας. Αν και οι συνθήκες διεξαγωγής αντεπιθέσεων ποικίλλουν, αναλόγως της µορφής της άµυνας, η τεχνική της σχεδιάσεως τόσο κατά την άµυνα περιοχής, όσο και κατά την κινητή άµυνα είναι βασικά η ίδια.

Οι αντεπιθέσεις χωρίζονται σε 2 κατηγορίες, την αντεπίθεση εντός τοποθεσίας, και την αντεπίθεση εκτός τοποθεσίας.

Η αντεπίθεση εντός τοποθεσίας έχει σαν σκοπό την ανακατάληψη φιλίου εδάφους κι εκτοξεύται είτε άμεσα κι από μικρού μεγέθους δυνάμεις προτού διερυνθεί το εχθρικό ρήγμα στην αμυντική διάταξη (άμεση αντεπίθεση), είτε συντονισμένα από ισχυρές δυνάμεις, προκειμένου να καταστρέψουν τον εχθρό ολοκληρωτικά, ακόμα κι αν έχει εισχωρήσει αρκετά (κύρια αντεπίθεση).

Από την άλλη, η αντεπίθεση εκτός τοποθεσίας διεξάγεται κατά τη φάση όπου ο εχθρός συγκεντρώνεται στους Χώρους Συγκεντρώσεως του πριν ξεκινήσει τις επιθετικές ενέργειες, κι έχει σαν σκοπό την μερική (ή και ολική) καταστροφή του εχθρού, προκειμένου να αναβάλει ή και να ακυρώσει τα όποια επιθετικά του σχέδια. Για να διεξαχθεί όμως τέτοιου είδους επιχείρηση, απαιτείται τρομακτική ισχύ πυρός από τις Μονάδες που θα την διεξάγουν, και τεράστιος όγκος έγκυρων κι έγκαιρων πληροφοριών. 

Σημειώνεται πως η αντεπίθεση εκτός τοποθεσίας δεν αποσκοπεί σε εδαφικά κέρδη, αλλά στην καταστροφή του επιτηθέμενου προτού καν επιτεθεί.

Παρελθούσα και παρούσα κατάσταση του ΕΣ στο μέτωπο του Έβρου.

Από διάφορες δηλώσεις και συνεντεύξεις της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας, γίνεται κατανοητό πως ο ΕΣ μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα, ακολουθούσε την τακτική της Άμυνας Περιοχής, καθώς δεν διέθετε συγκριτικά ούτε επαρκώς καλύτερη ποιότητα ΤΘ δυνάμεων, ούτε και σαφή ποιοτική αεροπορική υπεροχή. Διέθετε όμως μεγαλύτερες δυνάμεις σε σύγκριση με σήμερα, που του επέτρεπαν να αμύνεται σχεδόν σε όλο το μέτωπο του Έβρου.

Μια σειρά όμως από εξοπλισμούς που του έδωσαν ποιοτική αρματική και αεροπορική υπεροχή, από οργανωτικές ανακατατάξεις, από την πλήρη μηχανοκίνησή του, αλλά κι από τη μείωση του προσωπικού του, οδήγησε την ηγεσία του ΕΣ στο συμπέρασμα πως η συνέχιση αυτής της τακτικής, θα τον οδηγούσε σε έναν πόλεμο φθοράς με τον Τουρκικό Στρατό, που στο τέλος δεν θα άντεχε και θα υπέκυπτε. 

Αποτέλεσμα αυτού, ήταν ο ΕΣ να ακολουθήσει την τακτική της Κινητής Άμυνας, όπου θα παραχωρούσε περιορισμένο έδαφος στον εχθρό, και στη συνέχεια αφού τον καθήλωνε, θα τον κατέστρεφε με τα νεοαποκτηθέντα Ε/ΕΠ AH-64A+ Apache, τα Leo 2HEL, τους Α-Τ πυραύλους Kornet, τους όλμους ΕΕ-41 81χιλ., καθώς και τα Pzh-2000. Σχεδίαζε επίσης να προμηθευτεί και νέο ΤΟΜΑ, που θα του έδινε κι εκεί σαφές πλεονέκτημα. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η επιλογή του ΒΜΡ-3 με την τρομακτική ισχύ πυρός που διέθετε. Επίσης, τα νέα υπερσύγχρονα F16B52+ και Mirage 2005 Mk2 θα του έδιναν την απαιτούμενη αεροπορική υπεροχή, προκειμένου να διεξάγει την Κινητή Άμυνα. 

