Παρακάτω θα διαβάσετε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση του κ.Salman Rafi Sheikh (σε ελεύθερη μετάφραση), ο οποίος είναι αναλυτής του Πακιστανικού Ιδρύματος διεθνών δημοσίων σχέσεων. Περιγράφει με πολύ συντεταγμένο τρόπο, το αδιέξοδο στο οποίο φαίνεται να έχει περιέλθει η Τουρκία, καθώς και τις μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις που πιθανόν θα έχει.
Οι φιλοδοξίες της Τουρκίας για την Idlib έχουν δοκιμαστεί όχι μόνο λόγω της κατάστασης που αντιμετωπίζει στη Συρία αλλά και λόγω των δικών της στρατηγικών επιλογών σχετικά με τα σχέδιά μετά το τέλος του συριακού πολέμου. Από τη μία πλευρά, τα ιδιαίτερα συμφέροντά της στην Idlib δοκιμάζουν τους δεσμούς της με τη Ρωσία, και από την άλλη, εξαντλεί όλες τις διαθέσιμες επιλογές της για να εξασφαλίσει στοιχειωδώς τα δικά της συμφέροντα.
Στην πραγματικότητα, η αδυναμία της Τουρκίας να αντιμετωπίσει ευθέως τις τρομοκρατικές ομάδες - τις οποίες η Ρωσία και η Συρία θέλουν να εξαλείψουν - την θέτει σε αντιφατική θέση τόσο με τη Ρωσία όσο και με τη Συρία. Η Ρωσία και η Συρία με τη σειρά τους επιδιώκουν να «ανακτήσουν κάθε εκατοστό εδάφους» από αυτές τις ομάδες τουλάχιστον. Ως εκ τούτου, τα Τουρκικά και τα Ρωσικά συμφέροντα δεν συγκλίνουν πραγματικά όσον αφορά την Idlib.
Κρίνοντας την επίθεση της Ρωσίας και της Συρίας στην Idlib, το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας δήλωσε σε μια δήλωση ότι η επίθεση ήταν κατά παράβαση των υφιστάμενων μνημονίων και συμφωνιών με τη Ρωσική Ομοσπονδία και ότι το Idlib μετατράπηκε σε «ανθρωπιστικό δράμα».
Παρά την Τουρκική θέση, η πραγματικότητα είναι ότι τα μνημόνια και οι συμφωνίες του 2018, δέσμευαν την Τουρκία με την αποστολή να εξουδετερώσει τις ομάδες τζιχάντ του Idlib, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που συνδέονται με την ομάδα Tahrir al Sham. Αυτό όμως όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν συνέβη. Αντίθετα, οι τρομοκρατικές ομάδες έφτασαν σταδιακά να ελέγχουν περισσότερο έδαφος από ό, τι όταν είχαν υπογραφεί για πρώτη φορά οι προαναφερθείσες συμφωνίες.
Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν της Ρωσίας υποστήριξε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου ότι πριν από την συμφωνία του 2018 με την Τουρκία, οι τρομοκράτες είχαν ελέγξει το πενήντα τοις εκατό της επικράτειας της επαρχίας, αλλά τώρα αυτό το ποσοστό ανέρχεται στο δυσθεώρητο 90%.
"Τους βλέπουμε να εκτελούν επιθέσεις από εκεί. Επιπλέον, και είναι πολύ επικίνδυνο, βλέπουμε μαχητές που μετακινούνται από αυτή την περιοχή σε άλλα μέρη του κόσμου και είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πράγμα ". "Γι 'αυτό υποστηρίζουμε τις προσπάθειες του Συριακού στρατού που διεξάγει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις για την εξουδετέρωση αυτών των τρομοκρατικών απειλών", κατέληξε.
Αυτό που είναι εμφανές από τα σχόλια του Πούτιν είναι ότι η Τουρκία δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της όσον αφορά την απελευθέρωση της Idlib απότους τρομοκράτες, και ότι αυτή η κατάσταση μετατράπηκε σε σοβαρή απειλή όχι μόνο για τα Ρωσικά συμφέροντα στη Συρία αλλά και για την Ρωσική υπόσχεση στον Ασαντ περί πλήρους εδαφικής ανακατάληψης της Συρίας.
Λόγω επίσης της ίδιας ανικανότητας (ή απροθυμίας) της Τουρκίας να "καταστρέψει" τις τρομοκρατικές ομάδες του Ιντλιμπ, έχει καταφέρει να χαλάσει και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι ΗΠΑ δεν την εμπιστεύονται για την δημιουργία της ζώνης ασφαλείας στη ΒΑ Συρία, ανατολικά του Ευφράτη. Είναι εμφανές προς όλους, ότι οι ΗΠΑ θεωρούν τους Κούρδους πιο στενούς συμμάχους από τους Τούρκους...
Συμπερασματικά, η Τουρκία τα έχει "θαλασσώσει" στη Συρία, και πλέον βρίσκεται ανάμεσα στις 2 μεγάλες δυνάμεις της περιοχής, τους Ρώσους και τους Αμερικάνους. Οι Αμερικάνοι, δεν την εμπιστεύονται καθόλου και σε τίποτα, διότι δεν θέλουν να ενοχληθούν οι μοναδικοί πραγματικοί της σύμμαχοι στη Συρία, οι Κούρδοι, και οι Ρώσοι δεν την εμπιστεύονται, διότι η συμμαχία της Τουρκίας με τις τρομοκρατικές οργανώσεις θέτει εν αμφιβίλω τα Ρωσικά σχέδια στην περιοχή. Εκτιμούμε, ότι η Τουρκία οδεύει με μαθηματική ακρίβεια σε μια τεράστια ήττα στη Συρία, που θα έχει μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις ακόμα και για την ίδια την ασφάλειά της.
Με πληροφορίες από Journal-neo.org/
Ελεύθερη Μετάφραση από το AmynaGR.