Απόλυτη σύγκριση RM-70 και T-122. Παρούσα κατάσταση και μέλλον.

Δραστική βολή (ομοβροντία), από Ελληνικη Πυροβολαρχία RM-70.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ), είναι οπλικά συστήματα ΠΒ μεγάλου όγκου πυρός, ευκίνητα, και ταχυκίνητα. Τακτικά χρησιμοπούνται σε Αποστολές Γενικής Υποστήριξης και Ενίσχυσης. Περισσότερες λεπτομέρειες για το τι είναι η κάθε αποστολή εδώ.

Τα ΠΕΠ χωρίζονται σε κατηγορίες, με βάση τα εξής:

• Διαμέτρημα σωλήνα.
• Μέγιστο βεληνεκές (βραχέως, μέσου, μεγάλου βεληνεκούς).
• Χρησιμοποίηση (Τακτική ή Στρατηγική).

Σε αυτό το άρθρο θα συγκριθούν τα 2 πολυπληθέστερα ΠΕΠ από κάθε πλευρά, ήτοι τα ΠΕΠ RM-70 του ΕΣ και τα Τ-122 Sakarya του Τουρκικού Στρατού. Θεωρούνται και τα 2 Τακτικά ΠΕΠ, μέσου βεληνεκούς, μέσου διαμετρήματος. Ας δούμε όμως αναλυτικά τα κύρια χαρακτηριστικά του καθενός.

Τ-122

• Αριθμός σωλήνων: 40
• Αριθμός πυράυλων πάνω στο σκάφος: 40
• Μέγιστο βεληνεκές: 40 χλμ
• Χρόνος εκτόξευσης όλου του φορτίου: 80 δευτερόλεπτα
• Χρόνος επαναγέμισης 40 ρουκετών: 60 λεπτά
• Αυτόνομη Τάξη: Ναι
• Μέγιστη ταχύτητα φορέα: 75 χλμ/ώρα
• Ύπαρξη σύγχρονου ΣΤΤΕΠ: Ναι
• Ανάγκη στήριξης σε αντιρίδες: Ναι
• Δραστική ζώνη μίας ρουκέτας: Κύκλος ακτίνας 20 μέτρων
• Τεχνολογία: 1990

RM-70

• Αριθμός σωλήνων: 40
• Αριθμός ρουκετών πάνω στο σκάφος: 80
• Μέγιστο βεληνεκές: 20 χλμ (40-52 χλμ με νέα πυρομαχικά).
• Χρόνος εκτόξευσης 80 ρουκετών: 100 δευτερόλεπτα (20 δ/λ για τις 40, 60 δ/λ για αυτόματη επαναγέμιση, και άλλα 20 δ/λ για τις εναπομείναντες 40)
• Χρόνος επαναγέμισης 80 ρουκετών: 120 λεπτά
• Αυτόνομη Τάξη: Όχι
• Μέγιστη ταχύτητα φορέα: 85 χλμ/ώρα
• Ύπαρξη σύγχρονου ΣΤΤΕΠ: Ναι
• Ανάγκη στήριξης σε αντιρίδες: Όχι
• Δραστική ζώνη μίας ρουκέτας: Κύκλος ακτίνας 30 μέτρων
• Τεχνολογία: 1970

Με μια πρώτη ματιά, βλέπουμε το Τ-122 είναι πιο σύγχρονο, αλλά τα πλεονεκτήματα του σταματούν εκεί. Πιο αναλυτικά:

Πλεονεκτήματα ΠΕΠ Τ-122:

• Είναι πιο σύγχρονο.
• Δυνατότητα αυτόνομης τάξης.
• Μεγαλύτερο βεληνεκές.

Πλεονεκτήματα RM-70:

• Διπλάσιο φορτίο επί του εκτοξευτή (έτοιμο προς βολή).
• Μεγαλύτερη μέγιστη ταχύτητα.
• Δεν εχει ανάγκη στήριξης για να πραγματοποιήσει βολή.
• Μεγαλύτερη καταστροφικότητα (δραστική ζώνη)

Συνεπώς, μπορεί το Τ-122 να έχει διπλάσιο βεληνεκές, όμως το RM-70 έχει διπλάσιο φορτίο, μεγαλύτερη ευκινησία, και μεγαλύτερη καταστροφικότητα.

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ - ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Η Μαχητική Ισχύς των ΠΕΠ εξετάζει τις εξής παραμέτρους (τα πάντα για το τι είναι Μαχητική Ισχύς εδώ):

ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ (P.F):

1. Διαμέτρημα (σε χιλιοστά), 15%.
2. Αριθμός έμφορτων Ρουκετών, 10%.
3. Μέγιστο Βαληνεκές (σε χλμ), 20%.
4. Δραστική ζώνη (σε στρέματα), 15%.
5. Χρόνος επαναγέμισης (λεπτά), 10%.
6. Προστασία σκάφους, 10%.
7. Αυτόνομη Τάξη, 15%.
8. Ταχύτητα ΠΕΠ, 5%.