Ο Ελληνικός Στρατός λοιπόν, είχε ως επικρατέστερη ιδέα ενεργείας, την εφαρμογή κινητής άμυνας, και στη συνέχεια την εκτόξευση κύριας αντεπίθεσης εντός τοποθεσίας σε συνδυασμό με μικρότερης κλίμακας άμεσες αντεπιθέσεις, για την ολοκληρωτική καταστροφή του εχθρού και την ανακατάληψη του φιλίου εδάφους.

Τα Ε/ΕΠ AH-64 Apache & Leo 2 HEL αποτελούν την αιχμή του δόρατος του ΕΣ στον Έβρο.

Σήμερα, σχεδόν 20 χρόνια μετά τη μεταστροφή αυτή του ΕΣ προς την εφαρμογή Κινητής Άμυνας, εξακολουθεί να εφαρμόζει αυτόν τον σχεδιασμό (σύμφωνα πάντα με τις ασκήσεις που διεξάγονται, καθώς κι από δηλώσεις ανώτατων Αξιωματούχων). 

Μόνο που σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην (κι όχι ευνοϊκά), με αποτέλεσμα ακόμα και μετά από μια εξοπλιστική Ελληνική φρενίτιδα, να πρέπει να αλλάξουμε δόγμα άμυνας.

Κι αυτό διότι, ο συνδυασμός Κινητή Άμυνα - Κύρια Αντεπίθεση δεν μπορεί να εφαρμοστεί για μια σειρά από λόγους:

• Η ποιοτική αεροπορική υπεροχή δεν ισχύει όπως στις αρχές του 2000, καθώς η Τουρκία διαθέτει 197 εκσυγχρονισμένα F-16B50+, εφάμιλλα μόλις 30 δικών μας F-16B52+.
• H Toυρκία έχει στο οπλοστάσιο της δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) UAVs, που θα της δίνουν έγκυρες και έγκαιρες πληροφορίες μάχης.
• Η ποιοτική αρματική υπεροχή θα εξισσοροπηθεί με την έλευση των ALTAY.
• Με την σχεδιαζόμενη νέα Δομή Δυνάμεων, οι Μ/Κ Μεραρχίες θα καταργηθούν, συνεπώς δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί η Κινητή Άμυνα. Θυμίζουμε πως Κινητή Άμυνα μπορεί να διεξάχθει από Σχηματισμό τουλάχιστον ίσο με Μ/Κ Μεραρχία. Επιπλέον, για να μπορέσει το Δ' Σώμα Στρατού να εκτελέσει Κινητή άμυνα, θα πρέπει να γίνουν αρκετές αλλαγές στην οργάνωσή του.

Η ποιοτική αρματική υπεροχή θα εξισσοροπηθεί με την έλευση των ALTAY.

Ακόμα χειρότερα, ισχύουν στην περίπτωση της μετάπτωσης στην Άμυνα Περιοχής, καθώς λόγω της σμίκρυνσης του ΕΣ, δεν μπορεί να καλυφθεί επαρκώς όλο το μέτωπο του Έβρου.

Μια πιθανή, ίσως και μοναδική, λύση...

Αντιλαμβάνονται όλοι λοιπόν, ότι με τον έναν ή άλλον τρόπο ούτε η παρούσα, αλλά ούτε και η παρελθούσα ιδέα ενεργείας μπορούν να αντιμετωπίσουν την μελλοντική απειλή. Συνεπώς ο Ε.Σ. πρέπει να κινηθεί προς μια νέα κατεύθυνση, κι όπως δείχνουν οι εξοπλιστικές του επιλογές και στόχοι, προς τα εκεί στοχεύει. 

Η μοναδική ίσως αποτελεσματική επιλογή για την επιτυχή (και σύντομη) αντιμετώπιση του επιτηθέμενου Τουρκικού Στρατού, είναι η Ενεργή Άμυνα.

Η Ενεργή Άμυνα δεν αναφέρθηκε πιο πάνω, διότι δεν αποτελεί ιδιαίτερη μορφή άμυνας, αλλά μέθοδο διεξαγωγής, όπου πρυτανεύει η επιθετική ενέργεια. Υπάρχει (πρέπει να υπάρχει), σε όλες τις μορφές της άμυνας με διαφορετική  κλιμάκωση εφαρμογής, ανάλογα με την επικρατούσα κατάσταση που διαμορφώνεται από τους παράγοντες, αποστολή, έδαφος, εχθρός και διατιθέμενες δυνάμεις. Στην ενεργή άμυνα κυριαρχεί ο ελιγμός έναντι των πυρών και επιζητείται η καταστροφή (στο μέτρο που ο αμυντικός ελιγμός το επιτρέπει) και η αφαίρεση της πρωτοβουλίας του εχθρού, με αποφασιστική δράση. Η κινητή άμυνα καθώς και οι αντεπιθέσεις, εντός και εκτός τοποθεσίας, καθώς και επιθετικές ενέργειες μονάδων Ειδικών Δυνάμεων, εκφράζουν κυρίως την ενεργή άμυνα και υλοποιούν την αρχή της επιθετικής στάσεως κατά την διεξαγωγή του αμυντικού αγώνα.

