Ερευνητικό Κέντρο στις Η.Π.Α. εξετάζει την επιθετική δεινότητα της "λιβελλούλας", για την ενσωμάτωση τους στους πυραύλους.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: Μία νευροεπιστήμονας μελετά αν οι εξαιρετικές δεξιότητες κυνηγιού των λιβελλούλων μπορούν να αντιγραφούν στις ικανότητες των μελλοντικών, αλλά και των σημερινών πυραύλων, με απώτερο σκοπό την δραστική βελτίωση των επιδόσεών τους (Pk).

Οι λιβελλούλες είναι μικρά έντομα "θηρευτές", με ποσοστά επιτυχίας άνω του 95 τοις εκατό, που σημαίνει ότι μόνο το 5 τοις εκατό των στόχων του μπορεί να "δραπετεύσει".

Το Αμερικανικό ερευνητικό εργαστήριο Sandia National Laboratories, κατασκευάζει αλγορίθμους που προσομοιώνουν τον τρόπο με τον οποίο μια λιβελλούλα (dragonfly) επεξεργάζεται τις πληροφορίες κατά την παρακολούθηση ρνός θηράματος, και στη συνέχεια τους δοκιμάζει σε ένα εικονικό περιβάλλον. Μέχρι στιγμής, τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά. Τα αποτελέσματα της παραπάνω έρευνας αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Σεπτέμβριο.

Τα ερευνητικά εργαστήρια χρηματοδοτούνται ομοσπονδιακά (κι όχι πολιτειακά), και εστιάζουν τις προσπάθειες τους σε θέματα εθνικής ασφάλειας,  μέσω επιστημονικής και μηχανικής έρευνας. Το τελικό τους έργο είναι μεν υψηλού οικονομικού ρίσκου, αλλά αν αποδώσει έχει υψηλό οικονομικό αλλά και γεωστρατηγικό κέρδος. 

Tρόπος πρόκτησης στόχου από Α/Α πύραυλο προσομοιωμένος όπως η επίθεση της λιβελούλας, από παλαιότερη μελέτη του Αυσταραλιανού Κέντρου Ερευνών.

Παρακάτω, ακολουθεί η συνέντευξη της κ. Frances Chance: 

"Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει για τα έντομα γενικά είναι ότι αν κι ο,τι κάνουν, τοκάνουν αστραπιαία και πραγματικά καλά, εντούτοις δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνα στον τρόπο που εσείς ή εγώ θα σκεφτόμασταν ως κάτι έξυπνο".


"Αν και τα έντομα μπορεί να μην είναι τα κατάλληλα ζώα για να μελετήσουμε τις γνωστικές τους δυνατότητες ή για να αναπτύξουμε σύνθετη τεχνητή νοημοσύνη, είναι όμως ιδανικά για την ανάπτυξη αποτελεσματικών υπολογισμών για την ικανότητα πρόσκτησης στρατιωτικών στόχων(approach & intercept ability)." 

"Για παράδεθγμα, μια "dragonfly" μπορεί να αντιδράσει σε τυχαίους και ταχύτατους ελιγμούς αρπακτικών μέσα σε 50 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Μέσα σε αυτόν τον "ελάχιστο" χρόνο, η dragonfly δέχεται τις πληροφορίες σχετικά με τον ελιγμό του θηράματος, τις επεξεργάζεται, και εκτελεί την καταλληλότερη κίνηση, η οποία είναι κατά 95% επιτυχής. Πρόκειται για κάτι που η σημερινή πυραυλική τεχνολογία δεν μπορεί ούτε καν να φανταστεί..... Αυτό λοιπόν που προσπαθούμε να κάνουμε, είναι να αντιγράψουμε την "καλωδίωση" του νευρικού συστήματος της και του εγκεφάλου της, διότι προφανώς αυτή η δεξιότητα είναι έμφυτη" .