Επιπλέον, οι βαρύτητες που πολλαπλασιάζουν τον συντελεστή που βγαίνει από τις παραπάνω παραμέτρους, είναι οι εξής:

• x105 για άμεση σύγκριση.
• x109 για τον αμυνόμενο.
• x101 για τον επιτηθέμενο.

Το πλεονέκτημα στη βαρύτητα για τον αμυνόμενο, οφείλεται στο ότι θα μάχεται μόνο σε δικό του έδαφος, θα έχει προστασία από οχυρωματικά έργα, θα απολαμβάνει καλύτερη προστασία από γειτονικές Μονάδες, καθώς και θα διαθέτει πιο πολλούς και κυρίως πιο "εύκολους" στόχους για προσβολή. Ο αμυνόμενος δηλαδή, επειδή διεξάγει μάχη σε δικό του έδαφος, έχει τομείς βολής τους οποίους έχει προκαθορισμένους (ανασχέσεις, χώρους καταστροφής, φραγμούς κτλπ), ενώ ο επιτηθέμενος χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο κόπο για να βρει τυχόν στόχους.

Εν τέλει, αν λάβουμε υπόψη όλα τα παραπάνω, ο Πίνακας σύγκρισής τους έχει ως εξής (εικόνα):

Πίνακας σύγκρισης ΠΕΠ Τ-122 και RM-70.
(Κλικ για μεγένθυση).

Αμέσως γίνεται αντιληπτό, πως ακόμη και σε άμεση σύγκριση και με το RM-70 χωρίς νέα πυρομαχικά αυξημένου βεληνεκούς, η σύγκριση βαίνει εις βάρος του Τ-122. Το Τ-122, χωρίς να λάβουμε υπόψη τυχόν ποιοτικά χαρακτηριστικά, έχει σοβαρά σχεδιαστικά λάθη. Κι αυτό οφείλεται στην επιλογή φορέα (φορτηγό ΜΑΝ), που χρειάζεται αντιρίδες στήριξης για βολή, και στην επιλογή γερανού αντι συστήματος αυτόματης επαναγέμισης.

Η απουσία από το T-122 αυτόματης γέμισης, και η ανάγκη στήριξης σε αντιρίδες, αντιστρέφει άρδην τα όποια πλεονεκτήματα έχει στη δυνατότητα αυτόνομης τάξης

Στον Πίνακα επίσης ληφθηκε υπόψιν και το γεγονός της προμήθειας από την Ελλάδα, Σερβικών ρουκετών αυξημένου βεληνεκούς. Αυτό έγινε γνωστό απο το έγκυρο almanac του Δούρειου Ίππου, που λόγω της εγκυρότητας του, πιθανώς ισχύει. Οι Σέρβικες ρουκέτες λοιπόν που διατίθενται προς πώληση είναι οι εξης:

• G-2000 των 40 χλμ.
• G-2000/52 των 52 χλμ.

Ρουκέτα G-2000/52 με το κουτί αποθήκευσής της.

Να τονιστεί πως σε περίπτωση επιλογής των ρουκετών με βεληνεκές τα 52 χλμ, το RM-70 μετατρέπεται σε υποστρατηγικό όπλο στα χέρια του εκάστοτε Διοικητή.(περισσότερα για την διαφρά τακτικού με υποστρατηγικό όπλο, εδώ).

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Με τις νέες ρουκέτες αυξημένου βεληνεκούς, τα ΠΕΠ RM-70 αφήνουν κατά πολύ πίσω τα αντίστοιχα Τουρκικά ΠΕΠ T-122. Άποψη του γραφόντος είναι πως το RM-70, είναι ένα διπλό Τ-122, λόγω του διπλάσιου αριθμού ρουκετών που μπορεί να φέρει. Πέραν τούτου, αυτή η δυνατότητα δίνει στο RM-70 το πλεονέκτημα της μικρότερης ανάγκης για υποστήριξη από βοηθητικά οχήματα. Δηλαδή αν χρειάζονται 12 φορτηγά να ακολουθούν 6 Τ-122 (μια Πυροβολαρχία), χρειάζονται τα μισά για μια Πυροβολαρχία RM-70. 

Ο ΕΣ πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει το συγκεκριμένο Ο-Σ, καθώς παρά τα χρόνια του, αποτελεί τον ορισμό του πολλαπλασιαστή ισχύος.

Δεδομένου πάντως της πιθανής προμήθειας νέων ρουκετών, καθώς και της τοποθέτησης Σταθμών Ασυρμάτου σε κάθε εκτοξευτή (με βάση φωτογραφίες του ΓΕΣ των τελευταίων ετών), δείχνει πως ο ΕΣ όχι μόνο δεν τα απαξιώνει, αλλά ξέρει και τι κάνει. Διότι είναι άδικο να κατηγορούνται οι φύλακες όταν έχουν την "γνώση¨. 

Φωτογραφία του ΓΕΣ, όπου φαίνονται ξεκάθαρα οι κεραίες Ασυρμάτου σε κάθε εκτοξευτή.