Με λίγα λόγια, αυτό που προτείνουμε είναι αρχική εκτόξευση ισχυρής αντεπίθεσης εκτός τοποθεσίας, την χρονική στιγμή που ο εχθρός θα βρίσκεται σε προκαθορισμένους χώρους συγκεντρώσεως εντός του εδάφους του, και στη συνέχεια, αναλόγως της επιτυχίας της παραπάνω αντεπίθεσης, διεξαγωγή είτε Κινητής Άμυνας, είτε Επίθεσης, είτε ακόμη και Καταδίωξης.

Παράδειγμα Αντεπίθεσης εκτός τοποθεσίας, όπου μια μικρή, αλλά ταχυκίνητη και επίλεκτη δύναμη κρούσης, εισχωρεί στην εχθρική τοποθεσία, και χτυπάει τον εχθρό σε ανύποπτο χρόνο, με ιδανική χρονική στιγμή, τη στιγμή που οργανώνεται για γενική επίθεση. 

Ίσως εκ πρώτης σε πολλούς φανεί ριψοκίνδυνο, αλλά με ορισμένες κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση, το ρίσκο μειώνεται σε ανεκτά επίπεδα, όπου ακόμα και τα πιο μικρά οφέλη θα υπερτερούν των οποίων ανασταλτικών παραγόντων.

Κατάλληλες Δυνάμεις για την εκτόξευση Αντεπίθεσης εκτός Τοποθεσίας

Πριν αναφερθούμε όμως στις ενέργειες που πρέπει να γίνουν, ας δούμε τις υπάρχουσες δυνάμεις του ΕΣ, για να βρούμε τις καταλληλότερες για την συγκεκριμένη ενέργεια. 

Οι δυνάμεις αυτές θα πρέπει να είναι υπερσύγχρονες, με τρομακτική ισχύ πυρός και ισχυρότατη θωρακιση, που ανάλογες τους να μην υπάρχουν στο Τουρκικό οπλοστάσιο. Οι δυνάμεις λοιπόν που θεωρούμε πως είναι ικανές για την παραπάνω ενέργεια, είναι οι εξης:

Δυνάμεις Αναγνώρισης:

• OH-58 KW. 
• Heron & Sperwer UAV.
• Δορυφορική εικόνα.
• Επίγεια μέσα πληροφοριών.
• Συστήματα ΗΠ.

Δυνάμεις Ελιγμου:

• Ε/ΕΠ AH-64 Apache και ΟΗ-58KW. 
• Άρματα Μάχης Leo 2 HEL.
• ΤΟΜΑ M2 Bradley. 
• (Πιθανώς) Δυνάμεις ΚΔ, επιβιβασμένες σε Ε/Π NH-90 και CH-47 Chinook. 

Δυνάμεις Υποστήριξης Μαχης:

• Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (MLRS, ή και RM-70 με νέες ρουκέτες).
• Πυροβόλα Pzh-2000 με έξυπνα πυρομαχικά.
• ΤΟΜΟ Μ106 με βομβιδοφόρα πυρομαχικά GRM, καθώς και όλμοι ΕΕ-41 των 81χιλ.
• Συστήματα ΗΠ (Ηλεκτρονικής Επίθεσης).
• Εκτεταμμένη χρήση των ΣΤΤΕΠ ΔΙΑΣ, ΣΕΖΜ Ερμής και ΣΔΕ Ηνίοχος.

Αεροπορία

• Σμήνος μαχητικών αεροσκαφών για την αποκατάσταση τοπικής αεροπορικής υπεροχής.
• Σμήνος μαχητικών αεροσκαφών για την απασχόληση και καταστολή της εχθρικής αεράμυνας, καθώς και την εκτέλεση αποστολών δίωξης & βομβαρδισμού.

Απαιτούμενες ενέργειες για την διεξαγωγή της αντεπίθεσης εκτός τοποθεσίας.

Το πρώτο που πρέπει να γίνει προκειμένου να έχει πιθανότητες επιτυχίας μία τέτοια ενέργεια, είναι να αυξηθούν τα ποσοστά στελέχωσης των εμπλεκόμενων Μονάδων στο 100%. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να είναι άμεσα διαθέσιμες, ακόμα και πριν την έναρξη των εχθροπραξιών.

Το δεύτερο που πρέπει να γίνει, είναι η εφαρμογή νέου δόγματος εκπαιδεύσεως, όπου θα είναι πιο ρεαλιστικό, και πιο εντατικό. Ο λόγος πιστεύουμε πως είναι προφανής. Εδώ εμπεριέχεται και η συχνή διεξαγωγή σύνθετων ΤΑΜΣ μεταξύ των Μονάδων, όπου θα εξασκούνται στην εκτέλεση του παραπάνω ελιγμού.

Το δεύτερο που πρέπει να γίνει, είναι η εφαρμογή νέου δόγματος εκπαιδεύσεως, όπου θα είναι πιο ρεαλιστικό, και πιο εντατικό.

Ταυτόχρονα με τις παραπάνω "οργανωτικές" ενέργειες, θα πρέπει να γίνουν κι ορισμένα στοχευμένα "εξοπλιστικά" βήματα. Μερικά από αυτά είναι η προμήθεια:

• ΤΟΜΑ Μ2 Bradley (βασικό), 
• συστημάτων APS για τα Leo2HEL, 
• κατευθυνόμενων ρουκετών για τα AH-64 και τα OH-58, 
• νέου τυφεκιου ΕΣ για τις Μονάδες ΚΔ, 
• νέα πυρομαχικά ΠΒ (π.χ. Vulcano 155, νέες ρουκέτες για τα RM-70), 

καθώς και 

• επιπλέον MLRS από τα Αμερικανικά αποθέματα.

Παράδειγμα

Ίσως αρκετοί σκεφτούν πως η εκτόξευση Ελληνικής αντεπίθεσης, πριν την έναρξη της κύριας Τουρκικής επίθεσης, αποτελεί δύσκολο εγχείρημα που απαιτεί μεγάλο αριθμό δυνάμεων.

Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Αρκούν μόνο 2 Τακτικά Συγκροτήματα Επιλαρχίας εξοπλισμένα με Leo2HEL και Μ2 Bradley, ένας Λόχος Ε/ΕΠ με ΑΗ-64, μία Διμοιρία Ε/ΕΠ από OH-58ΚW, μαχητικά αεροσκάφη και από μία Πυροβολαρχία Pzh-2000 και ΠΕΠ, για να προξενήσουν τεράστιες απώλειες ακόμα και σε Μείζονα Σχηματισμό που βρίσκεται σε φάση προετοιμασίας για επίθεση. 

Ως πρώτο κύμα της αντεπίθεσης θα είναι τα ΕΕ/Π και τα μαχητικά αεροσκάφη της ΠΑ όπου θα αποδιοργανώσουν τον εχθρό εμποδίζοντάς τον να λάβει αμυντική διάταξη (και να προετοιμαστεί γι'αυτο που ακολουθεί), στη συνέχεια το ΠΒ με στοχευμένα πυρά διάρκειας λίγων λεπτών να παρενοχλήσει ορισμένους στόχους που έλαβαν θέσεις κάλυψης, και στο τέλος, χερσαία αντεπίθεση των Leo2HEL και των M2 Βradley, για την ολολκληρωτική καταστροφή του "απροετοίμαστου" εχθρού.

Το πλήγμα, ακόμα σε περίπτωση μερικής αποτυχίας θα είναι τέτοιο, που τουλάχιστον θα καθυστερήσει τον Τουρκικό Στρατό να αναλάβει ξανά την πρωτοβουλία των κινήσεων. 

Επίσης, ανεξαρτήτως της έκβασης της επιχείρησης, ο καίριος τομέας του ηθικού θα γείρει υπέρ των Ελληνικών δυνάμεων.

Επιπλέον, σε περίπτωση της επιτυχούς καταστροφής μέρους του εχθρού, θα τον αναγκάσει να διακόψει την εκτόξευση επίθεσης, και να αναδιοργανωθεί.  

Μια εικόνα, που θα πρέπει να αποτελεί το μέλλον του ΕΣ, προκειμένου να σταθεί με αξιώσεις στο σύγχρονο πεδίο της μάχης.

Επίλογος

Η εγκυρότητα ή όχι της παραπάνω πρότασης, αποτελεί σαφώς σημείο συζήτησης. Γι'αυτό και σε επόμενα άρθρα θα ακολουθήσουν κι άλλοι τρόποι ενεργείας από πλευράς του Ελληνικού Στρατού, τόσο συμβατικοί, όσο και αντισυμβατικοί (out of the box). Αυτό όμως που κατά την άποψή μας δεν χωρά συζήτηση, είναι η διατήρηση της σημερινής κατάστασης. Διότι μπορεί σήμερα (2019) να έχει εφαρμογή, σε μόλις λίγα χρόνια όμως θα θεωρείται αναχρονιστική και επικίνδυνη.